Hoewel alle renpaarden als 'puur bloed' worden beschouwd, het volbloedpaard valt op door zijn fysieke kwaliteiten en prestaties. Het grootbrengen van dit paardenras vereist veel toewijding en aanzienlijke financiële investeringen.
Kenmerken en kwaliteiten van het volbloedpaard
Het volbloedpaard is een paardenras van Engelse oorsprong, dat werd gecreëerd in het midden van de 18e eeuw. Hun voorouders waren het resultaat van kruisingen tussen vier Britse merries en enkele eerder geselecteerde mannelijke Arabische en Barbarijse hengsten.
Niettemin, het volbloedpaard zoals we het nu kennen stamt af van drie geïmporteerde reuen Ze gingen onder de namen Darley Arabian, Goldophin Barb en Byverly Turk.
De oprichting van deze rassen werd geleid door het doel om paarden te krijgen voor afstandsraces. Later trainden ze voor spring- en paardrijactiviteiten, waar ze meesterlijk blijven presteren.
Het volbloedpaard heeft een middelmatige bouw en is meestal tussen de 1,58 en 1,65 meter lang. Zijn lichaam is atletisch en evenwichtig, met harmonieuze lijnen en goed ontwikkelde spieren.. De kenmerken kunnen variëren afhankelijk van het ras, maar de kleine oren en zeer expressieve ogen vallen op.
Het is geen paard van pure explosie, maar van een behendig, resistent, koppig dier met een evenwichtig en levendig temperament.Het is een eigenaardig paard, dat als zodanig moet worden behandeld.
Hoe is het fokken van een volbloed paard?
Volbloedpaarden worden zeer gewaardeerd om hun nobelheid, uithoudingsvermogen en uitstekende persoonlijkheid. Zowel de aanschaf als het fokken van een volbloedpaard impliceert een belangrijke economische solvabiliteit, naast een aanzienlijke beschikbaarheid van ruimte en tijd voor het onderhoud en de opleiding ervan.
Wat betreft opleiding, de fysieke activiteit en mentale stimulatie van deze paarden vereisen ook doorzettingsvermogen en bepaalde kennis van hun keepers en ruiters.
Naast de basisverzorging die alle paarden nodig hebben, heeft elk ras zijn eigen bijzonderheden en specifieke behoeften. En natuurlijk zijn volbloedpaarden geen uitzondering.
Vervolgens, We zullen samenvatten hoe een dag verstrijkt in het opvoeden van een hoogpresterend volbloedpaard. Zoals we zullen zien, is een belangrijk teamwerk nodig om de gewenste 'elitepaarden' te bereiken.
De dagelijkse routine in de volbloedpaardenfokkerij
Volbloeden en hun trimteam beginnen hun dag meestal heel vroeg. Enkele uren na zonsopgang degenen die verantwoordelijk zijn voor de basisverzorging van de paarden gaan naar de stallen of boxen om ze voor te bereiden voor een nieuwe trainingsroutine.
Nadat ze het dier uit de box hebben gehaald, voeren ze hun dagelijkse verzorgingsroutine uit, wat noodzakelijkerwijs een goede poetsbeurt en herziening van hun voeten omvat. Vervolgens wordt het zadel op de paarden gelegd en wordt het klaargezet voor de komst van het paard. jockey of galloper.
Bron: USDA Foto door: Bill Tarpenning
Trainingsdagen voor volbloedpaarden zijn altijd vooraf gepland door een professionele trainer. Natuurlijk de jockey Hij is verantwoordelijk voor het controleren en begeleiden van het dier tijdens het sporten. De trainingsroutine, het tempo en de intensiteit moeten echter worden afgestemd met de trainer.
Elk volbloedpaard heeft zijn eigen routine, rekening houdend met zijn leeftijd, fysieke bouw en gezondheidstoestand. De combinatie van joggen en springen, evenals het uitvoeren van revalidatieoefeningen, zijn altijd afhankelijk van de behoeften van het lichaam van elk individu.
Maar de dag houdt niet op na de training…
Aan het einde van de training brengt de jockey het paard terug naar de pionnen die verantwoordelijk zijn voor het onderhoud. Na zoveel oefeningen is het tijd om het dier te ontsmetten en op te frissen, dat is over het algemeen snel gedaan met behulp van een conventionele slang.
De normale gang van zaken is dat de renners de trainers en andere leden van het trainingsteam ontmoeten. Het gaat om het analyseren van de details om de oefeningen te verbeteren.
Als hij jockey een probleem meldt, moet de trainer samen met de verzorgers het paard analyseren om na te gaan of veterinaire aandacht nodig is. Bij valpartijen, trauma's of slagen wordt meestal direct de aanwezigheid van een dierenarts gevraagd.
De sleutelrol van preventieve geneeskunde
logisch, de dierenarts speelt een sleutelrol bij het opvoeden van een volbloedpaard. Naast het behandelen van hen bij ongevallen en het begeleiden bij revalidatie, zorgen zij ook voor preventieve geneeskunde om te voorkomen dat de paard ziek wordt.
Preventieve geneeskunde voor paarden omvat niet alleen het vaccineren en ontwormen van paarden, hoewel dit essentiële zorg is. Ook is het essentieel om een complete en uitgebalanceerde voeding aan te bieden zodat het paard gezond en sterk blijft, zodat het optimaal kan presteren.
In deze betekenis, de dierenarts moet altijd luisteren naar de verzorgers, die constant in contact staan met het paard en zij zijn verantwoordelijk voor het voeden ervan. Zij zijn het die veranderingen in eetlust, spijsverteringsproblemen of ander vreemd gedrag bij het dier kunnen melden.