De Visigotische spits of Zweedse vallhund is een redelijk ‘moderne’ hond, bekend om zijn korte poten en langwerpig lichaam. In dit artikel vertellen we je alles wat je moet weten over dit fantastische ras.
Geschiedenis van de Visigotische spits
De oorsprong van de Visigotische spits is vrij nieuw, althans zoals we die nu kennen. De Zweedse vallhund heeft een lange geschiedenis, misschien tussen de 8e en 9e eeuw. Hij komt uit de provincie Vastergotland, ten zuiden van het Vanernmeer, in Zweden.
Dit hondje is ook verwant aan de Vikingen die zich in Engeland vestigden. Er wordt gezegd dat het een meer dan belangrijke rol speelde bij het ontstaan van andere rassen zoals de Welsh corgi.
In zijn geboorteland was hij in de jaren veertig bijna uitgestorven. Dankzij een groep fokkers die de praktijk van inteelt - reproductie tussen leden van dezelfde familie - aan de kant zette, slaagden ze erin de populatie te vergroten.
In 1943 werd het ras erkend door de Zweedse Kennel Club en 10 jaar later veranderde het zijn naam in hoe het nu bekend staat: Vallhund -wat herder betekent- of Visigotische spits. Vandaag de dag is hij nog steeds een vrij vreemde hond buiten zijn land. Om deze reden werd het in 2007 als ras toegelaten in de AKC.
Fysieke eigenschappen
De Visigotische spits is een kleine hond, aangezien hij amper 30 centimeter hoog is. Het is een sterk ras, met een lang en robuust lichaam, een driehoekige kop en een lange snuit. De ogen zijn donkerbruin en de oren zijn puntig en rechtopstaand.
De grootte van de staart varieert per exemplaar; sommigen worden zelfs zonder geboren. Velen geloven dat ze een geamputeerde is, maar deze praktijk is verboden in Zweden.
Wat zijn vacht betreft, deze is ruw en kort met twee lagen: een dichte en zachte binnenste en een dikkere buitenste. Het is langer op de borst en op de achterpoten. De vachtkleuren kunnen grijs, bruin, roodachtig en wit zijn. In de nek, borst en buik is het meestal lichter.
Visigotisch spitz temperament
De Visigotische spits is een geweldige metgezel, hij wordt graag omringd door zijn eigenaren en is zeer toegewijd aan hen. In het veld wordt het gebruikt voor het grazen en jagen op knaagdieren. Hij is behoorlijk actief, moedig en altijd alert, met spitse oren.
Hij is niet erg aardig tegen mensen die hij niet kent en Het vereist wat socialisatie en lering om vreemden niet aan te vallen… Hij is erg goed in hem op de hielen zitten! Deze gewoonte is verworven na zoveel jaren omringd te zijn geweest door vee, vooral schapen.
Gezondheid en verzorging van de Visigotische spits
De vallhund is een redelijk gezonde hond en wordt vaak gekozen voor bepaalde lichamelijke activiteiten zoals: wendbaarheid, flyball, gehoorzaamheid, volgen en hoeden.
Het is ook een hond met een lange levensduur - die meer dan 15 jaar kan worden - en zeer gezond, zonder ernstige genetische ziekten, met uitzondering van progressieve retinale atrofie, die verschijnt als nachtblindheid na 10 jaar.
Door zijn dubbele vacht is hij bestand tegen lage temperaturen, hoewel het niet wordt aanbevolen in besneeuwde gebieden, omdat hij door zijn korte poten niet goed kan lopen (hij zinkt).
De Visigotische spits heeft niet al te veel specifieke zorg nodig. Je moet zijn haar één keer per week borstelen, zijn oren controleren om vuil te verwijderen en alle voorwerpen verwijderen die aan zijn buik blijven kleven, die zich heel dicht bij de grond bevindt.
Verder is het geen erg ingewikkeld ras om voor te zorgen of te trainen. Onthoud dat het zijn van een herdershond een bepaald niveau van dagelijkse lichaamsbeweging vereist. Maar een wandeling in de ochtend of middag is voldoende.