Melkkoeien zijn zoogdieren die behoren tot de familie van de bovidae. Melkvee is door de eeuwen heen gemakkelijk te temmen geweest. Hun belangrijkste kwaliteit is dat ze de grootste hoeveelheid melk produceren die mensen wereldwijd consumeren.
Melkwinning is echter niet de enige manier waarop deze koeien worden uitgebuit. Melkkoeien brengen ook leer op de markt. In het verleden waren er 10 koeien nodig om te produceren wat tegenwoordig door slechts één wordt geproduceerd.
De melkproductie van een melkkoe hangt af van vier factoren: genetische capaciteit, voerschema, kuddemanagement en kuddegezondheid. Hieruit volgt dat hoe beter u voor uw koeien zorgt, hoe beter uw productie zal zijn.
Als u overweegt een melkkoe te hebben, zijn er bepaalde dingen waar u rekening mee moet houden. Bijvoorbeeld, als de koe uit een kudde komt, kan ze zich eenzaam voelen en gezelschap nodig hebben. Om deze reden is het raadzaam om altijd een of twee metgezellen bij haar te hebben. Zo zorg je ervoor dat hun productie niet verslechtert.
Een goede voeding van melkkoeien is een zeer belangrijke factor om te overwegen. Een voedingsprogramma moet rekening houden met de kwantiteit en kwaliteit van het voer die koeien consumeren.
Koeien zijn plantenetende dieren die vier magen hebben. Omdat ze geen snijtanden in de bovenkaak hebben, kunnen ze geen korte grassen eten. Ze kunnen echter in zeer korte tijd grote hoeveelheden consumeren en deze in rust verteren.
Drie soorten melkkoeien
Er zijn talloze melkkoeienrassen verspreid over de hele wereld, maar er zijn er drie die als de belangrijkste worden beschouwd voor de melkproductie wereldwijd. Dit zijn de Jersey, de Zwitserland en de Holstein.
1. De Jersey-koe
Van de Engelse melkkoeienrassen is de Jersey de meest voorkomende. Het dankt zijn naam aan het eiland Jersey, gelegen in het Kanaal tussen Engeland en Frankrijk. Dit is het kleinste ras van alle Europese rassen. Zijn grootte vormt echter geen belemmering voor zijn grote capaciteit om melk en vooral botervetten te produceren.
Botervet is een soort vet van dierlijke oorsprong, dat wordt verkregen en geconcentreerd uit verse koemelk. Het wordt gebruikt in verse, oude en smeltkaas, maar ook in zoete, zure of slagroom, boter en ijs.
Het gemiddelde vetgehalte in de melk van deze koeien is 5%. Er zijn echter Jersey-koeien die tot 6% vet produceren. Zoals de meeste melkkoeien is de Jersey-koe ongeschikt voor de vleesproductie.
Het is een klein dier met een gewicht van ongeveer 350 tot 450 kilogram. Hun vacht is licht of donker roodachtig van kleur. De grote kracht van dit melkkoeras is dat het zich, in tegenstelling tot andere, zeer goed aanpast aan tropische klimaten.
Het vermogen om zich aan te passen aan tropische klimaten en weerstand tegen verschillende ziekten maken het een zeer gewaardeerd exemplaar.. Onder gematigde koeien is Jersey de meest aantrekkelijke optie om te kruisen om tropische rassen te verbeteren.
2. De Zwitserse koe
Zwitserse bruine runderen zijn een van de oudste rassen, een directe afstammeling van de korthoornige runderen. De meest verre vertegenwoordigers leefden in 2000 voor Christus. over. Dit vee groeide op in de valleien van Centraal-Zwitserland en werd gebruikt als ruil- en exportobject.
In tegenstelling tot de meeste melkkoeien wordt dit dier zowel gebruikt voor het verkrijgen van melk als voor de vleesproductie. Door zijn hoge productiviteit en weerstand verspreidde het zich zeer snel door heel Centraal-Europa. Het werd voor het eerst gezien in Amerika in 1869, toen zeven koeien en een stier naar de Verenigde Staten werden gebracht.
Het bruine Zwitserse ras is sterk en krachtig. Het kleurenpalet van zijn vacht gaat van donkerbruin tot lichter. In het algemeen, Zwitserse koeien hebben een tweekleurig patroon op hun vacht: wit en bruin. Zwitserse koeien hebben de neiging om van kleur te veranderen, afhankelijk van hun leeftijd en het seizoen van het jaar. Hun hoorns zijn wit met zwarte punten, ze zijn naar boven gericht en zijn middelgroot tot klein. De ontwikkelde achterhand is vrij vlezig.
De volwassenen zijn erg sterk en van een goed gewicht. Koeien kunnen tussen de 600 en 700 kilogram wegen, terwijl stieren een massa hebben van ongeveer 1.000 kilogram. Maar kopieën van beide geslachten zijn natuurlijk met meer gewicht gezien.De Zwitserse koe leeft ongeveer 12 jaar, dus het is een van de langstlevende rassen.
3. De Holstein-koe
Oorspronkelijk uit Nederland, komt het Holstein-ras voor in de noordelijke delen van dit land. Ze worden beschouwd als een van de beste melkproducenten. Natuurlijk ondersteunen de Holsteins tropische klimaten niet goed; ze ontwikkelen hun volledige potentieel in koude en medium klimaten. Om deze reden worden ze gekruist met het Zebu-ras om zich beter aan te passen aan warmere klimaten.
Het heeft een karakteristieke kleur wit met zwart en soms wit met rood. Het aandeel van de kleuren is variabel, hoewel de buik, de kwast van de staart en een deel van de ledematen altijd wit zijn.
Hun lichaamsbouw is een van de grootste, en dat is dat volwassen koeien tussen de 600 en 650 kilogram kunnen wegen. Aan de andere kant kunnen volwassen stieren meer dan 1200 kilogram wegen. Het vrouwtje heeft de typische driehoekige vorm die kenmerkend is voor melkrassen en heeft goed gevormde uiers met medium, stijve tepels.
Holstein-melkkoeien behoren tot de top als het gaat om melkproductie, maar het botervetgehalte in hun melk is niet erg hoog.
De meeste melkkoeien zijn volgzaam en gemakkelijk te hanteren. Bedenk dat als u overweegt melkkoeien aan te schaffen, u rekening moet houden met de omgeving waarin ze zullen leven. Van klimaat tot voeding, alle elementen spelen een belangrijke rol in de ontwikkeling van uw koeien.