Wat zullen katten hebben dat door de geschiedenis heen passies heeft gewekt? De quasi-goddelijke verering van culturen zoals de Egyptische door deze dieren is bekend. Tegenwoordig is het ongetwijfeld een van de meest voorkomende gezelschapsdieren in huizen over de hele wereld.
Maar er is een artistiek gilde waarin de kat-mensrelatie een vreemde en onbreekbare band is geworden. We hebben het over de schrijvers. Door de geschiedenis van de literatuur heen kunnen we talloze voorbeelden vinden van auteurs die bekende liefhebbers van deze katachtigen hebben verklaard, die een bron van inspiratie zijn geworden voor hun werken.
Wat verenigt schrijvers en katten?
Hoewel er geen bevestigde theorie over deze relatie is, de meest waarschijnlijke reden ligt in het karakter dat wordt gedeeld door de schrijvers en de katten. Schrijven is meestal een eenzaam, individueel proces dat meestal in de loop van de tijd plaatsvindt.
Door een oefening in parallellisme te doen, zou kunnen worden bevestigd dat zowel schrijver als kat ze delen een onafhankelijk, stabiel en eenzaam karakter.
Je zou kunnen zeggen dat de lange uren die een schrijver achter een typemachine of een computer zit en nadenkt geen probleem zijn voor een kat, aangezien ze passen perfect.
Auteurs en kattenliefhebbers
bestaan talloze schrijvers die openlijk hun voorkeur hebben uitgesproken bij het kiezen van een katachtige metgezel, boven de andere grote dierenvriend, de hond. Een van de meest emblematische gevallen is die van Ernest Hemingway, een bekende liefhebber van deze wezens.
De auteur van werken zoals De oude man en de zee woonde samen met zijn eerste kat, Snowball, sinds 1931. Het is bekend dat de nakomelingen van deze kat werden meer dan 50 en dat er vandaag de dag nog enkele exemplaren te zien zijn in het huismuseum van de auteur in Florida.
Een andere van de grote auteurs van de 20e eeuw, Charles Bukowski, verklaarde ooit: "In mijn volgende leven wil ik een kat zijn. 20 uur per dag slapen en wachten tot ze me eten geven ”. Hij kwam bij negen exemplaren wonen.
Naast de fascinatie voor deze dieren, universele literatuur staat vol met werken die getuigen van de inspiratie van hun auteurs in de kattenwereld. Als we een reis maken naar de Spaanse Gouden Eeuw, kan Lope de Vega worden beschouwd als de 'kattentoneelschrijver' van onze literatuur. Zijn werk getiteld de gatomachie Het gaat over kattenliefde en liefdesverdriet, maar het weerspiegelt perfect de observatievaardigheden van Lope de Vega in de wereld om hem heen.
Haruki Murakami voelt ook een grote fascinatie voor katten en heeft dit in tal van werken weerspiegeld, met speciale nadruk op surrealistische teksten zoals De stad van katten. Een andere illustere auteur, zoals Jorge Luis Borges, was zo toegewijd aan zijn huisdier dat hij een gedicht opdroeg aan zijn kat Beppo.
De lijst van kattenliefhebbers gaat verder met literaire genieën zoals Julio Cortázar, Charles Dickens of Edgar Allan Poe. Ook deze stille wezens ze zijn trouwe vrienden geweest van genieën uit andere disciplines zoals de grote componist Richard Wagner of de denker en uitvinder Isaac Newton.
Je zou kunnen zeggen dat schrijvers en katten ongetwijfeld hand in hand gaan, en het is meer dan duidelijk dat katten sterk verbonden zijn met de wereld van creativiteit. Katachtigen zijn een belangrijke inspiratiebron voor hun baasjes en metgezellen.