We zullen nooit precies weten wat het eerste roofdier was. Wetenschappers geloven echter dat er een dier is dat vandaag leeft en dat ons een heel ruw idee kan geven van hoe deze eerste jager eruit zag. Dit zijn platwormen, wezens die momenteel leven en ongelooflijke eigenschappen hebben.
Wetenschappers suggereren dat hun directe voorouder misschien het eerste dier was dat opzettelijk bewoog. Deze voorouder van platwormen wordt verondersteld de wereld om hen heen te verkennen en te jagen. Dit vermogen werd verkregen dankzij de ontwikkeling van bepaalde systemen die afwezig zijn in de meest primitieve levende wezens, systemen die hun huidige nakomelingen intact houden.
Door de manier waarop platwormen werken te bestuderen, kunnen we begrijpen hoe elke soort zich anders gedraagt en het heeft zijn unieke manieren van overleven. In dit artikel leer je enkele van de meest interessante feiten over hen.
Een innovatief sensorisch detectiesysteem
Platwormen zouden de eersten zijn die een geavanceerd sensorisch systeem zouden ontwikkelen: een centraal zenuwstelsel, dat bestaat uit twee strengen zenuwganglia die van begin tot eind door het lichaam lopen. Platwormen zouden ook de eerste dieren zijn met een kop en daarbinnen de eerste hersenen. In feite hebben ze twee simpele hersenen.
Opgemerkt moet worden dat platwormen die zijn geëvolueerd om hogere gewervelde dieren te parasiteren, geen koppen hebben; in plaats daarvan kochten ze zuignappen en bevestigingshaken.
Zie het licht
In de kop van de platwormen ontwikkelde zich een verbazingwekkende innovatie: een paar ogen. Deze ogen zouden natuurlijk heel eenvoudig zijn. De ogen van deze wezens kunnen de intensiteit van het licht en de richting waar het vandaan komt detecteren. Zo zouden platwormen als eersten het voordeel hebben dat ze de gevaren die zich zouden kunnen voordoen 'zien' en voelen.
Opzettelijke beweging, de sleutel tot overleven, werd mogelijk gemaakt door de ontwikkeling van een hoofd, dat de hersenen en zintuigen aan de voorkant bevat.
Bilaterale symmetrie van platwormen
Het lichaam van de platworm heeft een bilaterale symmetrie: het betekent dat: het lichaam kan in twee gelijke helften worden verdeeld. Deze wormen zouden de eersten zijn die deze symmetrische architectuur zouden ontwikkelen. Het ontwerp is zo succesvol geweest dat mensen het delen, evenals alle grote gewervelde dieren, geleedpotigen en weekdieren.
Bilaterale symmetrie is een evolutionair kenmerk dat verband houdt met een toename van het vermogen tot actieve voortbeweging.
Succesvolle ontdekkingsreizigers
Platwormen zijn erin geslaagd om alle uithoeken van de aarde te verkennen en te veroveren. Er zijn meer dan 20.000 soorten platwormen en Ze kunnen op het land en in de wateren van rivieren en zeeën leven.
Er zijn enkele vormen van platwormen die zelfstandig leven en vrij leven. Desalniettemin, de meeste leven als parasieten en verkrijgen hun voedsel door de lichamen van gastheren aan te vallen. Onder deze groep zijn lintwormen de bekendste soorten platwormen.
Eerste wezens die interne bevruchting hebben gehad
Deze wormen kunnen zich zowel seksueel als ongeslachtelijk voortplanten. Dit is zo dankzij het feit dat elk individu mannelijke en vrouwelijke seksuele delen heeft, dat wil zeggen, ze zijn hermafrodieten.
Bij seksuele voortplanting kan een worm paren met elke andere worm van dezelfde soort. Als platwormen paren, de worm die het eerst sperma ontvangt, bevrucht zijn eieren. Opnieuw pioniers, platwormen waren de eerste dieren met inwendige bevruchting.
In het geval van parasitaire platwormen is het gebruikelijk dat ze zeer complexe levenscycli hebben, waarbij soms 4 of 5 verschillende gastheren nodig zijn.
Bij ongeslachtelijke voortplanting kan de worm zich eenvoudig in tweeën splitsen, en elk stuk verandert in een nieuwe worm. Er is een derde optie waarbij een heel individu wordt geproduceerd, door regeneratie, uit een gebroken segment of stuk van een exemplaar.
De norm van platwormen: diversiteit
De grootte van deze wormen varieert van millimeters tot centimeters en bepaalde organismen kunnen wel een meter lang worden. Het is het geval van Taenia saginata, waarvan de volwassen exemplaren zich in de eerste delen van de dunne darm van mensen bevinden en een lengte van 2 tot 15 meter kunnen hebben.
De kleur is gevarieerd- Sommige zijn monochromatisch in donkere tinten, hoewel de grotere mariene vormen opvallende kleuren vertonen.
Onder de vrije levensvormen bevinden zich patronen van lijnen of banden door het hele lichaam. Deze banden hebben contrasterende en opvallende kleuren: rood, zwart, wit, geel, etc. Ten tweede, parasitaire vormen missen meestal pigmentatie.
Classificatie van platwormen
De classificatie van de grote verscheidenheid aan soorten die tot de phylum van platwormen behoren, wordt herzien. De meest algemeen erkende groepen zijn lintwormen, die in hun volwassen fase parasieten zijn van het spijsverteringskanaal van dieren; staartvinnen, die verschillende organen van verschillende dieren parasiteren; en de vrijlevende platwormen die je op de foto's kunt zien.
Platwormen spreken al eeuwenlang tot de verbeelding van biologen: planaire wormen werden decennialang als experimentele modellen gebruikt. In de afgelopen jaren zijn ze opnieuw naar voren gekomen als krachtige modellen om de basis van stamcelregulatie en weefselregeneratie te bestuderen.
