De zilveren dikdik is een kleine antilope die niet veel meer weegt dan een huiskat. Het ligt aan een lange en smalle kuststrook die zich over 250 kilometer uitstrekt van de hoofdstad van Somalië, ten noorden van Mogadishu, tot de havenstad Hobyo. Deze kuststrook staat volgens de World Wildlife Found (WWF) bekend als de Hobyo Grassland and Shrub Ecoregion.
De ecoregio heeft witte en oranje zandduinen en endemische soorten vogels, zoogdieren en reptielen. Maar door politieke instabiliteit is dit gebied grotendeels onontgonnen door wetenschappers. Van de vier erkende soorten dikdik weten wetenschappers heel weinig over zilverdikdik.
Fysieke beschrijving
Aanvankelijk werd gedacht dat het dezelfde soort was als de zoutdikdik, maar de zilverdikdik werd in 1978 als een aparte soort geclassificeerd: op basis van zijn consequent kleinere formaat, de uniforme kleur van de zilveren vacht en de lengte van de bovenste rij tanden.
Sommige wetenschappers analyseren de fysieke kenmerken van zilveren dikdiks om ze verder van soorten te onderscheiden.. Het team onderzocht de verschillen in vachtkleur en -grootte door te kijken naar foto's van het La Specola Museum of Zoology and Natural History in Italië. Exemplaren uit de collectie van het Faraggiana-Ferrandi Natural History Museum, eveneens gevestigd in Italië, werden als aanvullende vergelijkingsbasis gebruikt.
Alle dikdiks hebben grote donkere ogen omringd door wit haaren een dikke haarlok steekt tussen de korte hoorns van de mannetjes uit. De groep vond verschillende onderscheidende kenmerken in de zilveren dikdik, waaronder de grootte.
Zilveren dikdiks zijn kleiner, met kleinere oren en een minder opvallende witte cirkel rond de ogen. Bovendien hebben de afzonderlijke zilverachtige haren van de dikdik een zwarte punt, gevolgd door een crèmekleurige band en dan roodbruin. Deze afwisselende banden van lichte en donkere kleur zijn nooit groter dan vijf millimeter.
Weinig gegevens over de zilveren dikdik
Wetenschappers weten ook heel weinig over de werkelijke verspreiding en populatiegrootte van de zilveren dikdik. Oorspronkelijk dachten ze dat zilveren dikdijken beperkt waren tot de kust van Somalië. Maar de antilope werd onlangs gefotografeerd in de regio Ogaden in Ethiopië, die grenst aan Somalië.
In 1999 schatten wetenschappers de populatie van de zilveren dikdik op 30.000. Zelfs met nieuwe kennis van de uitgebreide distributie, kan dit aantal een overschatting zijn. Volgens de Rode Lijst van de International Union for the Conservation of Nature (IUCN) wordt de soort bestempeld als 'data deficient' vanwege een gebrek aan beschikbare informatie.
De trend in bevolkingsomvang is niet precies bekend, maar neemt zeker af, zeggen experts. De zilverdikdikpopulatie leeft in niet beschermde gebieden. Deze wezens worden vaak gejaagd omdat hun vacht zeer gewaardeerd wordt en de hoorns van het mannetje worden geëxporteerd of gebruikt om sleutelhangers te maken.
De zilveren dikdik wordt ook levend verkocht en wordt vanwege zijn kleine gestalte gebruikt om jachtvalken te trainen. Ook kan de soort de vernietiging van zijn leefgebied door de hand van de mens ervaren. Jaren van politieke instabiliteit als gevolg van vluchtige instabiliteit en aanhoudende conflicten in Somalië hebben geleid tot meer menselijke activiteit langs de kusthabitat.
