Honingbijen zijn de meest verspreide ter wereld en hebben momenteel meer dan 30 rassen. Ze worden gebruikt om honing te produceren en vervolgens door de mens te worden geconsumeerd. In dit artikel informeren we je over de levenscyclus van deze kleine grote werkers.
Hoe zijn honingbijen?
deze insecten worden gekenmerkt door het leiden van een ‘sociaal’ leven verdeeld in kasten: de koningin (vruchtbaar vrouwtje), de werksters (allemaal onvruchtbare vrouwtjes) en de darren (mannetjes).
Tussen hen, ze hebben een specifiek communicatiesysteem, 'dans' genaamd, waarmee ze elkaar in verschillende situaties informeren. Bijvoorbeeld de afstand en het pad naar de beste bloemen, de oriëntatie van de zon voor het voedsel, de temperatuur in de korf, enz.
Alle werkbijen zuigen nectar en stuifmeel uit bloemen. De eerste is het energievoedsel, terwijl de tweede de bron is van vetten, eiwitten en mineralen. Daarnaast consumeert de koningin, net als de larven, zogenaamde koninginnengelei. Werknemers en drones voeden zich met honing en stuifmeel.
Hoe ziet de levenscyclus van honingbijen eruit?
De kasten zijn zeer goed georganiseerd en elk van de leden weet wat hun rol is. Net als bij de andere soorten Apis, bestaat de levenscyclus uit vier hoofdfasen:
1 ei
De koningin is het enige vrouwtje in de korf met het vermogen om eieren te leggen… Ze kan tot 3.000 op één dag leggen! Na het uitvoeren van wat bekend staat als de 'huwelijkse vlucht', part het met de darren en keert dan terug naar de korf om de eieren te leggen. Hij doet het één voor één voor elke cel die bedoeld is om te fokken. De eieren zijn wit, ovaal en zonder segmenten en komen na drie dagen uit.
Het geslacht van elke toekomstige bij wordt bepaald door de bevruchting van het koninginneei. Als de eicel niet wordt bevrucht, zijn het mannetjes (drones) en als het bevrucht wordt, worden het vrouwtjes (werksters).
2. Larve
Wanneer ze uitkomen, nemen de larven een 'C'-vorm aan en blijven in elke zeshoekige cel. De jongen zijn wit, zonder ledematen, blind en met een natte glans. Ze krijgen een voor een koninginnengelei binnen in de cel, totdat ze groot genoeg zijn om te veranderen.
Jonge bijen (verpleegster) zijn verantwoordelijk voor het voeden van de larven. Bovendien hebben ze de taak om te voldoen aan de noodzakelijke voorwaarden voor de geboorte van een nieuwe koningin. In dit geval wordt een speciale cel gebouwd (groter dan de andere) die zal leiden tot een uitgebreidere metamorfose, aangezien de koningin groter is dan de andere honingbijen.
Vlak voordat deze verandering optreedt, zijn volwassen bijen verantwoordelijk voor het afsluiten van de longblaasjes van de prepoppen met was (dit staat in de bijenteelt bekend als afgedekte cellen).
3. pop
De metamorfose van larve naar pop vindt plaats in de cel, onder de waslaag van de ingang. Het wordt in rust uitgevoerd en is meer of minder uitgebreid afhankelijk van het 'eindproduct'. Dit betekent dat een werkbij minder tijd nodig heeft om zijn uiteindelijke verschijning te bereiken dan darren en koninginnen.
4. Volwassene of imago
Zodra de metamorfose heeft plaatsgevonden, moeten de nieuwe volwassenen hun afgedekte cellen openen. Beetje bij beetje consumeren ze de was die als deur diende. Vanaf dat moment beginnen ze het werk uit te voeren waarvoor ze zijn geboren, afhankelijk van hun kaste of toestand.
Als een soort samenvatting, de levenscyclus van elk van de kasten is als volgt:
1. Koningin: 3 dagen als ei, 5 dagen als larve, 7 dagen afgedekt, 8 dagen als pop en 16 dagen ontwikkeling. De gemiddelde levensduur van een koningin is tussen de drie en vier jaar.
2. Werksters: 3 dagen als ei, 6 dagen als larve, 9 dagen afgedekt, 12 dagen pop en 21 dagen ontwikkeling. De arbeiders zijn onderverdeeld in "zomer", die een paar weken leven, of "winter", die een paar maanden overleven.
3. Drones. 3 dagen als ei, 6 dagen als larve, 10 dagen afgedekt, 14 dagen pop en 24 dagen ontwikkeling. Drones sterven na het paren met de koningin of kunnen tijdens de winter uit de korf worden verdreven.
Honingbijen zijn buitengewoon fascinerende dieren en vooral nuttig voor het leven op deze planeet. Daarom verdienen ze ons respect en onze zorg.
