Er is een vogel wiens wetenschappelijke naam het vak van verwennerij eert. En het is dat de spotvogel calandria, een inwoner van de zuidelijke regio van Amerika, het heeft het vermogen geërfd om het lied van andere soorten te imiteren. Als je meer wilt weten over dit dier, lees dan zeker wat volgt.
The Calender Mockingbird: Het verhaal van een naam
Je moet terug naar de 19e eeuw om de eerste vermelding van de kalenderspotvogel te vinden. In 1823 beschreef de Duitse zoöloog en natuuronderzoeker Martin Carl Lichtenstein deze vogel. Maar door dat te doen, 'doopte' hij het onder een andere officiële naam en groepeerde het binnen het geslacht van lijsters.
Drie jaar later was het een andere Duitse zoöloog die het genre definitief gevestigd Mimus,en de spotvogelkalender erin.Momenteel is het genre Mimus Het omvat in totaal 14 soorten zangvogels, de meeste verspreid over het Amerikaanse continent.
Algemene karakteristieken
We staan voor het voorbeeld van het genre Mimus groter, en is dat deze vogels? tussen de 25 en 27 centimeter meten als ze volwassen zijn. Zijn verenkleed heeft een zeer karakteristiek kleurpatroon, waarbij aardse en bruine tinten de boventoon voeren boven de lichtere tinten.
De rug is bruinachtig, met wat donkere lijnen in het verenkleed, en de vleugels zijn zwart met enkele witte motieven. Het deel dat van de keel naar de het uiteinde van de buik is wat lichter, maar behoudt altijd de aardetinten. De lange staart van de spotlijster valt op, met karakteristieke witte vlekken die worden waargenomen wanneer de vogel in vlucht is.
Hun relatief lange poten vallen ook op bij dit soort soorten, wat erop wijst dat deze soort is aangepast om te wandelen voor lange periodes, aangezien ze een groot deel van de dag op de grond doorbrengen. Zijn snavel heeft ook aanpassingen ondergaan en is sterk en langwerpig. Deze eigenschappen komen overeen met een deel van hun dieet, omdat ze hun snavel gebruiken om insecten te vangen.
Voeden en zingen van de kalenderspotvogel
Deze vogels hebben een insectenetende en fruitetende dieet. Dit betekent dat een deel van hun voedsel bestaat uit insecten en larven, die ze aanvullen met wat kleine wilde vruchten. Afgezien hiervan kunnen ze zich voeden met vleesresten, dus we kunnen zeggen dat ze een gevarieerd dieet hebben.
Het lied van de spotvogel is een van zijn eigenaardigheden, en het is dat deze vogels het zijn uitstekende zangers. Hun lied is aangenaam en gemakkelijk herkenbaar, en ze hebben het vermogen om het lied van andere vogels met ongelooflijke precisie te imiteren. Evenzo kunnen ze geluiden om zich heen leren en zelfs imiteren, hoe verschillend en gevarieerd ze ook zijn.
Distributie en conservering
Het meerderheidsgebied van de spotvogel is Zuid-Amerika. Door de brede verspreiding, het is gemakkelijk te observeren door gebieden zoals Argentinië, Paraguay, Bolivia of Brazilië. Het leefgebied is zeer gevarieerd, waaronder graslanden en steppen, maar ook stedelijke landschappen zoals tuinen.
Wanneer ze nestelen, doen ze dat op bomen of struiken, en het vrouwtje zal de eieren uitbroeden. Het zijn vogels die hun nest verdedigen tegen elke agressor, zodat ze agressief kunnen worden tegenover ongewenste indringers. Bij sommige gelegenheden zijn ze heel dicht bij andere veel grotere dieren zien vliegen, om hen te waarschuwen niet te naderen.
De International Union for the Conservation of Nature (IUCN) is van mening dat de spotvogel vanwege zijn grote aantal en verspreidingsgebied is geclassificeerd in de sectie van 'minste zorg' wereldwijd. Deze categorie zorgt ervoor dat: de soort wordt niet bedreigd, en dat het verdwijnen ervan op korte en middellange termijn uitgesloten is.
