Kun je geloven dat dit schattig uitziende dier een van de beste roofdieren van Madagaskar is? In dit artikel vertellen we je alles over de fossa, een overheersende carnivoor.
Een uniek roofdier
De wetenschappelijke naam is Cryptoprocta ferox Y het is een vleesetend zoogdier dat endemisch is op het eiland Madagaskar. Hoewel het veel overeenkomsten heeft met de katachtigen, behoort het tot de familie Euplerine, allemaal uit dezelfde regio.
Het is het dominante roofdier op het eiland omdat er geen andere vleesetende zoogdieren op zijn. Hij is ook de belangrijkste jager -na man- van de Maki's.
De grote omvang van de huidige fossa-exemplaren - tot tweemaal de grootte van een huiskat - is te wijten aan wat bekend staat als insulaire gigantisme. Dit fenomeen is een evolutionaire reactie van die geïsoleerde soorten die geen roofdieren of natuurlijke concurrenten om zich heen hebben.
Fysieke kenmerken van de put
De mannelijke exemplaren zijn iets groter dan de vrouwtjes, omdat ze ongeveer 80 centimeter lang worden (ze bereiken 70 centimeter). De staart kan bijna een meter meten, terwijl het gewicht voor mannen ongeveer 10 kilo is en voor vrouwen 7 kilogram.
Bij beide geslachten is de vacht kort, roodachtig, fawn of bruin. Het hoofd is klein in vergelijking met de rest, het langwerpige en gespierde lichaam, een kenmerk dat het deelt met mangoesten. Bovendien, Zijn grote ronde oren, donkere neus en uitpuilende bruine ogen vallen op, waardoor hij 's nachts beter kan zien. De fossa heeft ook lange snorharen over zijn hele gezicht.
Een van de meest bijzondere fysieke kenmerken van de fossa zijn de uitwendige genitaliën: mannen hebben een penis die zich tussen hun voorpoten uitstrekt. In het geval van vrouwen vertonen ze een 'voorbijgaande masculinisatie' tot twee jaar oud omdat ze een vergrote clitoris vertonen, die kan worden verward met een pseudopenis.
De poten zijn voorzien van intrekbare klauwen -zoals katachtigen- en door zijn 'blote' poten kan hij zich vastklampen aan rotsen of takken. Hij loopt plantigrade en kan van boom naar boom springen om zijn prooi te vangen.
Gedrag en voortplanting van de fossa
De fossa heeft voornamelijk nachtelijke gewoonten; verstopt zich het liefst in droge bossen met ver uit elkaar staande bomen en overvloedige struikachtige vegetatie in de omgeving van. Je kunt op lemuren jagen door er bovenop te springen, terwijl vogels ze tijdens de vlucht vangen. Soms voedt het zich met amfibieën, insecten, reptielen en kleine zoogdieren.
Het is een solitair en zeer territoriaal dier dat het territorium markeert door afscheidingen die worden geproduceerd door zijn geurklieren. Dit is gebruikelijk voor beide geslachten en het zijn de vrouwtjes die beslissen welke 'aanbidder' kan benaderen om zich voort te planten. Zelfs tijdens de paring kan een vrouwtje zich terugtrekken van haar minnaar.
Het aantal pups per nest varieert. Ze worden tandeloos en naakt geboren en zijn volledig afhankelijk van de moeder tot ze een jaar oud zijn. De jongen zijn grijs of wit, na drie jaar worden ze geslachtsrijp en kunnen ze zich gaan voortplanten.
Staat van instandhouding van de put
Door zijn houding en lichaamsbouw, het graf wordt beschouwd als een 'duivels' dier op het eiland Madagaskar. Veel legendes circuleren rond dit zoogdier, vooral degene die stelt dat het 's nachts uitgaat om baby's te ontvoeren.
Daarom aarzelen verschillende lokale mensen geen seconde bij het jagen of doden van het, zelfs als het een soort is die wordt beschermd door de lokale overheid. Jagen en de vernietiging van natuurlijke habitats zijn de twee belangrijkste redenen voor de vermindering van de ernstige populatie. Naar schatting zijn er minder dan 2500 exemplaren in het wild.
De bekendheid die de graven hebben verworven, komt niet overeen met hun ware gedrag. Ze zijn vrij volgzaam en sommigen kiezen ervoor om ze als huisdier te houden: ze worden behoorlijk "aanhankelijk" met hun baasjes. In gevangenschap kunnen ze tot 20 jaar oud worden.
De fossa is een heel merkwaardig dier, zoals de meeste die we op het eiland Madagaskar kunnen vinden.
