De muskusrat is een groot knaagdier, een verwant van ratten, muizen en hamsters. Hoewel muskusratten landdieren zijn, leven ze het liefst in omgevingen dicht bij water.
Helaas worden muskusratten al jaren uitgebuit door de bontindustrie. Hun zachte vacht maakt ze begeerlijke exemplaren door de mode-industrie met dierenhuid.
Een volwassen muskusrat is tussen de 55 en 65 centimeter lang. Hun staarten zijn ongeveer de helft van de totale lengte van hun lichaam. Over het algemeen wegen deze knaagdieren tussen de 1,5 en 2,5 kilogram.
Muskusratten komen oorspronkelijk uit Noord-Amerika. In de 20e eeuw werden ze echter door de mens geïntroduceerd in het Euraziatische gebied. Om deze reden komen deze knaagdieren momenteel ook voor in Oekraïne, Rusland, Noord-China en Mongolië.
Meestal ontwikkelen ze hun leven in wateren waar ze altijd 10 tot 15 centimeter diep kunnen vinden.. Om deze reden houden deze knaagdieren van moerassen en moerassen.
Muskusratten houden van vochtige klimaten. Hete en droge klimaten zijn zeer negatief voor muskusratten. Vanwege hun fysiologie geven deze ratten de voorkeur aan vochtig, zacht terrein waar ze altijd een lage lichaamstemperatuur kunnen handhaven..
Om koel te blijven, hebben muskusratten een mechanisme ontwikkeld dat heterothermie wordt genoemd. Door heterothermie kunnen ze hun benen en staart koeler houden dan hun interne organen.
Gedrag van de muskusrat
Muskusratten zijn zeer sociale dieren. Om deze reden leven ze in grote, zeer territoriale familiegroepen.
In tegenstelling tot andere grote knaagdieren, muskusratten veranderen hun hele leven niet van gezin. In plaats daarvan houden ze er een vast en versterken die.
Deze knaagdieren communiceren met elkaar door de afscheiding van musk. Musk is een scherp ruikende vetachtige substantie die wordt afgescheiden door speciale klieren, vandaar de naam van de soort.
De geur van musk varieert afhankelijk van wat de knaagdieren willen communiceren. Het meest voorkomende gebruik is echter een indringerwaarschuwing. Daarnaast hebben muskusratten voornamelijk nachtelijke gewoonten, maar zijn ze soms overdag actief te zien.
Deze knaagdieren zijn alleseters en hebben geen specifiek patroon voor hun dieet. Muskusratten eten alles wat op hun pad komt.
Volgens onderzoekers van de soort, deze knaagdieren beoefenen zelfs kannibalisme als ze het nodig hebben. Om deze reden overleven alleen de sterkste exemplaren.
Desondanks eten deze ratten over het algemeen lisdodde, waterlelies en verschillende moeraswortels. Daarnaast jagen ze op kleine dieren zoals salamanders, slakken, kleine vissen en zelfs jonge vogels.
Hoewel hun grootte niet te groot is, nemen muskusratten een grote hoeveelheid voedsel binnen. Een muskusrat kan dagelijks een derde van zijn lichaamsgewicht aan voedsel consumeren.
Reproductie
Muskusratten planten zich op elk moment van het jaar voort, behalve in de winter. De draagtijd van deze knaagdieren is 30 dagen. Elke keer kan een rat tussen de 3 en 8 jongen baren. Deze jongen ontwikkelen zich zeer snel nadat ze zijn geboren en kunnen zich in minder dan een jaar voortplanten.
Op het moment van de partus beklimmen ratten heuvels met plantenresten die ze van tevoren hebben gebouwd. Deze terpen liggen ongeveer een halve meter hoog boven het wateroppervlak.
Hoewel muskusratten roofdieren hebben, worden ze niet met uitsterven bedreigd. Dankzij het hoge geboortecijfer worden de geleden verliezen snel goedgemaakt.
Muskusratten zijn uitgebuit door de bontindustrie. Hun uniforme vacht en grote omvang maakten hen tot doelwit van de wrede bonthandel.
Gelukkig, exploitatie van de muskusrat is de afgelopen jaren afgenomen. Door hun gedrag waren ze niet geschikt om in broederijen te kweken.
Dierenbeschermingsorganisaties hopen de komende jaren de activiteiten van de bontindustrie terug te dringen. In tegenstelling tot de muskusrat worden nertsen en hermines nog steeds wreed gefokt om hun huid te dragen.
