Deze groep zoogdieren is endemisch in Amerika en Australië. Maar waarom wordt Australië dan het land van de buideldieren genoemd? Nou, want eigenlijk zij zijn de belangrijkste gewervelde landdieren in Australië. Van de 378 landzoogdieren die daar zijn geregistreerd, zijn er 200 buideldieren.
Het land heeft 11.044 beschermde gebieden die 1.487.710 vierkante kilometer beslaan, dat wil zeggen 19,27% van het totale gebied van Australië, dat gedeeltelijk speciaal is gemaakt om de unieke buideldiersoorten ter wereld te beschermen.
Buideldieren in de wereld
Er zijn ongeveer 270 huidige buideldieren in de wereld, waarvan 70 in Amerika en de andere 200 in Australië.
Het meest opvallende kenmerk van deze groep is het marsupium (van het Latijnse marsupium, sac). Het zakje is een epidermale zak waar de borsten zich bevinden. De jongen gaan bij de geboorte naar de buidel waar ze zogen en hun groei voltooien.
Afhankelijk van de soort varieert de locatie van de zak in relatie tot de vagina. De baby van de Tasmaanse duivel reist een paar centimeter om dit te bereiken. In het geval van kangoeroes legt de baby een grotere afstand af om de buidel te bereiken, omdat deze zich op de borst van de moeder bevindt. De jongen verlaten de buidel pas als ze hun ontwikkeling hebben voltooid en het beschermt ook de jongeren tegen roofdieren.
Het land van de buideldieren
Op het Australische continent is het grootste aantal inheemse buideldieren ter wereld geregistreerd. Australische buideldieren worden gekenmerkt door de adaptieve variëteit van hun soort. Het vinden van herbivoren en carnivoren en soorten die door evolutionaire convergentie op knaagdieren lijken of die op hondachtigen lijken.
De kolonisatie van Australië meer dan 40.000 jaar geleden door de aboriginals en door Europeanen in de 18e eeuw veroorzaakte grote verliezen in de fauna.. Door de jacht, de introductie van exotische soorten en de wijziging van landgebruik en de vernietiging van habitats zijn veel diersoorten, vooral buideldieren en verschillende plantensoorten, uitgestorven.
Vleesetende buideldieren
Ze bestaan uit twee huidige families: de Dasyuridae, met 52 soorten, en de Myrmecobiidae, met de Numbat als enige overlevende.
De Tasmaanse duivel is het huidige grootste vleesetende buideldier, net als een kleine hond en zijn gewoonten zijn jagen en aaseters. Het is 600 jaar geleden uitgestorven in Australië, waardoor een kleine geïsoleerde populatie in Tasmanië achterbleef.
Alle vier soorten quoll, of inheemse kat, worden momenteel bedreigd. Kleine buidelmuisjes vormen de rest van de familie Dasyuridae. De twee soorten ondergrondse carnivoren die bekend staan als buidelmollen zijn blind en doof en komen voor in de woestijnen van Oost-Australië.
De allesetende buideldieren
Allesetende soorten zijn onder andere bandicoots en bilbies. Deze bestaan uit zeven soorten in Australië, waarvan de meeste zich in een kritieke situatie bevinden. Het zijn kleine dieren met opmerkelijke fysieke kenmerken: een lange snuit, grote en rechtopstaande oren, een uitpuilend lichaam, lange poten en een dunne staart. Deze buideldieren vertonen kenmerken van carnivoren en herbivoren, wat het moeilijk maakt om hun evolutionaire oorsprong te kennen.
Herbivoor buideldieren
De koala leeft in bomen en eet de bladeren van ongeveer 120 soorten eucalyptus. Wombats zijn terrestrische en voeden zich met grassen, zegge en wortels.
De posums zijn buideldieren in bomen, bestaande uit 26 soorten gegroepeerd in zes families. Familieleden verschillen in grootte tussen de zeven gram pygmee posum en de ringstaartkootje of borstelstaart posum, vergelijkbaar in het dragen van een huiskat. Ze leven in het oosten van Australië in de eucalyptusbossen.
Het posterum glijdende of buideldier eekhoorns hebben membranen (patagium), die zich uitstrekt van de vijfde vinger van je hand tot de eerste teen. Deze membranen maken het voor u gemakkelijker om door de bomen te glijden.
Kangoeroes, wallaby's, betongs en kangoeroe ratten vormen drie families Ze zijn verspreid over heel Australië, behalve in de Alpengebieden. Welke zijn de volgende:
- De Hypsiprymnodontidae, waarvan de musky rat kangoeroe de enige soort is die het goedmaakt.
- Tussen de Potoroidae er zijn de betongs, de potorúes en de kangoeroe-ratten die tien soorten integreren. Deze familie omvat kleine gravende soorten waarvan de staarten zijn aangepast om plantaardig materiaal te vervoeren.
- De Macropodidae Ze bestonden uit 53 soorten, maar hun aantal is verminderd als gevolg van uitstervingsprocessen. Tot de bekendste behoren: kangoeroes en wallaby's. Meeste van de Macropodidae ze zijn tweevoetig, met voortbeweging op basis van sprongen. Om deze reden hebben ze een gespierde staart en lange achterpoten met lange, smalle viertenige voeten. De voorpoten zijn kort en hebben vijf tenen.
Deze groep varieert sterk in grootte. De musky rat kangoeroe is de kleinste vertegenwoordiger met een maximaal gewicht van 680 gram en de grootste is de rode kangoeroe, met een hoogte van ongeveer twee meter en een maximaal gewicht van 85 kilo.
Vanwege deze grote verscheidenheid aan buideldieren wordt Australië beschouwd als het land van de buideldieren.. Het heeft echter ook een ongeëvenaarde rijkdom aan andere zoogdieren, vogels, reptielen, amfibieën, vissen en ongewervelde dieren. Desondanks trekken buideldieren de aandacht vanwege hun onderscheidende eigenaardigheden.
