Kattenurologisch syndroom is een veel voorkomende maar niet goed bekende ziekte die voornamelijk katten treft. Het is een verkeerde naam met de term FUS; de juiste term is FLUTD in het Engels of ETUIF in het Spaans. Deze acroniemen verwijzen naar katachtige urine-darmkanaalziekte, een van de meest voorkomende pathologieën in de eerste hulp van de dierenarts.
Wat is kattenurologisch syndroom?
Kattenurologisch syndroom is een pathologie die optreedt in de urinewegen van katten. Syndroom Het is het gevolg van blaasontsteking -ontsteking van de blaas- of urethritis -ontsteking van de plasbuis- bij katten. Het manifesteert zich vaker bij mannen dan bij vrouwen, vanwege de morfologische en anatomische kenmerken.
Deze aandoening komt vaak voor ondanks: slechts een incidentie van 1% registreren. Als het eenmaal is gebeurd, is de kans echter groot dat het opnieuw verschijnt, tussen 50 en 70%. Van de verschillende oorzaken die dit syndroom kunnen veroorzaken, is de belangrijkste idiopathische cystitis bij katten.
Katachtige idopathische cystitis kan zowel bij mannen als bij vrouwen voorkomen. De andere twee meest voorkomende oorzaken, in volgorde van relevantie, zijn: urolithiasis en urethrapluggen. Je moet onderscheid maken tussen de verschillende oorzaken, maar dit kan alleen door een dierenarts.
Urolithiasis wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van stenen of stenen in de nieren of urinewegen (de urineleider of de blaas). Urolieten worden meestal in de blaas gevonden, hoewel ze zich overal in de urinewegen kunnen bevinden. De belangrijkste samenstelling is magnesiumammoniumfosfaat (struviet); een andere optie is calciumoxalaat.
De productie van urolieten kan aan twee dingen te wijten zijn. Ten eerste kan kattenurine de remmers missen die nodig zijn om steenvorming te voorkomen. De andere mogelijkheid is dat de urine verzadigd is met de zouten die ze produceren.
Symptomen van kattenurologisch syndroom
Een van de belangrijkste symptomen zijn de volgende:
- Moeite met urineren. De kat gaat af en toe naar de kattenbak, maar kan niet plassen. Hij is nerveus en miauwt constant.
- Kan verschijnen bloed in de urine.
- Ze kunnen vertrekken urinedruppels op plaatsen in de buurt van de kattenbak.
- Braken, bederf.
- Sterke adem (uremisch).
Behandeling
Afhankelijk van de ernst van elk geval, zal de dierenarts de ene of de andere behandeling kiezen. Allereerst, Ga altijd naar een dierenarts: hij is de specialist en kan het beste de behandeling aanbevelen die het huisdier nodig heeft.
Toch is een factor waarmee rekening moet worden gehouden de voeding die de kat volgt. Als u droogvoer (voer) krijgt, moet u veel water drinken om de vorming van kristallen te helpen voorkomen. De verandering van nat naar droog voer is een verandering voor de kat.
Kattenurine is van nature zuur, wat de vorming van kristallen en pluggen reguleert. Een manier om de gezondheid van de kat te weten, is of de urine al dan niet kiemvrij is. Als bij dieren met urinewegproblemen ziektekiemen worden verzameld in de urine, zoals bacteriën of virussen, en hun urine alkalisch is, is dit een belangrijke indicatie dat er iets niet gaat zoals het zou moeten.
Factoren die vatbaar zijn voor ETUIF
Een reeks factoren kan het optreden van kattenurologisch syndroom bevorderen:
- Leeftijd. Naarmate de leeftijd toeneemt, zal het het risico op het lijden aan de ziekte verhogen.
- Seks. Het kan zowel bij mannen als bij vrouwen voorkomen, maar vanwege de anatomische structuur obstructie is gevaarlijker bij mannen.
- Obesitas. Deze pathologie is vaker voor bij zwaarlijvige katten.
- Eetpatroon. Kristalvorming is aanwezig in katten die grote hoeveelheden voedsel consumeren, maar nauwelijks water consumeren.
conclusie:
Het belangrijkste is om naar de dierenarts te gaan. Het is beter om te gaan als u een van de hierboven besproken symptomen waarneemt. De professional kan u informeren over het probleem dat uw kat heeft. Dus, Zoek altijd professionele hulp voordat u natuurlijke remedies of andere remedies op het internet toepast. De veiligheid en gezondheid van uw huisdier is het belangrijkste.
Wanneer het huisdier, dat net een ander gezinslid is, ziek wordt, maakt iedereen zich zorgen. Of het nu een simpele niesbui is of iets ernstigers. Daarom wordt aanbevolen dat huisdieren goed worden ingeënt, ontwormd en met bezoeken aan de dierenarts in orde zijn.
