Het heeft een meer dan unieke naam en is een inheemse vogel van Afrika. In dit artikel informeren wij u over de jabirú of zadelooievaar, met zijn zeer karakteristieke veren.
Waar woont de zadelooievaar?
De wetenschappelijke naam is vrij moeilijk uit te spreken en te onthouden, maar we kunnen het een zadelooievaar of een Afrikaanse jabiru noemen. Het is een waadvogel die tot de familie van de ooievaars behoort en in verschillende delen van Afrika voorkomt.
We kunnen kolonies van deze soort vinden in het sub-Sahara gebied van het continent, waaronder Soedan, Ethiopië, Gambia, Kenia, Senegal, Ivoorkust en Tsjaad. Daarnaast is het een van de vele dieren die we kunnen vinden in het Kruger National Park in Zuid-Afrika.
Geeft de voorkeur aan habitats met spiegels van zoet water, zoals rivieren, lagunes, wetlands en kwelders. Het kan worden gezien in open gebieden en beboste graslanden. De verspreiding is veranderd als gevolg van menselijke activiteiten: de belangrijkste bedreigingen zijn de afwatering van wetlands en het creëren van landbouwgrond waar het voorheen wilde gebieden waren.
Hoe gaat het met de zadelooievaar?
Het is een grote vogel, die wel 150 centimeter hoog kan worden en een spanwijdte van bijna twee meter.. De hoogte is vooral te danken aan zijn lange poten, tot 60 centimeter, zwart met roze 'vlekjes'.
Mannetjes zijn groter en zwaarder dan vrouwtjes en kunnen zeven kilo wegen (vrouwelijke exemplaren wegen niet meer dan vijf kilo). Andere manieren om onderscheid te maken tussen de geslachten is dat ze bruine irissen en gouden irissen hebben.
Zowel het vrouwtje als het mannetje hebben een meer dan mooie vacht: hoofd, nek, rug, vleugels en staart zijn zwart en de rest van de veren zijn wit. Bij de jonge exemplaren vertonen ze een grijsachtig verenkleed.
Bovendien, valt op in deze vogel zijn lange snavel, rood en zwart met een gele vlek op het bovenste deel en de rode 'vlek' op borsthoogte, die tijdens het broedseizoen donkerder wordt.
Wat eet de zadelooievaar en hoe plant hij zich voort?
De zadelooievaar voedt zich met vissen, kikkers en krabben, hoewel hij af en toe kleine vogels en reptielen aan zijn dieet kan toevoegen. Om te jagen beweegt hij zich delicaat en majestueus over het water en wanneer hij een prooi detecteert, vangt hij deze snel met zijn lange en krachtige snavel.
Kies bij het broeden gebieden met dieper water - bijvoorbeeld als gevolg van een overstroming - en bouw het nest, diep en groot, bij de bomen.
Vrouwtjes leggen tussen één en twee witte eieren die elk tot 150 gram kunnen wegen. Het broedt ze ongeveer een maand uit en gedurende al die tijd is het mannetje verantwoordelijk voor het voeden. Na het uitkomen hebben de kuikens bijna drie maanden nodig om klaar te zijn voor het leven zonder hun ouders.
Het is vermeldenswaard dat de zadelooievaar vormt geen reproductieve kolonies, maar de exemplaren worden in paren samengevoegd,weg van de rest.
Wat zijn de belangrijkste gedragingen van de zadelooievaar?
Deze vogel moet de hele tijd koel blijven en, indien mogelijk, meerdere uren schaduw gedurende de dag. Om oververhitting van het lichaam te voorkomen, rimpelt hij zijn veren en 'scheidt' ze van de buik. Ook vult hij de snavel met water en gooit deze bovenop de eieren of kuikens. Op warme dagen kunnen ze op hun pootjes poepen zodat de ontlasting ze kan afkoelen.
De zadelooievaar is een stille vogel, behalve als hij aan het broeden is. De vlucht is hetzelfde als bij de andere ooievaars: nek gestrekt en snavel 'naar beneden kijkend' om het gewicht tegen te gaan. Dat is het kenmerk dat het volgens vogelaars onderscheidt van elk ander vliegend dier.
Tot slot moeten we erop wijzen dat De zadelooievaar is erg belangrijk geweest voor de Egyptische cultuur. Het heeft zelfs een speciale hiëroglief en een specifieke fonetische waarde. Zelfs een farao van de Khaba-dynastie gebruikte deze vogel om zijn naam te vormen nadat hij was gekroond!
