De zeekrokodil is het grootste levende reptiel op aarde, met exemplaren die zeven meter hoog worden en meer dan een ton bedragen. Deze afmetingen, samen met zijn zwemvermogen en wreedheid, maken het een superroofdier voor alle soorten dieren, inclusief mensen.
Habitat
De zeekrokodil (Crocodrylus porosus) Het wordt voornamelijk gevonden in de noordelijke regio van Australië en de eilanden Nieuw-Guinea en Indonesië. Zijn aanwezigheid is echter ook gevonden in andere gebieden in Oost-Azië. Vanwege zijn hoge tolerantie voor zoutgehalte, leeft het meestal in kustgebieden, hoewel het vaak rivieren en zoetwatermoerassen bezoekt.
De afwisseling van verschillende aquatische milieus hangt nauw samen met de reproductieperiodeOp dat moment monopoliseren de dominante mannetjes omgevingen met een laag zoutgehalte om ze als broedplaats te gebruiken. Dit feit leidt tot de verplaatsing van jonge krokodillen naar mariene gebieden.
Fysieke kenmerken van de zeekrokodil
De zeekrokodil is het levende reptiel van grotere maat, met exemplaren, in het geval van mannen, die zeven meter reiken en meer dan een ton bedragen. De vrouwtjes zijn ondertussen meestal niet groter dan drie meter.
Hun huid vertoont een veranderende tonaliteit in de verschillende stadia van ontwikkeling: Het is geelachtig of groenachtig met zwarte strepen tijdens de groei en wordt donkergrijs met laterale strepen en een lichte buik op de vervaldag.
In tegenstelling tot andere krokodillen, zijn kop bereikt grotere volumes en is voorzien van een kaak met tussen 64 en 68 tanden. Als onderscheidend kenmerk vallen enkele benige uitsteeksels op die zich uitstrekken van de ogen tot de snuit, en die bekend staan als 'ribbels'.
Voortplantingskenmerken
De reproductieve periode vindt plaats tijdens het natte seizoen, in de maanden november tot maart. Vrouwtjes worden geslachtsrijp wanneer ze 10 jaar worden, terwijl dit bij mannen meestal nog eens zes jaar wordt uitgesteld. De incubatietijd is 90 dagen, een interval waarin het vrouwtje tussen de 40 en 60 eieren beschermt.
Deze nesten bevinden zich meestal aan de oevers van rivieren, beschermd door takken en aarde, en kunnen twee meter lang worden. Om te voorkomen dat het bij frequente overstromingen onder water komt te staan, koopt u een 'berg'-arrangement.
De bepaling van het geslacht van de eieren is direct gerelateerd aan de incubatietemperatuur, van ongeveer 31,6 ºC is het meest gunstig om een mannelijk nageslacht te genereren. Zodra ze uitkomen, zal het vrouwtje de jongen in haar mond dragen totdat ze zelfstandig kunnen zwemmen.
Eet- en gedragsgewoonten
De zeekrokodil wordt gekenmerkt door zijn wreedheid en praktisch geen prooi kan weerstaan. Tijdens zijn juveniele fase beperkt hij zich tot het vangen van kleine amfibieën, insecten en kleine schaaldieren, terwijl hij in de volwassen fase kiest voor grotere dieren, of het nu vissen, zoogdieren en zelfs andere reptielen zijn.
Deze superroofdieren hebben de neiging om de nachtelijke uren te verkiezen om te jagen; Aan de oevers van rivieren of kustgebieden wachten ze geduldig tot hun prooi nadert.
Meestal zijn ze ondergedompeld om hun lichaamstemperatuur te reguleren, hoewel ze, analoog aan terrestrische reptielen, zich ook op rotsen bevinden om zichzelf op te warmen met zonnestraling.
In de aardse omgeving bewegen ze, vanwege hun grote afmetingen en hun hoge gewicht, langzaam door het momentum van hun aanhangsels. Desalniettemin, eenmaal in het water maakt de kracht die wordt uitgeoefend door de staart ze zeer snelle dieren.
Staat van instandhouding
Volgens de International Union for the Conservation of Nature (IUCN) is het een soort met een laag risico. In sommige van de geografische regio's die het in het verleden bezocht, zoals Sri Lanka of Thailand, als gevolg van het verlies van kusthabitats en stroperij voor de commercialisering van zijn huid, is de populatie van dit reptiel echter afgenomen.
Toch, in dit geval Het is de man die het meest wordt 'bedreigd' door ontmoetingen met deze superroofdier, en het is dat er elk jaar duizenden doden worden geregistreerd.
