De gewone zeehond is ook bekend als de gevlekte of gewone zeehond, hij leeft aan gematigde en koude kusten en is de meest voorkomende soort vinpotigen ter wereld. In dit artikel vertellen we je alles over haar.
Fysieke kenmerken van de gewone zeehond
De wetenschappelijke naam is Phoca vitulina en zijn lichaam kan grijs, bruin of bruin zijn. Elk exemplaar heeft een uniek patroon van donkere vlekken op het lichaam, die zwart of bruin kunnen zijn; de buik is altijd vrij.
Een van hun belangrijkste kenmerken is de vorm van hun neusgaten, alsof het een 'V' is. Bovendien hebben ze geen oren of oorschelpen.
Volwassenen kunnen tot 130 kilo wegen en zijn bijna twee meter hoog. Vrouwtjes zijn kleiner dan mannen, maar kunnen langer leven (respectievelijk 35 of 25 jaar), omdat ze elk jaar voor de kweek aan grote doses stress moeten worden blootgesteld.
Op het land zijn ze wat onhandig, maar dankzij hun kleine, flexibele vijfcijferige voorvinnen kunnen ze heel snel zwemmen.
Zijn vacht is kort, maar vervult de functie om de huid te beschermen tegen zonnestralen en het lichaam vochtig te houden dankzij de afscheiding van de talgklieren. Dit is perfect om makkelijker te kunnen zwemmen, wanneer je 'glijdt' in het water. Toegevoegd aan de anatomie van zijn lichaam, is het gemakkelijk te begrijpen waarom de gewone zeehond een uitstekende zwemmer is.
Habitat en dieet van de gewone zeehond
De populatie gewone zeehonden wordt geschat op 500.000 individuen, wat het niet tot een bedreigde of bedreigde soort maakt, met uitzondering van de populaties in de Oostzee, Hokkaido en Groenland, waarvan de exemplaren sterven als gevolg van illegale commerciële visserij en jacht.
Er zijn momenteel vijf ondersoorten van de gevlekte zeehond:
- Western Atlantic Spotted (woont in Noord-Amerika)
- Ungava (afkomstig uit het oosten van Canada)
- Pacific Spotted (uit het westen van Noord-Amerika)
- Insular (woont in Oost-Azië)
- Oost-Atlantische gespikkelde (gevonden in Europa en Azië, en de meest bekende)
Als het om je dieet gaat, De gevlekte zeehond staat bekend om zijn vermogen om op prooi te vissen terwijl hij met hoge snelheid zwemt. De soorten die in hun dieet worden opgenomen, zijn ansjovis, haring, zeebaars, kabeljauw, garnalen en inktvis.
zeehonden Ze kunnen tot 10 minuten duiken zonder naar de oppervlakte te komen om te ademen en in die periode een diepte van bijna 500 meter bereiken. Evenzo is het normaal dat ze tot 20 meter diep duiken om te vissen.
Gedrag van de gewone zeehond
Gevlekte zeehonden zijn erg gehecht aan hun familie, daarom worden ze altijd in groepen gezien, waardoor ze zichzelf bovendien beschermen tegen roofdieren. Het is een kuddedierachtige en polygame soort waarvan de vrouwtjes na twee jaar geslachtsrijp worden en de mannetjes na vijf jaar.
Om te paren vechten de mannetjes met elkaar in het water en hebben de 'winnaars' recht op de vrouwtjes, aangezien zij alleen de sterkste exemplaren kiezen. De moeders - die na een draagtijd van 11 maanden eenmaal per jaar bevallen - zijn de enigen die voor de jongen zorgen, die worden geboren met ongeveer 16 kilo en binnen een paar uur na de geboorte kunnen ze zwemmen en duik in het Water.
In slechts vier weken tijd verdrievoudigen ze in omvang dankzij de inname van vetrijke moedermelk.
Tijdens de ruiperiode - wisselend van huid na het broeden - brengen ze veel tijd door aan de kust, rustend. Hoewel ze tot 50 kilometer van hun ‘huis’ kunnen reizen door meerdere dagen op zee door te brengen, keren ze na het eten altijd terug naar dezelfde rustplaats.
De gebieden die door deze vinpotigen zijn gekozen om families te vormen, zijn rotsachtige en ruige kusten of ook zandstranden. Ze kunnen hun gewoontes veranderen door de aanwezigheid van mensen in de omgeving, omdat ze nauwelijks gevaar voelen duiken ze het water in.
De gewone zeehond is een geweldig dier, dat "sensorische" snorharen heeft om trillingen in het water te detecteren … Een ander interessant feit is dat het tot zeven kilo voedsel per dag kan consumeren!
