Epilepsie bij honden is een van de meest verontrustende gezondheidsproblemen voor eigenaren, omdat ze niet weten hoe ze moeten handelen of wat ze moeten doen tijdens aanvallen. In dit artikel vertellen we je alles wat je moet weten over deze ziekte.
Epilepsie bij honden: wat is het?
Als een hond last heeft van herhaalde aanvallen, betekent dit dat hij epileptisch is. Hoewel deze aanvallen verschillende oorzaken kunnen hebben, er wordt beweerd dat het epilepsie is wanneer de episodes periodiek worden.
Wanneer de elektrische activiteit van de hersenen abnormaal is, worden neuronen 'veranderd' en veroorzaken ze spasmen op lokaal of algemeen niveau. Dit heeft echter niets te maken met de bewegingen van het dier, aangezien er zelfs gevallen zijn waarin de hond een aanval krijgt tijdens het slapen, in rust of in rust.
Er zijn verschillende oorzaken van epilepsie bij honden, van een hersentumor tot een aangeboren afwijking, via een erfelijke aandoening, een gegeneraliseerde infectie of zelfs door de inname van insecticiden die in het tuinieren worden gebruikt.
Te er zijn gevallen van epilepsie als gevolg van veranderingen in de samenstelling van het bloed of een hogere concentratie natrium- of kaliumelektrolyten in het lichaam. Dit alles leidt tot een toename van de excitatie van neuronen.
Epilepsie bij honden stap voor stap
Epileptische aanvallen bij honden treden onverwacht en onvoorspelbaar op. Ze kunnen maximaal anderhalve minuut duren, al lijkt het voor de baasjes natuurlijk veel langer. Bovendien is het dier echt uitgeput, alsof het al uren aan het sporten is.
De intensiteit van de aanvallen hangt af van het getroffen gebied van de hersenen: Er kunnen gegeneraliseerde of focale aanvallen zijn. De fasen of stadia van epilepsie bij honden zijn als volgt:
1. Initiële fase
Ook bekend als aura of prodromos,het huisdier verandert zijn gedrag, is nerveus, rusteloos en anders dan de rest van de tijd. Ze willen misschien de hele tijd je aandacht trekken, blaffen zonder reden, kunnen de drang om te plassen niet vasthouden of lijken gedesoriënteerd.
Na verloop van tijd zult u de feiten kunnen anticiperen en minstens een paar minuten van tevoren weten dat uw hond op het punt staat een epileptische aanval te krijgen. Dat is goed om voor te bereiden en te elimineren wat hem tijdens het frame pijn zou kunnen doen.
2. Inbeslagnemingsfase:
Op dit punt, een beroerte genoemd, begint de aanval. Het dier beweegt als een razende en valt zijwaarts op de grond. Hier zijn de beroemde spiersamentrekkingen (zoals trillingen), onwillekeurige beweging van de ledematen, gekreun, gehuil, overvloedige productie van speeksel, 'open en lege' ogen en gebrek aan controle van de sluitspier (urine of ontlasting).
Dit is de kritieke fase, wanneer epilepsie zich op zijn best manifesteert. Het is heel belangrijk om te weten dat het dier zich niet bewust is van alles wat het op dat moment doet en dat het alles om zich heen kan raken. Het is essentieel om hem een deken of matras aan te bieden waar hij ‘valt’, evenals een rustige plek. Bovenal moet je rustig blijven.
3. Laatste fase
Als de aanval eenmaal is gestopt, zal de hond een tijdje niet bewegen of zal hij dit herhaaldelijk maar langzamer doen (alsof hij droomt). Dan zullen ze zich verward, rusteloos, gedesoriënteerd voelen en zullen ze niet reageren als je ze roept of hun naam zegt.
Je wilt misschien van de grond komen, maar je zult struikelen en struikelen over alles op je pad. In dit stadium is het erg belangrijk om hem met rust te laten, hem een goede bak met water en zijn deken aan te bieden zodat hij zo lang kan slapen als hij nodig heeft totdat hij hersteld is. De omgeving moet rustig en goed geventileerd zijn.
Heeft epilepsie bij honden een oplossing?
Het is noodzakelijk om te weten dat epilepsie bij honden chronisch en levenslang is. Dit betekent dat er geen behandelingen zijn om het te genezen. Omdat het grotendeels erfelijk is en de hersenen beïnvloedt, zijn er in dit opzicht weinig medische en wetenschappelijke vorderingen.
Wat we kunnen doen is de stress van het dier verminderen om nieuwe afleveringen te vermijden of ze zo veel mogelijk te spreiden. Hoe? Door alternatieve therapieën van homeopathie, reiki of zelfs acupunctuur, altijd aangeboden door een professional.
Blijf natuurlijk kalm in het geval van een epileptische episode en conditioneer de omgeving om klappen of verwondingen veroorzaakt tijdens aanvallen of daaropvolgende verwarring te voorkomen.