Het was het jaar 1969 toen Rod Wells, dol op het vinden van fossielen, Victoria Cave in Zuid-Australië binnenging. Je zou je toch nooit voorstellen dat wat daar lag de fossielen waren van de uitgestorven megafauna van Australië.
Dit artikel dat we u presenteren, verzamelt enkele van de meest fascinerende en enorme dieren die tijdens het Pleistoceen op Australisch grondgebied leefden.
Diprotodon, het gigantische buideldier van de megafauna
Tot vandaag, het is het meest gigantische buideldier - op de foto die bovenaan dit artikel staat - waarvoor we bewijs hebben. Dit is een herbivoor dier ongeveer zo groot als een neushoorn.
De grootste exemplaren Ze kunnen ongeveer drie meter lang zijn en ongeveer drie ton wegen. Zijn naaste levende verwanten zijn koala's en wombats.
Deze dieren bevolkten het eiland Australië 1,6 miljoen jaar geleden en er wordt aangenomen dat ze in kuddes hebben geleefd. Vroeger woonden ze in bosgebieden en graslanden, maar altijd in de buurt van meren of rivieren. Daar ze voedden zich met bladeren, grassen en wat struiken.
Desalniettemin, zijn grote omvang en moeilijkheid om te manoeuvreren zou tegen kunnen spelen. Dit maakte ze een gemakkelijke prooi voor een ander onderdeel van de megafauna, niemand minder dan de buidelleeuw.
De buidelleeuw, een geboren jager
Dit meedogenloze roofdier woog tussen de 100 en 160 kilo en was zo groot als een luipaard. Dit maakte het zonder twijfel het grootste vleesetende zoogdier in het gebied.
De buidelleeuw (Thylacoleo carnifex) hij was in staat dieren te besluipen en te doden die veel groter waren dan hijzelf.Zijn sterke en scherpe klauwen hielpen hem zijn prooi niet te laten ontsnappen.
Een merkwaardig feit over dit onderdeel van de megafauna is zijn oorsprong. De voorouders van de buidelleeuw waren herbivoren en daarom werden hun tanden voor dit doel aangepast. Om het te repareren, de De buidelleeuw compenseerde de afwezigheid van hoektanden met scherpe snijtanden.
Verder, ze ontwikkelden mesvormige premolaren die, samen met de bijtkracht van hun kaak, een verwoestend effect hadden.Er wordt bijvoorbeeld aangenomen dat al deze angstaanjagende gereedschappen de buidelleeuw in staat stelden zijn prooi in een minuut te doden.
Procoptodon, de goliath-kangoeroe
Wederom worden we geconfronteerd met een van de meest indrukwekkende megafauna-exemplaren. De reuzekangoeroe met kort gezichtProcoptodon golia) het leek fysiek erg op de kangoeroes van vandaag, maar zijn gezicht was platter en zijn ogen waren naar voren gericht.
Met een hoogte van meer dan twee meter en een gewicht tot 230 kilogram konden deze buideldieren de bladeren van de bomen bereiken om te eten. Hun armen eindigden in lange, gekrabde vingers waarmee ze de verste takken konden bereiken.
Ondanks dat ze erg lijken op de kangoeroes van vandaag, er is wetenschappelijk bewijs dat suggereert dat deze dieren niet bewogen door te springen.Hun anatomie lijkt meer op tweevoetige wandelaars, zoals mensen.
Ze waren een van de laatste leden van de megafauna en stierven ongeveer 50.000 jaar geleden uit.
Waarom zijn ze uitgestorven?
Wat er met de Australische megafauna is gebeurd, blijft tot op de dag van vandaag onduidelijk. Veel studies wijs klimaatverandering als de belangrijkste oorzaak.
Onderzoekers als Tim Flannery ze wijzen op de komst van de mens op het Australische continent, 50.000 jaar geleden.Jacht en ontbossing zouden kunnen hebben bijgedragen aan de verdwijning, maar dit aspect wordt veel besproken.
Hoe het ook zij, het is duidelijk dat er miljoenen jaren geleden ongeëvenaarde dieren waren. Moderne paleontologie en onderzoek hebben ertoe bijgedragen dat deze wezens niet werden vergeten.
Hoofdafbeeldingsbron | http://cronicasdefauna.blogspot.com
