Dieren, hoewel ze niet spreken zoals wij, zijn in staat om gevoelens te uiten, waarvoor ze communiceren door middel van geluiden, gebaren en houdingen. Honden gebruiken dit allemaal om hun emotionele toestand aan te geven en hetzelfde gebaar kan in heel verschillende situaties worden gebruikt. Als we de taal van grommen bij honden kennen, kunnen we begrijpen wat ze tegen ons willen zeggen.
Spreken honden tegen ons?
Honden hebben een heel repertoire aan vocalisaties waarmee ze met elkaar, met andere dieren en met onszelf communiceren.
- blaffen. Meest voorkomende geluid bij honden, blaffen kan in verschillende contexten verschijnen: ze dienen als alertheid, waarschuwing, spel, aandacht zoeken, opwinding… Noordse wolven en honden gebruiken blaffen niet als hun belangrijkste vorm van communicatie zoals andere gedomesticeerde honden dat zouden kunnen.
- huilt. Meer typisch voor Noordse wolven en honden zoals de husky of de Alaskan malamute, het gehuil in de natuurlijke omgeving dient om een territorium af te bakenen, leden van de roedel te lokaliseren of te jagen. Het komt ook heel vaak voor bij honden als reactie op een hard geluid, zoals een ambulancesirene.
- grommend SZe zijn meestal gerelateerd aan situaties die een bepaalde agressiviteit met zich meebrengen. Het zijn waarschuwingen of dreigementen voor een aanval, maar het kan ook voorkomen in normale situaties zoals gokken.
- jammeren. Zeuren of zeuren kan voorkomen in situaties die frustratie veroorzaken bij de hond; ze kunnen een teken zijn van verzoening die probeert een einde te maken aan de situatie die het dier stress veroorzaakt.
- hapt naar adem. Hijgen kan zijn van opwinding, stress of gewoon omdat het warm is of de hond heeft dorst, omdat het een manier is om lichaamswarmte af te koelen.
De taal van het grommen bij honden
Zoals we al zeiden, kan hetzelfde geluid of gebaar in verschillende contexten worden herhaald en iets totaal anders betekenen. We moeten leren de context te observeren om te interpreteren in welke emotionele toestand onze hond zich bevindt.
Bovendien heeft elke hond zijn eigen persoonlijkheid en kan hij meer of minder luidruchtig zijn, ongeacht de situatie waarin hij zich bevindt.
Om de taal van grommen bij honden te begrijpen, zullen we de context analyseren en andere tekens observeren die het dier vertoont:
- Game grunts. Er zijn honden die grommen tijdens het spelen zonder dat dit een waarschuwing vormt voor hun speelkameraadje. Soms kan dit echter door een andere hond of persoon verkeerd worden begrepen en tot conflicten leiden.
- Waarschuwing grunts. Daarin moeten we voorzichtig zijn, want de hond maakt een situatie door die hij helemaal niet leuk vindt en wil dat we afstand nemen. De lichaamshouding is heel typerend, het lichaam is gespannen, het laat zijn tanden zien, het kan staren of opzij kijken …
- Grommen van pijn. Een hond kan grommen of schreeuwen als hij pijn heeft en we moeten ermee omgaan.
Situaties waarin honden kunnen grommen
We hebben al gezien waarom honden grommen. Er zijn veel prikkels die grommen kunnen veroorzaken: gebrek aan socialisatie Het is een veel voorkomende reden die grommende situaties bij honden veroorzaakt.
Het is erg belangrijk om de hond tijdens zijn groeiseizoen zeer verschillende en gevarieerde stimuli te bieden, zodat hij aan zijn aanwezigheid gewend raakt en geen problemen geeft bij zijn volwassenheid.
Veel honden grommen meestal in situaties waaraan ze niet zijn blootgesteld, zoals bij het omgaan met kleine kinderen of mensen in beweging (fietsen, motorfietsen of rennende mensen), bij het wassen en poetsen, bij het rijden in een auto, bij het naar de dierenarts gaan …
Nu straf is geen oplossing, omdat het de stresssituatie en agressiviteit bij de hond alleen maar zal vergroten. Als deze situaties een probleem vormen in het dagelijkse leven van de volwassen hond, moeten we een gedragsdeskundige raadplegen om te proberen hem geleidelijk aan elke situatie te laten wennen.
