Als we je gewoon quokka noemen, klinkt het misschien niet bekend, maar de afgelopen maanden heb je zeker een foto van een lachend dier gezien en je afgevraagd welke soort het was. Welnu, vandaag gaan we je uit je twijfels halen. In dit artikel brengen we je wat informatie zodat je wat meer weet over dit leuke dier.
Wat is een quokka?
Deze buideldieren werden voor het eerst beschreven in de 17e eeuw door een Nederlandse zeeman. Pas in 1830 classificeerden de zoölogen Quoy en Gaimard de quokka in de macropodid-familie.
De quokka (Setonixbrachyurus) zijn buideldieren ter grootte van een kat, zodat ze niet hoger zijn dan 60 centimeter. Het gewicht varieert van twee tot vijf kilogram.
Het lichaam van deze dieren Het is bedekt met een bruine vacht die zijn robuuste huid beschermt. Ronde oren en intens zwarte ogen vallen op in zijn gezicht. Hij heeft een staart die hij samen met zijn achterpoten gebruikt om zichzelf vaart te geven en te bewegen.
Het zijn sociale dieren en met nachtelijke gewoonten. Deze gezelligheid en glimlachachtige grimas heeft veel toeristen aangemoedigd om naar het zuidwesten van Australië te reizen om foto's te maken en de naderende exemplaren te strelen.
Quokka voeren
Het dieet van deze buideldieren is strikt herbivoor. Ze voeden zich met de bladeren, scheuten of wortels van verschillende planten die op de grond groeien. Ze zoeken 's nachts naar voedsel om roofdieren te ontwijken.
Wanneer voedsel schaars is op de grond, klimmen de quokka in bomen om te profiteren van het beschikbare plantmateriaal. nieuwsgierig, Ze kunnen lange tijd zonder water, omdat ze vocht uit voedsel halen.
Fokgewoonten
De vrouwelijke quokka ze krijgen meestal maar één kalf per jaar, die na een maand zwangerschap zal worden geboren. Bij de geboorte moeten pasgeborenen zelf bij de buidelbuidel van hun moeder komen.
De eerste zes maanden krijgen ze moedermelk, zonder de bescherming van het zakje te verlaten. Kort daarna, de kleine quokka zal de buitenkant beginnen te verkennen, hoewel hij zal blijven zogen. Tegen de tijd dat hij een jaar oud is, zal hij volwassen zijn en voor zichzelf kunnen zorgen.
Is in gevaar?
Vandaag de dag Ze worden door de IUCN vermeld als een 'kwetsbare soort'. De vermindering van hun leefgebied en de introductie van roofdieren door de mens hebben hun aantal aanzienlijk verminderd.
Het vriendelijke uiterlijk van deze dieren is ook nadelig, omdat het aantal bezoekers toeneemt en daarmee hun gedrag en dieet kan worden gewijzigd. Het is belangrijk om nogmaals te onthouden hoe belangrijk het is om zowel de habitats als de soorten die er leven in stand te houden.