De kagou-vogel, ook bekend als cagou, is een inheemse vogel van Nieuw-Caledonië. Langbenig en blauwgrijs van kleur, de Kagou-vogel is de enige vertegenwoordiger van de familie Rhynochetidae. Een kagou is ongeveer 55 centimeter lang en heeft een grijsachtig verenkleed en felrode poten.
Sommige studies hebben de Kagou-vogel in verband gebracht met vogels zoals gewone duiven en flamingo's. Op het eerste gezicht lijken ze kenmerken gemeen te hebben. De textuur en kleur van het verenkleed lijken erg op die van duiven. Aan de andere kant, hoewel zijn poten niet zo lang zijn als die van de flamingo, heeft een kagú veel langere poten dan een duif.
Desalniettemin, Latere studies hebben uitgewezen dat de kagou de laatste levende soort van de familie is Rhynochetidae. De andere soorten in deze familie, afkomstig uit Nieuw-Caledonië, stierven uit na de komst van de mens.
Een van de meest interessante kenmerken van de kagú zijn de neushoorns, vandaar een deel van de naam (rijm). Geen enkele andere levende vogel heeft deze eigenschap in de wereld!
De kagú is een vogel die op de grond leeft. Net als de kakapo-vogel, de kagú-vogel kan niet meer dan een paar meter vliegen. Een kagú kan ongeveer 55 centimeter lang worden, maar het zijn vrij lichte vogels; het gemiddelde gewicht van een kagou ligt tussen de 700 gram en 1100 gram.
Hoewel het niet kan vliegen, zijn de vleugels van de kagou nog steeds evenredig in grootte met zijn lichaam. Voor deze soort zijn de vleugels een hulpmiddel waarmee ze op een behendige en snelle manier kunnen bewegen door het bos.
Habitat van de Kagú-vogel
De kagou is een endemische vogel in Nieuw-Caledonië, gelegen in de Stille Oceaan, waar hij in tropische bossen leeft. De kagú is echter een vogel die zich goed aanpast aan verschillende omgevingen. Om deze reden leeft het in de verschillende klimaten van het eiland, zowel in het hooggebergte als in het laaggebergte. De belangrijkste factor om te overwegen bij het begrijpen van de verspreiding van de Kagú in Nieuw-Caledonië is de aanwezigheid van prooien.
Deze vogels zijn uitsluitend vleesetend en voeden zich met een grote verscheidenheid aan niet-gewervelde dieren.. Wormen en slakken zijn enkele van hun favoriete voedsel, evenals enkele kleine hagedissen. Ook eet een kagou-vogel larven, spinnen, duizendpoten, sprinkhanen en vele andere insecten die hij dicht bij de grond kan vinden.
De kagú zijn zeer territoriale vogels en ze zorgen het hele jaar door voor wat ze als 'hun land' beschouwen. Het grondgebied van een kagú kan variëren van 10 tot 28 hectare. In niet-parende perioden zijn Kagus asociale vogels die de voorkeur geven aan eenzaamheid. Ze worden over het algemeen in paren of groepen van drie gehouden, maar nooit in grotere groepen.
Het lied van de Kagús is een unieke ervaring. Het bereik van de geluiden die ze kunnen uitzenden is vrij hoog, en gebruiken hun zang om 's ochtends 15 minuten ononderbroken duetten uit te voeren. Elke ochtend kunnen ze verschillende duetten doen, allemaal met dezelfde lengte.
Paring, paren en instandhouding
Kagú-vogels zijn vogels met monogame gewoonten, die in het algemeen affectieve banden vormen die tot 20 jaar kunnen duren. Kagus houdt slechts één nest per jaar. Als één nest echter mislukt, zal het Kagus-paar proberen een tweede nest te maken.
Kagus-nesten bevinden zich in de buurt van de stam van een boom of lage vegetatie, en over het algemeen hebben ze niet veel eerdere constructie. Om deze reden worden kagou-nesten zelden verborgen. De zorg voor het ei is de verantwoordelijkheid van beide ouders, die om de beurt jagen en voedsel terugbrengen. Elke dienst duurt 24 uur, waarin verantwoordelijkheden worden uitgewisseld.
De huidige populatie kagus is tussen de 250 en 1000 vogels, vrij weinig voor een soort die uniek is in zijn familie.. Deskundigen en onderzoekers hebben tientallen jaren geworsteld om te proberen de kagou-vogel en andere endemische vogels van Nieuw-Caledonië te redden.
Interessant is dat Nieuw-Caledonië een gebied was dat vóór de komst van de mens volledig verstoken was van zoogdieren - behalve vleermuizen. Met de mens werden verschillende soorten jagende zoogdieren op het eiland geïntroduceerd, zoals honden, katten, varkens en ratten. Alleen ratten zijn verantwoordelijk voor het verlies van 55% van de totale kagusnesten per jaar.
De kagou-vogel is een symbool van de Nieuw-Caledonische tradities en is door de eeuwen heen erg belangrijk geweest voor zijn bewoners.. Om deze reden worden de Kagus - die met uitsterven wordt bedreigd - momenteel beschermd door de regering van Nieuw-Caledonië en ook door internationale organisaties.
