Het dier in het artikel van vandaag klinkt je misschien niet bekend in de oren, maar het is ongetwijfeld een van de zeldzaamste en meest buitengewone soorten die momenteel op de planeet voorkomen. We hebben het over de kleine piciciego, een even nieuwsgierig als moeilijk te observeren dier.
Hoe ziet de minor piciciego eruit?
Behorend tot de familie dasipódidos, de kleine piciciego (Chlamyphorus truncatus) of Pampean picchiciego werd voor het eerst beschreven rond 1825. De naam komt van de Mapuche-taal, waarin het woord pichi wordt gebruikt om iets kleins aan te duiden.
Beschouwd als het kleinste exemplaar van de gordeldiergroep, varieert de grootte tussen 7 en 11 centimeter. Zijn lichaam is bedekt met zijdeachtig wit bont, maar dat is het zeker het meest opvallende kenmerk is het roze kuras dat het bovenste deel bedekt, zowel bij nakomelingen als volwassenen. Bovendien is de rand van de schaal niet gefixeerd, waardoor je duidelijk de witte vacht kunt zien die je helpt beschermen tegen de kou.
De staart van de kleine piciciego heeft een ruitvorm, in tegenstelling tot die van de rest van de soort, die lang en puntig is. Het is waargenomen dat dit dier gebruikt zijn staart om te lopen: hij gebruikt het alsof het een extra been is.
Is hij echt blind?
Ondanks zijn naam is de kleine piciciego niet helemaal blind. Deze kleine nachtdierenzijn niet in staat om vormen of contouren te onderscheiden, maar met hun ogen kunnen ze veranderingen in het licht detecteren. Dit visuele vermogen is een aanpassing aan zijn leven onder de grond.
Bron: https://diariosanrafael.com.ar/
Wonen het grootste deel van de tijd ondergronds en hebben een beperkt gezichtsvermogen, de mindere piciciego gebruikt zijn neus om zich te voeden met kleine ongewervelde dieren zoals mieren en wormen.
De rest van zijn omnivoor dieet bestaat uit planten en wortels., maar ze zijn niet precies bekend gezien hun moeilijkheid om ze diepgaand te bestuderen.
Habitat en gedrag van de kleine piciciego
Dit dier leeft in de centrale regio's van Argentinië en heeft een voorliefde voor droge en droge gebieden of zandvlaktes, waar struiken en cactussen in overvloed aanwezig zijn. Het wordt zelden gezien, dus er zijn niet veel details over hun leefgebied.
De kleine piciciego is een dier dat niet veel stress of de aanwezigheid van andere dieren verdraagt. Wanneer je je bedreigd voelt je gebruikt zijn klauwen om met hoge snelheid de aarde uit te graven en het lichaam volledig te begraven.
Veel dingen zijn nog onbekend over de kleine piciciego, zoals de voortplantingsgewoonten of het totale aantal, dus het is moeilijk met zekerheid te zeggen of het met uitsterven wordt bedreigd. Hoe het ook zij, dit dier is een ander voorbeeld dat de natuur altijd verrassingen voor ons in petto heeft.
Hoofdafbeeldingsbron | https://www.zoochat.com