De classificatie van walvisachtigen is een studiegebied waar verschillende wetenschappers zich lange tijd aan hebben gewijd.. Vanwege hun merkwaardige morfologische en fysiologische kenmerken hebben walvisachtigen veel onderzoekers geboeid.
Misschien wel de belangrijkste bijzonderheid van walvisachtigen is dat het eutherische waterzoogdieren zijn. Eutherische zoogdieren zijn al die zoogdierdieren die een placenta hebben. Deze eigenschap is zeer zeldzaam bij zeedieren.
De naam walvisachtigen komt uit het Grieks ketonen, wat betekende zeemonster?. Voor Aristoteles, verantwoordelijk voor het bedenken van de term, waren walvissen monsterlijke dieren.
Volgens de Grieken keto's het waren die zeedieren met het vermogen van longademhaling. A) Ja, Hoewel walvisachtigen volledig zijn aangepast aan het mariene milieu, kunnen ze geen zuurstof uit het water halen. Om te ademen, moeten alle walvisachtigen naar de oppervlakte stijgen.
Walvisachtigen zijn dieren van verschillende grootte. Sommige, zoals bruinvissen, zijn klein van formaat. Veel soorten walvisachtigen zijn echter enorm, zoals potvissen.
Walvisachtigen evolueerden van semi-waterdieren tot zeedieren. Net als bij otarids evolueerden de voorpoten tot vinnen. Na verloop van tijd veranderde de achterkant van hun lichaam in een horizontale staartvin.
Door de horizontale oriëntatie van hun staartvin kunnen ze gemakkelijker naar de oppervlakte zwemmen. In het algemeen, keto's ze hebben een of twee gaten in het bovenste deel van hun lichaam waardoor ze ademen.
Volgens hun morfologische kenmerken, Cetacea ze zijn georganiseerd in verschillende soorten. Als je wilt weten hoe walvisachtigen worden ingedeeld, is dit artikel iets voor jou.
Hoe worden walvisachtigen geclassificeerd?
Binnen de familie van walvisachtigen zijn drie onderorden ingedeeld:. Deze onderorden zijn de archaeocetes, mysticetes en odontocetes. De archaeocetos zijn die soorten walvisachtigen die al uitgestorven zijn.
De onderorde van mysticetes walvisachtigen bestaat uit baleinwalvissen. Mysticetes groeperen enkele van de grootste dieren ter wereld, zoals walvissen en gewone vinvissen.
Mysticetes zijn vier families van vleesetende walvisachtigen, hoewel hun kaken geen tanden hebben. Deze dierenklasse heeft sterke keratinebaarden op de bovenkaak. Deze baarden helpen het water dat uit hun mond komt te filteren: ze vangen de levende wezens op waarmee ze zich voeden.
De lichamen van deze Cetacea ze zijn bestand tegen zeer lage temperaturen, vanwege de dikke laag vet onder hun huid. Ook hebben je longen een zuurstofcapaciteit van 80%.
De derde onderorde van walvisachtigen zijn de odontocetes, ook bekend als getande walvisachtigen.. Zoals de naam al aangeeft, wordt deze klasse gekenmerkt door een gekartelde mond.
In tegenstelling tot de enorme mysticetes, zijn de odontocetes van zeer verschillende groottes. De grootte van de odontocetes varieert van dolfijnen, orka's en potvissen tot kleine bruinvissen en zeevaquitas. Over het algemeen is het gemakkelijk om odontocetes te identificeren, omdat ze allemaal een rugvin hebben.
Een merkwaardig kenmerk van odontocetes is hun uitpuilende voorhoofd, waaronder zich een buitengewoon orgaan bevindt. Dit orgel, een meloen genaamd, werkt als een sonar: het dier zendt een geluid uit dat tegen voorwerpen weerkaatst. Wanneer de geluidsgolven terugkeren, neemt de meloen de locatie waar van de objecten eromheen. Daarom wordt het echolocatie genoemd.
Van walvissen tot dolfijnen: soorten walvisachtigen
Er zijn veel soorten binnen de classificatie van walvisachtigen. Deze soorten omvatten walvissen, bultruggen, zee- en rivierdolfijnen, bruinvissen, potvissen, spitssnuitdolfijnen en beluga's.
De walvissen worden ingedeeld in drie families: de Ballenidae, de eekhoorns en de Neo-Balans.. De drie families worden gekenmerkt door exemplaren van grote omvang en een lange levensduur.
Walvissen kunnen meer dan 30 jaar leven en zijn gemiddeld 5 tot 17 meter lang. Bovendien kan een walvis meer dan 80 ton wegen.
Desalniettemin, Gewone vinvissen zijn zelfs groter dan walvissen. Een gewone vinvis kan wel 35 meter lang zijn en meer dan 170 ton wegen. De plooien in zijn keel kunnen uitzetten om tot 90 ton water vast te houden. Alleen op deze manier kunnen ze genoeg consumeren krill.
Misschien wel de meest voorkomende soort Ceatacea zijn de oceanische dolfijnen. Onder deze dolfijnen bevinden zich orka's, bekend om hun geweld en snelheid in de wateren. De grootte van dolfijnen varieert tussen de twee en negen meter, en hun lichamen zijn geëvolueerd om grote snelheid te bereiken.
Alle dolfijnen, die odontocetes zijn, hebben het meloenorgel voor echolocatie. Om deze reden worden dolfijnen gekenmerkt door hun uitpuilende voorhoofd. Dolfijnen zijn extreem intelligente dieren, met veel grijze stof.
Er zijn veel andere soorten keto's in de wereld. Desalniettemin, in de afgelopen jaren heeft dit gezin te maken gehad met een ernstige daling van het aantal.
Hoewel er veel internationale maatregelen zijn om de verschillende soorten te beschermen, blijven deze dieren met uitsterven bedreigd. De walvisvangst is in veel landen een gangbare praktijk, hoewel het geleidelijk is afgenomen.
De verwachting is dat het aantal bedreigde walvisachtigen de komende jaren zal afnemen.
