Huisdieren kunnen, net als mensen, last hebben van dwangmatig gedrag of een obsessieve compulsieve stoornis (OCS). Honden zijn de huisdieren die meestal het meest worden getroffen, hoewel katten, de tweede op de populariteitslijst, niet zijn vrijgesteld van dit probleem.
Deze 'slechte gewoontes' zijn vaak een weerspiegeling van een onderliggende situatie. Ze zijn het gevolg van een aandoening of ongemak dat het kan ontstaan op fysiek of psychologisch niveau.
Wat kwalificeert als dwangmatig gedrag?
Vaak gaat het over gebruiken die voor het dier als normaal of alledaags kunnen worden aangemerkt. Likken, verzorgen, reflecties van licht achtervolgen, blaffen of huilen, evenals huilen, vallen ook op deze lijst.
Het probleem treedt op wanneer deze acties extreem herhaaldelijk worden uitgevoerd: op zo'n hoog niveau dat er geen moment van de dag is waarop het huisdier ze niet uitvoert.
Meest voorkomende obsessieve-compulsieve stoornissen bij honden
Bij honden is dwangmatig gedrag onderverdeeld in verschillende categorieën. Draaien om zijn eigen as of verwoed achter zijn staart aanlopen, komt in aanmerking voor de dwanghandelingen die de mobiliteit beïnvloeden.
Andere tekenen zijn onder meer abrupt wegtrekken zonder duidelijke reden of plotseling onbeweeglijk worden; hetzelfde als ongecontroleerde trillingen, die willekeurig verschijnen en verdwijnen.
Er is nog een serie van mondgerelateerde dwanghandelingenzoals kauwen op de poten, kauwen op kleding of bijten op de muren. Er zijn ook overdreven nerveuze of bange honden die overal blaffen of ongecontroleerd huilen.
De gevallen die nog meer aandacht vragen, zijn die die verband houden met neurologische problemen. Enkele plotselinge trillingen of verlammingen waarbij het dier wezenloos staartkan te wijten zijn aan afleveringen van epilepsie.
Er zijn ook gevallen van zelfbeschadiging, wat kan leiden tot staartverminking. Deze huisdieren hebben op dezelfde manier de neiging om agressieve episodes jegens levenloze mensen of objecten.
bij katten
Minder gebruikelijk, maar daarom niet onmogelijk. Dwangmatig gedrag bij huiskatten wordt vaak weerspiegeld door overmatig likken. Aangetaste kittens vertonen een obsessie om schoon te blijven, wat onder andere kan leiden tot alopecia (haarverlies).
De schrille en onuitputtelijke miauwenNaast permanente vermoeidheid zijn andere tekenen die erop wijzen dat een kat het slachtoffer is van een soort van obsessief-compulsieve stoornis.
Oorsprong van het probleem
Net als bij mensen, dwanghandelingen bij huisdieren kunnen worden veroorzaakt door een soort trauma. Plotselinge veranderingen zijn andere waarschijnlijke oorzaken: verhuizen, de dood van iemand van wie je houdt of de komst van een nieuw familielid. Hoewel honden dit soort scenario's beter aankunnen dan katten, zijn ze niet zonder risico.
Andere triggers kunnen te veel stress en een hoge mate van frustratie zijn. Dit heeft ook te maken met zware straffen, maar ook met: gebruik van dwangmiddelen, zoals riemen of muilkorven.
Het niet voldoen aan de behoeften op het gebied van voeding, hygiëne en onderdak komt ook op de lijst, evenals een onvoldoende socialisatie tijdens het puppy-stadium.
Genetische aanleg en leeftijd zijn andere factoren om te overwegen. In het geval van honden lopen grote rassen zoals de Duitse herder of de Engelse bull terrier een groter risico, terwijl bij katten de ondersoort van Aziatische afkomst het grootste aantal getroffenen accumuleert.
behandelingen
Voordat een dierenarts of een etholoog een behandeling kan aangeven om te proberen de situatie te corrigeren, de oorsprong van het probleem moet precies bekend zijn. Het te volgen plan hangt af van deze gegevens.
In het geval van huisdieren met neurologische problemen, zullen medicijnen de verplichte optie zijn. Specialisten kunnen ook een product voorschrijven dat dieren helpt het niveau van angst en stress te verminderen.
Gedragscorrectie is een techniek die sterk wordt aanbevolen door ethologen. Dit bestaat uit het aanpassen van de omgeving waarin het dier in het algemeen opereert, maar vooral: Het gaat erom hem af te leiden met spelletjes en interactieve activiteiten, wanneer hij midden in het dwangmatige gedrag zit.
Voorkomen is beter dan genezen
Bij het minste vermoeden dat het huisdier een obsessief-compulsieve stoornis ontwikkelt, moet u onmiddellijk naar de dierenarts gaan. Als het dwangmatige gedrag eenmaal in het dier is gesetteld, behandelingen om deze situatie te keren zijn meestal lang, duur en in veel gevallen niet succesvol.
In het dagelijkse samenleven met onze beste vriend, is het niet moeilijk om tekenen te identificeren die wijzen op de aanwezigheid van dwangmatig gedrag.