De roodlipvleermuisvis (ofgcocephalus darwini) is een soort actinopterygische vis, dat wil zeggen, het heeft een skelet met een botrug in zijn vinnen. Deze vis behoort tot de familie vangcocephalidae, een van de 60 soorten van het geslacht ogcocephalus.
Deze soort wordt als endemisch beschouwd voor Ecuador (Galapagos-eilanden) en Peru, dat wil zeggen, het behoort alleen tot deze plaatsen. Het wordt met name aangetroffen in de wateren van de Stille Oceaan rond de Galapagos-eilanden en voor de kust van Peru op diepten tussen 3 en 76 meter, vaker vanaf 10 meter. Het is aanwezig in kusten en estuaria, in het algemeen in de zandbodems van de riffen.
Anatomische kenmerken van de vleermuisvis
Deze vis kan een maximale lengte hebben tussen de 20 en 40 centimeter. Door de driehoekige vorm lijken het lichaam en het hoofd alsof ze platgedrukt zijn. Het heeft een grote kop en zijn lichaam is bedekt met schubben, haren en knobbelige knobbeltjes.
De vleermuisvis is geelbruin van kleur, met donkerbruine vlekken en heeft twee vlekken op de rug.. Het onderste deel van het lichaam is licht van kleur en het bovenste deel is donker, om mogelijke roofdieren te misleiden door te verwarren met de kleur van de zeebodem.
Iets heel kenmerkends zijn haar knalrode lippen. Kenmerk waarvan wordt aangenomen dat het te maken heeft met seksuele aantrekkingskracht binnen zijn soort. De lippen hebben een neerwaartse kromming aan de zijkanten waardoor ze een blik van constante woede hebben. Het heeft kleine, conische tanden, gerangschikt in banden op de kaken.
Het onderste deel van zijn lichaam is bedekt met benige schubben en zijn staart is geglazuurd met kleine stekels.. De rugvin bekend als illicium Het is een prominente structuur in het midden van het gezicht, in de vorm van een hoorn bedekt met kleine haartjes.
Deze vin heeft zijn maximale grootte wanneer hij volwassen is en een verlengstuk van de wervelkolom wordt.
Gedrag en instandhouding van vleermuisvissen
Vleermuisvissen / realmonstrosities.com
Ondanks dat het een waterdier is, is de roodlipvleermuisvis geen geweldige zwemmer. Met zijn borstvinnen kruipt hij onhandig over de oceaanbodem. Hij heeft ook een kleine vlezige anaalvin onder zijn propellerachtige staart die hem helpt te bewegen.
De vleermuisvis is vleesetend, hij voedt zich met andere kleine vissen. Hun dieet aanvullen met ongewervelde zeedieren zoals schaaldieren (garnalen) en weekdieren (inktvis). Om zijn prooi aan te trekken, scheidt de vleermuisvis een vloeistof af die als aas dient.
De roodlipvleermuisvis staat op de rode lijst van de International Union for the Conservation of Nature (IUCN) in de categorie Minst Concern. Daarom wordt niet bedreigd. Dit is mogelijk dankzij zijn habitat op de bodem van de zee, waardoor menselijke invloed deze niet rechtstreeks kan beïnvloeden.
Het is duidelijk dat deze vreemde vis een van de demonstraties is dat biologische evolutie een onvoorspelbaar proces is, met verrassende resultaten.