Hirudo medicinalis het is een bloedzuiger, een ongewerveld dier, in het bijzonder een ringworm die tot de familie behoort Hirudinidae. Deze soort bloedzuiger is door de geschiedenis heen veel gebruikt in de geneeskunde.
Achtergrond
Records die het therapeutische gebruik van bloedzuigers vermelden, dateren uit de oude beschavingen van Egypte, Griekenland, Rome en Mesopotamië. Tijdens de Middeleeuwen werden bloedzuigers ook in verschillende behandelingen toegepast.
Dit was te wijten aan de overtuiging dat het lichaam uit vier lichaamsvochten bestond: bloed, slijm, gele gal en zwarte gal. De verandering van de balans tussen lichaamsvochten veroorzaakte verschillende pathologieën.
De belangrijkste evacuatie van de humor, het besmette bloed, was essentieel om het evenwicht te herstellen. En hiervoor werd aderlating uitgevoerd of bloedzuigertherapie toegepast.
anatomie van Hirudo medicinalis
Hirudo medicinalis het is een gesegmenteerde hermafrodiete worm behorend tot de groep ringwormen en de familie Hirudinidae. Het is deze soort, van de meer dan 600 bestaande, de meest gewaardeerde op het gebied van geneeskunde.
De lengte die hij kan bereiken is 12 centimeter als hij gevoerd is. Als ze niet hebben gegeten, is hun grootte een derde van het gezegde. Dit dier het wordt gekenmerkt door twee zuignappen met zuigcapaciteit.
De twee zuignappen zijn in verschillende posities geplaatst: een orale zuignap, klein en mobiel, met drie kaken, waardoor het bloed zuigt. Elke kaak heeft ongeveer 60 tot 100 tanden, die de tanden een 'Y'-vorm geven.
Aan de andere kant, de resterende zuignap genaamd zuignap anaal, is degene die eerst wordt gebruikt om te kruipen en te kruipen.
Onderdelen van speeksel Hirudo medicinalis
De speekselklieren van Hirudo medicinalis ze scheiden een reeks componenten af die verschillende therapeutische eigenschappen hebben. Onder hen kunnen de volgende componenten kort worden genoemd:
- anticoagulantia De stersubstantie is voornamelijk hirudine, dat de coagulerende werking van trombine remt.
- Vasodilatatoren.Verschillende stoffen vergelijkbaar met onder andere histamine vergemakkelijken de bloedstroom door verwijding van de slagaders te veroorzaken.
- verdovingDe beet is pijnloos door de verdovende stoffen die door de bloedzuiger worden ingeënt.
- Ontstekingsremmers.
- Antimicrobiële middelen.
- Proteolytische enzymen.
Hoe te gebruiken Hirudo medicinalis
Bloedzuigertherapie wordt hirudotherapie genoemd. Bloedzuigers worden bewaard in glazen potten, afgesloten met een vochtig kompres op een koele plaats; ze kunnen niet hermetisch worden afgesloten.
Om bloedzuigers te manipuleren, wordt een dissectietang gebruikt en worden bewaard in een glazen vaas. Zo wordt hun verplaatsing vermeden en worden ze op de optimale plaats gevangen. De huid moet schoon zijn en, als de worm niet gemakkelijk bijt, doordrenken met suikerwater.
Na het verzamelen van de bloedzuigers, die worden vrijgegeven zodra ze overlopen met bloed, stroomt er urenlang overvloedige serositeit uit de incisie. Daarom wordt een niet-samendrukkend katoenen verband aangebracht en het wordt de volgende dag verwijderd en vervangen door een nieuw om de evolutie te observeren.
Na een paar dagen vertoont het oedemateuze gebied een aanzienlijke verbetering. In het geval dat de bloedzuiger weliswaar vol is, maar niet loslaat, is het raadzaam zout water aan te brengen. Zo wordt de afgif.webpte ervan vergemakkelijkt en worden infecties vermeden door te voorkomen dat het wordt gescheurd om het te verwijderen.
Bloedzuigers zijn alleen voor eenmalig gebruik. Eenmaal gebruikt, moeten ze worden gesloten en verbrand. Er zijn geen gevallen van bijtinfectie geregistreerd.
Pathologieën waarop hirudotherapie is toegepast
Onder de pathologieën waarop deze techniek met bloedzuigers is toegepast, vallen de volgende op:
- Gezamenlijke ontstekingsprocessen.
- Reconstructieve plastische chirurgie.
- Migraine.
- Trombose aambeien.
- Actueel chronisch eczeem.
Een anekdote met betrekking tot de pelgrims die eeuwen geleden de Camino de Santiago liepen, is dat ze rustten in de buurt van vijvers en rivieren. Daar verfristen ze zich en maakten ze de vermoeidheid van de weg vrij. En ze hadden een aantal onverwachte bondgenoten. Bloedzuigers verlichtten oedeem en voorkwamen de ontwikkeling van trombo-embolische aandoeningen.
Voordelen en contra-indicaties van hirudotherapie
Hirudotherapie veroorzaakt geen bijwerkingen of negatieve gevolgen. Bovendien is het veilig en volledig pijnloos. Aan de andere kant moet worden vermeld dat er een aantal contra-indicaties zijn.
Onder de contra-indicaties, Het gebruik ervan bij patiënten met immunosuppressie of met arteriële insufficiëntie wordt niet geaccepteerd. Evenzo is het noodzakelijk om geïnformeerd te worden over het mogelijke infectierisico door: Aeromonas hydrophila.
Deze bacterie heeft een symbiotische relatie met H. medicinalis -leeft in uw darmen- en scheidt op hun beurt enzymen af die de vertering van het bloed vergemakkelijken.
Allereerst, hirudotherapie wordt alleen gebruikt in die gevallen waar absoluut geen andere oplossing is gevonden. En de patiënt moet altijd worden geïnformeerd en zijn toestemming moet worden verkregen. Ten slotte moet erop worden gewezen dat het gebruik ervan alleen in het ziekenhuis is.
