De aye-aye is een merkwaardige zoogdiersoort die endemisch is op het eiland Madagascar. Momenteel wordt het met uitsterven bedreigd, een ongelukkige reden waarom het over de hele wereld meer zichtbaarheid heeft gekregen. Vervolgens zullen we meer te weten komen over de belangrijkste kenmerken, de habitat, het voedsel en de voortplanting.
Mofologische kenmerken en taxonomie van de aye-aye
De aye-aye (Daubentonia madagascariensis) is een soort primaat die verwant is aan lemuren. Het is een zeldzaam dier en tot op de dag van vandaag is het de enige levende vertegenwoordiger van zijn geslacht (Daubentonia). De andere soort in de buurt van de aye-aye stierf ongeveer 1000 jaar geleden uit en stond bekend als de gigantische aye-aye.
Het is zo zeldzaam dat het, toen het net door wetenschappers was ontdekt, werd geclassificeerd als een 'vreemde eekhoorn'. De morfologische kenmerken die ze delen met strepsine (primaten met natte neus) suggereren echter dat het een vrij primitieve soort primaat is.
Belangrijkste morfologische aspecten
De aye-aye hebben een gemiddelde grootte, en een lichaamslengte bereiken die vergelijkbaar is met die van een volwassen huiskat. Zijn lichaam meet ongeveer 40 centimeter en de staart kan 15 centimeter bereiken.
Zijn lichaamsgewicht is vrij licht in vergelijking met zijn grootte, die nauwelijks meer dan drie kilo is. Hierdoor kunnen deze zoogdieren vrij snel bewegen en kunnen ze gemakkelijk ontsnappen aan hun roofdieren.
De meest opvallende morfologische kenmerken zijn de brede oren afgerond aan de uiteinden, en de grote, gele en licht uitpuilende ogen. Deze laatste zijn een typisch kenmerk van nachtdieren, die dus beter kunnen zien bij afwezigheid van natuurlijk licht.
Hun benen zijn kort en ze zien er vreemd uit:ze zijn voorzien van lange en dunne vingerkootjes of vingers. Scherpe, puntige klauwen worden ook onthuld op de vingers van de hand.
nieuwsgierig, de aye-aye heeft de langste en dunste derde vinger, Hij gebruikt het om te graven naar insecten om te eten. Deze derde falanx is ook bekend als zeer gevoelig voor trillingen en de temperatuur stijgt als de aye-aye naar voedsel zoekt.
Gewoonten en dieet van de aye-aye
De aye-aye zijn boomdieren - ze leven door in bomen te klimmen - die nachtelijke gewoonten behouden. Hun dieet is omnivoor en is voornamelijk gebaseerd op de consumptie van insecten of larven. Ze hebben echter ook de neiging om wat fruit en zaden te eten om aan hun voedingsbehoeften te voldoen.
Zoals we zien, je lange, slanke derde teen speelt een essentiële rol bij je eten. De aye-aye gebruikt het om de bast van bomen te raken, iets wat lijkt op wat de specht met zijn snavel doet. Maar onder zoogdieren zijn maki's de enigen die dit vermogen hebben ontwikkeld.
Door een klein gaatje in zijn stam te krijgen, wordt de aye-aye steek je vinger erin om te zoeken naar insecten, larven of wormen. De gevoeligheid van zijn derde vinger voor trillingen stelt de aye-aye in staat om precies de locatie van zijn prooi in de boom te weten.
Bij deze techniek, de aye-aye gebruikt ook zijn krachtige gehoor om te weten waar een klein gaatje onder de schors zit. Het holle geluid geeft aan dat het hout van binnenuit is opgegeten door larven of insecten.
Habitat en reproductie van de aye-aye
Zoals we in de inleiding al zeiden, de aye-aye is een autochtone en endemische soort van het eiland Madagaskar op het Afrikaanse continent. Momenteel zijn er ongeveer 2500 exemplaren geregistreerd die zich over het Afrikaanse eiland verspreiden, met een lichte neiging om zich in de oostelijke zone te concentreren.
In hun leefgebied, de aye-aye kan zich het hele jaar voortplanten en heeft geen specifiek paarseizoen. Een teken dat vrouwen ontvankelijk zijn, is dat ze ermee instemmen 24 uur per dag in het gezelschap van mannen te zijn.
Hoewel sommige aye-aye best sociaal kunnen zijn, deze coëxistentie dag en nacht tussen vrouwtjes en mannetjes vindt alleen plaats tijdens de voortplanting. De mannetjes van hun kant zijn agressief naar elkaar toe, en dat komt omdat ze dodelijke gevechten kunnen meemaken.
Voor elke dracht baren de vrouwtjes een enkel kalf, waar ze voor zullen zorgen totdat het in staat is om op eigen kracht te overleven. Over het algemeen komen vrouwtjes pas twee of drie jaar na hun laatste zwangerschap overeen om opnieuw te paren.
De levensverwachting van de aye-aye wordt berekend tussen 20 en 23 jaar, in optimale omstandigheden voor zijn ontwikkeling. Om dit te doen, is het noodzakelijk om rekening te houden met de belangrijkste roofdieren, waaronder de mens.
