Elke boerderij heeft een reeks basiszorgen nodig om de gezondheid van de dieren te garanderen. Onder hen vallen farmacologische producten op, essentieel bij het voorkomen en genezen van mogelijke ziekten.
Farmacologische producten maken deel uit van de basisuitrusting van een boerderij. Voor een juiste selectie en administratie moet de eigenaar van de boerderij het veterinaire advies wettelijk laten vaststellen in overeenstemming met het land en de behandelde soort.
Dit soort producten, ook wel diergeneesmiddelen genoemd, zijn gericht op de preventie en behandeling van mogelijke ziekten die landbouwhuisdieren kunnen oplopen, zeker als ze bestemd zijn voor menselijke consumptie.
Classificatie van diergeneesmiddelen
Afhankelijk van hun eigenschappen kunnen farmacologische producten worden ingedeeld in: antibiotica ter bestrijding van ziekten veroorzaakt door bacteriën, schimmels en virussen; antiparasitair om de aanwezigheid van parasieten te voorkomen en uit te roeien; Yvaccins gemaakt met het micro-organisme, dood of verzwakt, waardoor de ziekte wordt veroorzaakt zodat het dier de nodige antilichamen kan genereren om een toekomstige besmetting het hoofd te bieden.
Wat betreft het formaat en de toedieningsweg kunnen deze geneesmiddelen oraal, zoals het geval is met de meeste antibiotica, injectables zoals bij vaccins en, in mindere mate, huid, door begassingen, enz.
Wat betreft antibiotica en vaccins hangt uw keuze af van wat de dierenarts volgens het betreffende dier bepaalt. Echter, op een algemeen niveau onder de antiparasitaire geneesmiddelen, die interessant kunnen zijn in een boerderij, opvallen:
- Harpoen ter bestrijding van vlieg- en luizenplagen: meestal toegepast in paarden- en runderfokkerijen. Het actieve ingrediënt is cypermethrin en, afhankelijk van de soort en het gewicht van het dier, zal het min of meer verdund worden toegediend door het maandelijks op zijn lichaam te sproeien.
- Zooveca wordt in veehouderijen gebruikt tegen vliegen, luizen, teken, mijten en hun respectievelijke larven. Het wordt op de huid aangebracht, via baden of door het op het lichaam van het dier te sproeien met een grotere of kleinere concentratie, afhankelijk van de soort.
Op nationaal niveau, het ministerie van Volksgezondheid en Consumentenzaken biedt een reeks triptieken van goede praktijken aan over het gebruik van farmacologische producten op boerderijen, zowel voor veterinair personeel als voor de boer.
Deze documenten benadrukken het verantwoorde gebruik van deze producten, aangezien geen enkel medicijn, en zeker niet wat betreft antibiotica, veilig is. Deze kunnen veranderingen veroorzaken bij het dier en bij de mens als eindverbruiker.
Andere maatregelen waar we rekening mee moeten houden
Het is echter noodzakelijk om verder te gaan dan de farmacologische producten die de dierenarts vaststelt volgens de soort en de specifieke kenmerken van elk veehouderijbedrijf.
Zo moet de eigenaar van elke boerderij bijzondere nadruk leggen op een aantal protocollen met betrekking tot de biosecurity van voorzieningen gericht op:
- De kwaliteit van het water: De bedrijven moeten beschikken over adequate zuiveringssystemen en regelmatig fysisch-chemische en microbiologische controles uitvoeren, vooral vanwege de besmetting met colibacteriën, die vaak in de uitwerpselen van varkens voorkomen.
- Reiniging en desinfectie van de kamers: Het is essentieel om onder meer kruisbesmetting tussen verschillende 'batches' dieren te voorkomen. Om beide processen effectief te laten zijn, zijn de gebruikte chemische producten en mechanische middelen (schoonmaakmiddelen) even belangrijk als de temperatuur en de inwerktijden.
- Hygiëne van veepersoneel: het moet een zo strikt mogelijke preventieve maatregel zijn tegen elke uitbraak van ziekten buiten en binnen het bedrijf.
