De witte schildpad bestaat en is te zien op de stranden of zelfs in sommige rivieren. Dit dier is een van de meest ongelooflijke exemplaren die kunnen worden waargenomenomdat het zeer zeldzaam is en de kans dat je er een tegenkomt erg klein is.
Dit soort ervaring is soms alleen beschikbaar voor degenen die regelmatig duiken, degenen die het wagen om de wonderbaarlijke geheimen van de zee en haar oneindige schatten te ontdekken. Maar de overgrote meerderheid van ons kan ook de witte schildpad ontmoeten dankzij de foto's die door dit soort mensen zijn gemaakt.
Waarom zijn deze schildpadden wit?
Witte schildpadden worden als uniek beschouwd vanwege hun witte kleur, waardoor ze er mooier en specialer uitzien.. We zijn gewend aan de andere soorten schildpadden die verschillende tinten groen en bruin hebben.
Witte schildpadden kunnen worden onderverdeeld in twee soorten of groepen in relatie tot de kleur wit. Er zijn exemplaren die deze kleur vertonen vanwege het gebrek aan pigmenten in de cellen. Het andere type heeft echter wel pigmenten in zijn cellen, maar ze missen een enzym.
Dit voorkomt dat de normale kleuren van de schildpadden verschijnen en maakt ze wit. Daarom kunnen we concluderen dat niet alle witte schildpadden hoeven albino te zijn, hoewel wordt aangenomen dat deze eigenschap afkomstig is van een recessief overgeërfd gen.
Waar kunnen we de witte schildpadden zien?
Er is geen specifieke plaats waar de witte schildpad verschijnt. We weten echter al dat de belangrijkste reden voor de witte kleur de afwezigheid van pigmenten of een enzym is, dus dit fenomeen kan bij elke schildpad ter wereld voorkomen.
Toch, er zijn bepaalde plaatsen waar verschillende individuen van deze soort worden gehouden. Hierdoor kunnen mensen uit verschillende landen van de wereld genieten van het zien van deze zeldzame en unieke schildpadden. Deze plaatsen zijn onder andere een aquarium in Townsville (Australië) en in China.
Deze soort is ook waargenomen in de Middellandse Zee, Brazilië en Turkije. Er is niet genoeg informatie over het gedrag van de witte schildpad vanwege de complexiteit om ze buiten een gecontroleerde omgeving te lokaliseren.
Een mix van kleuren
Om een witte schildpad als zodanig te bepalen, ze hoeven niet helemaal die kleur te hebben. Er zijn enkele schildpadden die binnen deze groep reptielen zijn ingedeeld en die een witte kleur hebben die vergezeld gaat van een of meer kleuren. Deze tinten komen over het algemeen voor op de schaal, in plaats van op de huid.
Albinisme bij zeeschildpadden is in verschillende delen van de wereld gemeld. Er zijn echter zeer weinig gegevens beschikbaar. Er zijn studies bekend die tijdens het broedseizoen zijn uitgevoerd, maar meldingen van levende witte schildpadden in het juveniele of volwassen stadium zijn zeer zeldzaam.
Echter, wit, groen, bruin, zwart of welke kleur dan ook, schildpadden zijn charismatische dieren die al miljoenen jaren bestaan. Ze hebben een natuurlijke charme die zowel jong als oud aantrekt.
Andere belangrijke anomalieën
De morfologie van de jongen van de witte schildpad kan volgens deskundigen het overlevingspercentage van deze soort bepalen. Zoals gewoonlijk, grotere jongen zijn over het algemeen snellere zwemmers en ze zullen eerder aan roofdieren ontsnappen.
Er wordt dan van uitgegaan dat grote kalveren hebben meer voordelen om de obstakels van de natuur te overwinnen dan zijn kleinere tegenhanger. De grotere worden echter verondersteld mogelijk een hogere gevoeligheid voor zonnestraling te hebben, hoewel deze waarneming nog steeds wordt bestudeerd.
Bovendien kan de witte schildpad misvormingen in het hoofd en de kaak vertonen, evenals boventallige en subnumerieke schilden, wat te maken heeft met de symmetrie van de schelpen van deze reptielen.
Carapax symmetrie is gerelateerd aan genetische stabiliteit en heeft daarom evolutionaire implicaties. Er wordt geconcludeerd dat dit de overleving niet bevordert, aangezien individuen met symmetrische vervormingen ertoe kunnen leiden dat hun nakomelingen dit type anomalie erven.
Dit is het geval in het geval dat de schildpadden met deze misvormingen erin slagen het volwassen stadium te bereiken, aangezien de meeste van deze dieren sterven een paar uur na hun geboorte. Daarom wordt aangenomen dat degenen die deze externe misvormingen niet hebben, een paar jaar zullen overleven.
