Alston's zangmuizen (Scotinomys teguina) Het is een zeer weinig bekende knaagdiersoort die in veel van de bossen van Midden-Amerika te vinden is. Nutsvoorzieningen, een groep Amerikaanse wetenschappers heeft zijn communicatie bestudeerd, die overeenkomsten vertoont met menselijke gesprekken.Dit zou toepassingen kunnen hebben voor de studie en behandeling van hersenschade die de spraak beïnvloedt.
Ontmoet de zangmuizen
Song Muizen zijn kleine knaagdieren, met een gewicht van slechts ongeveer 13 gram. Deze dieren hebben een donkere vacht en een korte staart in vergelijking met andere soortgelijke knaagdieren, en hebben ook een vrij sterke en karakteristieke geur. Maar wat zingende muizen echt kenmerkt, zijn hun opvallende liederen, waaraan deze soort zijn naam dankt.
Zingende muizen zijn dieren die, zoals hun naam al doet vermoeden, nogal merkwaardige geluiden maken, waarvan de variëteit en de duur het mogelijk maakten dat ze zang werden genoemd. Deze dieren zijn zelfs in staat tot ultrasone geluiden.
Maar wat echt de aandacht van deze soort trekt, is de context en de manier waarop deze dieren hun liedjes gebruiken. Als mensen een gesprek hebben, praten we om de beurt: terwijl de ene gesprekspartner spreekt, luistert de ander en reageert later. Tot nu toe is alles correct en eenvoudig.
En het is dat hoewel dit vanzelfsprekend lijkt, de waarheid is dat bij weinig diersoorten wordt het duidelijk waargenomen, dus het vinden van studiemodellen om te begrijpen hoe mensen converseren is ingewikkeld.
Bij deze knaagdieren is dat niet het geval: bij zingende muizen, de mannetjes dagen elkaar uit tot zingende duels waarin beide muizen een soort gesprek voeren, waarin ze elkaar afwisselen om deze opvallende nummers ten gehore te brengen.
Zowel mannetjes als vrouwtjes van deze soort zenden deze langdurige geluiden uit, daarom zijn ze gecategoriseerd als liedjes, die echografie combineren met oproepen die de mens kan horen.
Andere keren, verschillende soorten zijdeaapjes zijn gebruikt om gesprekken tussen mensen te bestuderen. Maar nu heeft dit onderzoek besloten om zingende muizen als model te gebruiken.
Een onderzoek naar zingende muizen
Bij deze gelegenheid heeft de New York University School of Medicine een artikel in het tijdschrift gepubliceerd: Wetenschap. Deze studie stelt voor dat zingende muizen kunnen een model zijn om te bestuderen hoe meer dan 100 spieren zo snel coördineren te reageren in gesprekken.
En is dat? Deze mechanismen lijken essentieel voor het bestuderen van hersenbeschadiging of ziekten zoals autisme die voorkomen dat patiënten vloeiende gesprekken voeren. Het geheim zou in de hersenen van deze dieren kunnen zitten, die in staat zijn tot vocale controle die erg lijkt op die van de menselijke soort.
Zo heeft het team van Michael Long, hoofdauteur van de studie, ontdekt dat zingende muizen aan de ene kant specifieke hersengebieden hebben die de spieren opdracht geven om noten te maken en aan de andere kant die circuits in de motorische cortex die laat die veelzijdige nummers toe.
Dit vermogen, dat wordt waargenomen bij soorten zoals krekels, primaten of vogels, is vergelijkbaar met dat van mensen. De studie, uitgevoerd door elektromyografie, zal spraakcircuitstudies bij mensen beter begeleiden.
