Groupers zijn solitaire dieren die het liefst op steenachtige bodems leven waar grotten en holtes in overvloed aanwezig zijn. Daar kunnen ze schuilplaatsen vinden om zich te verstoppen en te jagen op hun prooi, die meestal kleinere vissen zijn. Bovendien, Ze komen veel voor in rifgebieden en zijn een van de grootste soorten die in dit type ecosysteem leven.
Volgens de taxonomie zijn er ongeveer 90 verschillende soorten tandbaarzen, allemaal behorend tot het geslacht Epinephelus. Het zijn typische vissen in tropische en subtropische wateren en zijn zowel in zeeën als oceanen te vinden.
Door de grote diversiteit aan soorten, de grootte die groupers kunnen bereiken heeft een zeer breed bereik. Dit feit staat echter niet op gespannen voet met de voedingswaarde ervan.
Kenmerken van tandbaarzen
Groupers worden gekenmerkt door zeer grote kaken met dikke lippen; de onderkaak steekt altijd uit de bovenkaak. Hun lichaam is robuust, met een brede kop en grote lobulaire staart-, anaal- en borstvinnen, waardoor ze snelle bewegingen kunnen uitvoeren.
De lichaamskleur van groupers is heel verschillend tussen soorten, maar ook daarbinnen. Tijdens de juveniele fase hebben groupers een andere kleur dan ze zullen hebben als ze volwassen zijn. Deze kleuren kunnen variëren tussen tinten oranje, groen, zwart, grijs, geel, enz.
Een ander belangrijk kenmerk van groupers is dat het protogyn hermafrodiete dieren zijn. Dit betekent dat dieren beide geslachten hebben, hoewel er maar één functioneel is. Bovendien veranderen functioneel vrouwelijke tandbaarzen, wanneer ze een bepaalde leeftijd bereiken, in mannetjes.
Diversiteit aan grouper maten
Zoals we al zeiden, zijn de soorten tandbaarzen bijna honderd. Dit houdt ongetwijfeld in dat er grote verschillen zijn in grootte en gewicht, hoewel de overgrote meerderheid van de soorten de neiging heeft langer dan 80 centimeter te worden.
Mogelijk, een van de kleinste soorten is de tonga-tandbaars (Epinephelus chlorocephalus). Dit dier bereikt zelden een lengte van meer dan 17 centimeter. Andere relatief kleine soorten - minder dan 30 centimeter - zijn de longfin grouper (Epinephelus quoyanus) en alleen het trellis (Epinephelus melanostigma).
Daarentegen, een van de grootste soorten is de reuzenbaars (Epinephelus lanceolatus), inwoner van Australische riffen die ongeveer drie meter lang kunnen worden en weegt meer dan een halve ton. Een andere grote soort is de Atlantische Golf-tandbaars (Epinephelus itajara). Deze vis kan groter zijn dan 2,5 meter en er zijn exemplaren gevangen met een gewicht van meer dan 400 kilogram.
Voedingsinformatie
Tandbaars is een typische vis in veel delen van de wereld, vooral in die gebieden waarvan ze het water bewonen. Om deze reden lijden ze onder de gevolgen van overbevissing, waardoor veel soorten zijn uitgestorven, zoals de donkere tandbaars (Epinephelus marginatus), bijna uitgestorven in de Middellandse Zee.
Het vlees van de tandbaars wordt, net als witte vis, niet alleen gewaardeerd om zijn smaak en textuur, maar ook om zijn voedingswaarden. Het zijn vissen die rijk zijn aan omega 3-vetten en cholesterol, die bepaalde hartaandoeningen kunnen helpen voorkomen. Ze zijn ook rijk aan eiwitten, hoewel ze weinig koolhydraten bevatten. Ten slotte hebben ze een goede hoeveelheid en verscheidenheid aan vitamines, vooral die van groep B.
| Vent | Per 100 gram |
| Energie (Kcal) | 92 |
| Eiwitten (g) | 19,4 |
| Koolhydraten (g) | <1 |
| Vezel (g) | 0,0 |
| Totaal vet (g) | 1,0 |
| Verzadigd (g) | 0,2 |
| Enkelvoudig onverzadigd (g) | 0,2 |
| Meervoudig onverzadigd (g) | 0,3 |
| Omega-3 (g) | 0,2 |
| Cholesterol (mg) | 43 |
| mineralen | |
| Kalium (mg) | 27 |
| IJzer (mg) | 0,9 |
| Zink (mg) | 0,5 |
| Natrium (mg) | 80 |
| Kalium (mg) | 483 |
| Vitaminen | |
| Vitamine A (µg) | 42,9 |
| Vitamine B3 (µg) | 0,3 |
| Vitamine B9 (µg) | 11,0 |
| Vitamine B12 (µg) | 0,6 |
| Vitamine E (µg) | 0,8 |
Hoofdafbeeldingsbron | Pixabay / rmferreira
