De hoop om de rode mangabey van de lijst met bedreigde dieren te verwijderen, vervaagt in de loop der jaren. Zijn natuurlijke habitat is in de gebieden Nigeria, Kameroen en Gabon in geringe mate verminderd, dichter bij de kust van de Atlantische Oceaan.
Als een algemene regel, junglegebieden en mangroven zijn de ideale habitats voor deze primaat, met voldoende bomen en weelderigheid om de talrijke leden die gewoonlijk elke groep vormen, met maximaal 70 exemplaren, te huisvesten en te beschermen.
Onmiskenbaar bont
De primatenfamilie van de klas zoogdieren het is enorm, maar weinigen zijn zo gemakkelijk te herkennen als de rode mangabey vanwege zijn onmiskenbare rode tint die over je hoofd loopt.
De kleuren die het meest overheersen in hun vacht zijn grijs en wit, met een groot grijs dorsaal gebied en een witte onderkant waardoor het zwarte gezicht met witte wangen opvalt.
Zijn atletische, slanke houding maakt hem extreem snel door de boomtoppen, en Zijn enorme staart helpt hem zijn lichaamsgewicht in evenwicht te houden, tussen 5 en 13 kilogram. In tegenstelling tot de meeste primaten, lijken mannetjes en vrouwtjes qua gewicht en grootte erg op elkaar.
Zijn gemiddelde grootte, tussen de 50 en 75 centimeter, geeft hem een opmerkelijke behendigheid om tussen de dunste takken te bewegen, en zijn lange ledematen helpen hem bij die taak; het is geen gemakkelijke soort om te vangen door zijn roofdieren …
Voeding en gedrag van de rode mangabey
Zijn alleseterstatus maakt hem tot een echte opportunist, en weinig jungle-delicatessen worden afgewezen door een rode mangabey. Jonge vruchten en stengels vormen het grootste deel van zijn dieet, maar hij houdt ook van zaden, vogeleieren en zelfs kleine ongewervelde dieren zoals slakken.
Met zijn krachtige bek kan hij de zwaarste noten pakken, wat andere concurrenten niet kunnen en dat zorgt voor een hoeveelheid voedsel die praktisch alleen zij kunnen consumeren.
In de talrijke groepen hebben de vrouwtjes het bevel. Zijn Ze zijn verantwoordelijk voor het tot stand brengen van de hiërarchieën tussen hen en het nageslacht, met belangrijke confrontaties zodat iedereen zijn plaats inneemt.
De mannetjes zijn dynamischer en bedekken meer oppervlakte in hun escapades rond de familiekern: een paar mannelijke exemplaren zijn degenen die de groep op een meer statische manier verdedigen. Ze markeren het territorium meestal met luide kreten zodat geen enkele andere groep hun territorium durft te betreden.
Zijn vocale capaciteiten zijn zeer rijk en gevarieerd, een teken van zijn krachtige intelligentie.. Hoewel ze honderden meters van elkaar verwijderd zijn, kunnen ze met elkaar communiceren, maar confrontaties tussen verschillende groepen zijn soms onvermijdelijk.
Huidig programma om uitsterven te voorkomen
Het verlies van ruimte door ontbossing is de belangrijkste reden voor de vermindering van de bevolking, hoewel het ook het probleem heeft om op het menu van de menselijke bewoners van het gebied te verschijnen, met een ongecontroleerde jacht die de bevolking verder uitput.
Het lage geboortecijfer helpt ook niet om de situatie te verbeteren, aangezien Ze krijgen maar één nakomeling tegelijk en hebben een draagtijd van ongeveer 170 dagen nodig. Het rode mangabey-kalf wordt kaal geboren en het is moeilijk om het van andere mangabeys te onderscheiden totdat het ouder is en zijn onmiskenbare rode hoed begint te bloeien.
De gemiddelde leeftijd van deze speelse apen ligt tussen de 25 en 30 jaar, in het gemiddelde van de rest van de mangabey's, hoewel ze in gevangenschap dit cijfer gemakkelijk kunnen overschrijden. Momenteel is de dierentuin van Barcelona een van de belangrijkste bondgenoten van deze soort, en is verantwoordelijk voor het coördineren van de situatie om uitsterven te voorkomen.
Het voorkomen van stroperij van dit soort primaten en het verminderen van het kappen van bomen in hun leefgebied zou de redding zijn van een van de meest bedreigde mangabey-soorten van vandaag, hoewel de huidige situatie is voor hen helemaal niet bemoedigend.