De Engelse springerspaniël is de oudste van alle sportjachthonden. Het oorspronkelijke doel was om de prooi te vinden en in het net te brengen. Momenteel wordt het gebruikt voor alle fasen van de jacht: het vinden, schrikken en verzamelen van de prooi voor de gewapende jager.
Geschiedenis van de Engelse springerspaniël
Aan het begin van de 19e eeuw werd de Engelse springerspaniël erkend als ras. Vanaf dat moment werden de spaniels in twee groepen verdeeld: die minder dan 11 kilo wogen en de naam cocker spaniel kregen, terwijl die die dat gewicht overschreden, Engelse springer werden genoemd.
Het was in 1902 dat de Engelse Kennel Club de eerste rasstandaard schreef. En in 1910 erkende de American Kennel Club het. Desalniettemin, het was pas in 1927 dat de algemene rasstandaard werd vastgesteld met een herziening in 1932.
Vanaf de jaren 40 worden Engelse springerspaniëls gefokt volgens hun specifieke rol.. Een voor de exterieur- en schoonheidswedstrijd, genoemd naar de springerspaniël bank (expositie). Nog een gefokt en getraind voor veld- en gehoorzaamheidswedstrijden, hij heet: English Springer veld (veld).
Kenmerken van de Engelse springerspaniël
De Springer is een gemakkelijk te trainen middelgrote hond, met een aanhankelijk, vrolijk, intelligent, actief en attent karakter.. Het is meestal erg gehecht aan de eigenaar. Daarnaast is het goed met kinderen, wat het een prima keuze maakt als huisdier voor een gezin.
Het heeft een levensverwachting tussen 12 en 14 jaar. Vrouwtjes wegen tussen 18 en 23 kilogram en mannetjes tussen 20 en 25 kilogram, met een hoogte van 46-51 centimeter bij vrouwen en 48-56 centimeter bij mannen. Deze hond is robuust gebouwd voor zijn grootte, met veel botvolume en grote poten..
De Engelse springerspaniël heeft een middellange vacht die recht of golvend kan zijn. Het heeft extra haar aan de randen van de oren, evenals op de achterkant van alle vier de benen en borst. De meest voorkomende kleuren zijn leverrood-wit of zwart-wit, hoewel er ook driekleurige en gestippelde varianten zijn.
Uiterlijk verschillen tussen de veld en de bank
De verschillen tussen Engelse springerspaniëls: veld en de bank is te danken aan een strenge selectie door fokkers. Die zich van elkaar onderscheiden door drie aspecten: vachtkleur, tekening en hoeveelheid haar.
De bank Springer heeft een symmetrische donkere vacht over zijn hele lichaam.Daarnaast heeft hij lange oren, een witte kraag om zijn nek, witte poten en veel franjes aan zijn vacht. In sommige gevallen hebben het hoofd en de oren enkele gekleurde vlekken. De meeste hebben een korte staart en een diepe borst.
De veld Springer heeft een meer spitse snuit met minder lip en de oren zijn hoger. Een van zijn onderscheidende kenmerken is dat hij bijna volledig wit is en zijn vacht kort en golvend is.. Evenzo kan zijn staart kort zijn, maar hij is meestal langer dan die van de bank.
Gezondheid en persoonlijke verzorging
De Engelse springerspaniël is een redelijk gezond ras. Net als elk ander ras kan het echter last hebben van bepaalde erfelijke aandoeningen. In hun geval lijden ze meestal aan elleboog- en heupdysplasie, Een aandoening die extreem pijnlijk kan zijn en ernstige mobiliteitsproblemen kan veroorzaken. Daarom wordt aanbevolen dat een eigenaar van een Engelse springerspaniël regelmatig heuponderzoeken doet.
Springer Spaniels zijn ook vatbaar voor oorinfecties vanwege hun hangende oren. Om deze reden is het aan te raden om de gehoorgangen wekelijks te controleren om ze zo schoon mogelijk te houden. Ze kunnen ook last hebben van auto-immuunziekten en sommige allergieën, hoewel dit zeldzaam is.
