De alligatorschildpad is een van de grootste schildpadden ter wereld. Het spitse schild en de prominente kaak geven het een vraatzuchtige, prehistorische uitstraling.
De alligatorschildpad die wetenschappelijk bekend staat als Macrochelys temminckiiHet behoort tot de chelidid-familie, die bestaat uit enkele van de Amerikaanse soorten. Dit wordt met name gekenmerkt doordat het de grootste zoetwaterschildpad in Noord-Amerika is, en is dat het een gemiddeld gewicht bereikt van 80 kilogram en ongeveer 70 centimeter lang.
Morfologie en gedrag van de kaaimanschildpad
Dit reptiel heeft een kop met een grote kaak, evenals zijn krachtige en geschubde staart waarvan de lengte vergelijkbaar is met die van het schild. De laatste valt op door zijn breedte en omdat hij is samengesteld uit drie rijen puntige ribbels. De tinten variëren van bruin tot grijs, met een lichtere onderkant.
Morfologisch wordt de alligatorschildpad vaak verward met de brekende schildpad, Serpentine chelydra, die ook een grote kop en een schaal met scherpe uitsteeksels heeft. Hun gewicht is echter ongeveer 30 kilogram en ze zijn meestal terrestrisch.
De mond van de alligatorschildpad heeft een wormvormige tong waarvan de beweging bedoeld is om de aandacht te trekken van vissen, zijn belangrijkste prooi. Het zijn opportunistische carnivoren, zodat hun dieet wordt gekenmerkt door een grote diversiteit, en het is dat ze eten van amfibieën, kleine zoogdieren, vogels, insecten, aas en planten.
Normaal gesproken vindt het leggen van eieren plaats tussen april en juni, met koppelingen die 50 exemplaren bereiken. De afzetting vindt plaats in holtes dicht bij het water en het uitkomen vindt plaats na drie maanden, wanneer de jongen alleen naar de kust gaan.
Het moment van nestelen is een van de weinige momenten waarop de kaaimanschildpad het watermilieu verlaat. De rest van de tijd blijven ze meestal in het water, met hun kop op of onder de oppervlakte op zoek naar voedsel.
Hoewel zijn karakter minder agressief is dan dat van de brekende schildpad, zijn krachtige kaak kan ernstig letsel of zelfs de dood veroorzaken.
Habitat en natuurbehoud
De alligatorschildpad brengt het grootste deel van zijn leven onder water door en hoewel hij te vinden is in alle soorten meren, moerassen, vijvers of beken, heeft een voorkeur voor machtige rivieren van een bepaalde diepte. Bij het nestelen, of wanneer hij wordt geconfronteerd met een mogelijke bedreiging, zoekt hij zijn toevlucht tussen bladeren, takken of onder water.
Het verspreidingsgebied strekt zich uit door Zuid-Georgia, West- en Oost-Texas, Noord-Mississippi en zuidoost Iowa. In de staat Indiana worden ze als bedreigd beschouwd.
Deze soort heeft nauwelijks predatoren, zeker niet als hij volwassen is. Desalniettemin, de mens is degene die heeft bijgedragen aan zijn versnelde achteruitgang wat het aantal individuen betreft.
Hun stroperij is gericht op de verkoop van vlees en schelpen op de zwarte markt. Bovendien, antropische actie is ook verantwoordelijk voor verlies van leefgebied, zowel door ontbossing als door vervuiling van aquatische ecosystemen.
De Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) is van mening dat de alligatorschildpad zich in een kwetsbare toestand bevindt, gegevens die worden verzameld in de zogenaamde rode lijst. Deze situatie heeft ertoe geleid dat verschillende staten het verbod op hun vangst wettelijk hebben geregeld, al dan niet voor commerciële doeleinden.
In de afgelopen jaren hebben de aanscherping van de wet en enkele maatregelen, zoals het fokken in gevangenschap, ertoe geleid dat de populatie, zij het zeer langzaam, is toegenomen. Niettemin, de mens moet zich ervan bewust zijn dat zijn actie de grootste bedreiging vormt voor de planeet en haar leden.
