De kleur van de vacht van een hond, evenals de glans en textuur, kunnen veel vertellen over zijn gezondheid. Door de vacht van uw huisdier te observeren, kunt u aanwijzingen hebben voor het dieet en de zorg die het krijgt, en kunt u mogelijke symptomen van onevenwichtigheden in zijn lichaam detecteren.
In praktijk, de kleur van het haar van de hond kan ook wijzen op aanleg voor bepaalde ziekten. Om meer te weten te komen over deze onderwerpen, volgen hier enkele richtlijnen die u moet volgen.
De kleur van de labrador retriever en zijn gezondheid
Om te beginnen willen we vermelden een studie uitgevoerd in het VK en gepubliceerd in het tijdschrift Hondengenetica en epidemiologie. Het weerspiegelt een nauwgezette analyse van de veterinaire geschiedenis van meer dan 30.000 Labrador Retrievers die in het VK wonen.
Vanwege, Het is bevestigd dat de meest voorkomende ziekten bij dit hondenras zijn:
- Oor infecties.
- Pyotraumatische dermatitis.
- Obesitas.
- Degeneratieve gewrichtsaandoeningen.
Met andere woorden, deskundigen wijzen erop dat er een verband bestaat tussen de kleur van het haar van de hond en het optreden van de bovengenoemde ziekten. Daarnaast kan seks ook de aanleg voor bepaalde gezondheidsproblemen beïnvloeden.
De bruine labrador en zijn bijzonder kwetsbare gezondheid
Bruine of chocoladekleurige Labradors worden vaak zeer gewaardeerd om de schoonheid van hun vacht. Maar volgens het eerder genoemde onderzoek hun levensverwachting kan tot 10% korter zijn dan die van gele of zwarte Labradors.
Bovendien, een hogere incidentie van veel voorkomende ziekten in het ras wordt waargenomen bij bruine exemplaren. Oorinfecties hebben bijvoorbeeld een prevalentie van 12,8% bij zwarte labradors, 17% bij gele labradors en 23,4% bij bruine labradors.
Ten tweede, pyotraumatische dermatitis registreert een incidentie van 4% bij chocoladekleurige Labradors. De prevalentie van dezelfde ziekte is 1,6% bij gele honden en 1,1% bij zwarte honden.
Hoe verklaar je de relatie tussen de kleur van het haar van de hond en de aanleg voor bepaalde ziekten?
Volgens de onderzoekers die deelnamen aan het bovengenoemde onderzoek, de relatie tussen de haarkleur van de hond en zijn gezondheid is te wijten aan genetische factoren. In het geval van de Labrador Retriever is het gen dat de kleur bruin of chocolade bepaalt recessief bij dit ras.
Om een chocoladekleurige Labrador geboren te laten worden, moeten beide ouders drager zijn van dit gen. Om deze reden is het gebruikelijk dat fokkers inteelt of tussen honden met zeer vergelijkbare genetische structuren toepassen.
Bijgevolg, bruine labradors hebben over het algemeen een lage genetische variëteit en een hoge inteelt. Dit wordt weerspiegeld in een grotere genetische aanleg voor de typische pathologieën van het ras en in een kortere levensduur.
De risico's van een lage genetische variëteit bij honden en inteeltkruisingen
De standaardisatie van hondenrassen, inclusief de kleur van het haar van de hond, was alleen mogelijk dankzij genetische selectie. van de ouders. Het grootste probleem is dat, in een poging om esthetische eigenschappen of instinctief gedrag te benadrukken, talrijke bloedverwante en zelfs inteeltkruisingen zijn toegepast.
Als gevolg, De overgrote meerderheid van de hondenrassen vertoont een hoge genetische aanleg om bepaalde erfelijke ziekten te ontwikkelen. Bovendien hebben inteeltkruisingen de neiging om exemplaren te produceren met vruchtbaarheidsproblemen, een zwakker immuunsysteem en een verminderde levensverwachting.
Zoals we hebben gezien in het geval van de bruine labrador retriever, dit probleem is nog verontrustender als we het hebben over kenmerken die verband houden met recessieve genen. In principe omdat, vanwege de zeldzaamheid of lage prevalentie van deze eigenschappen, kruisen meestal worden gemaakt tussen verwante of genetisch zeer vergelijkbare individuen.
Ten tweede, bastaarden of honden zonder een bepaald ras hebben over het algemeen een langere levensduur en een lage prevalentie van erfelijke ziekten. Onder andere omdat ze een hoge genetische variëteit hebben, omdat ze niet werden onderworpen aan selectieve kruisingen tussen genetisch vergelijkbare individuen.
Dus, de genoemd onderzoek wijst nogmaals op de risico's van onbedoelde oversteken,dit met als doel het verkrijgen van bepaalde eigenschappen bij honden.
Als de kleur van het haar van de hond een indicatie is van een fragielere gezondheid en een lagere levensduur, zou het meest verantwoordelijke ding zijn om de reproductie van dergelijke honden niet alleen voor winst aan te moedigen of te vergemakkelijken.