Rivierkreeften zijn schaaldieren die we kunnen vinden in rivieren met zachte stroming. Over het algemeen wordt de rivierbron waar ze leven meestal herkend als niet-verontreinigd water. Dit kan ze in zekere zin een indicator maken van de zuiverheid van het gebied waar het zich bevindt.
De verscheidenheid aan soorten krabben is erg breed. Er zijn vijf superfamilies waar deze dieren worden ingedeeld naar de meest karakteristieke kenmerken van elkaar.. Over het algemeen heeft deze soort gemeen dat ze graag in vochtige omgevingen leven.
Morfologie van rivierkreeften
Deze soort behoort tot de familie van de tienpotige schaaldieren, waartoe ook zeekrabben, garnalen en kreeften behoren.
De uiterlijke morfologie is meer langwerpig dan die van zijn zoutwaterneven. Vaak worden ze verward met kreeften. Je lichaam is verdeeld in twee hoofddelen, de cephalothorax, het deel waar het hoofd de thorax ontmoet, en de buik.
Een van de meest onderscheidende kenmerken zijn de ruwe klauwen en de witachtige buik. De tinten van dit schaaldier variëren van zwart, blauw en bruin. Sommige soorten hebben rode poten en afhankelijk van de grootte van het dier kun je bepalen uit welk deel van de rivier het komt.
Degenen die erg klein zijn, worden toegeschreven aan de habitat van de bovenloop van rivieren, in de bergen. Degenen die zich in de torrents bevinden, zijn meestal middelgroot en de grootste worden geassocieerd met de rivieren met de hoogste stroom. In het volwassen stadium kan een rivierkreeft 18 centimeter lang worden.
De rivierkreeftjes voeren
Krabben zijn over het algemeen niet erg goed in wandelen of jagen. Om deze reden, Deze kreeftachtigen voeden zich meestal met alles wat ze op hun pad vinden. Het is dus geclassificeerd als een alleseter, omdat het zowel planten als dieren eet.
Watervlooien, wormen, bloedzuigers en zelfs zoetwaterslakken komen op het menu. Onder de druk van zijn klauwen bezwijken ook vissen, amfibieën en reptielen die ze onder de rotsen krijgen. Kortom, ze worden ondersteund door elk type organisch materiaal, inclusief aas.
Wanneer caloriebronnen schaars zijn, leid uw dieet dan af op plantaardige inname. Dit bestaat uit waterplanten, zoals biezen en algen. Aan de oevers van de rivier krijg je meestal de grootste verscheidenheid aan scheuten en stengels, rijk aan voedingsstoffen en licht verteerbaar.
Fokgewoonten
Het paren van rivierkreeften wordt vaak als agressief gedefinieerd. Aan het begin van de voortplantingscyclus gaan zowel het mannetje als het vrouwtje een soort gevecht aan dat meestal dodelijke verwondingen veroorzaakt.
In het gevecht moet het mannetje het vrouwtje neerhalen om te copuleren; paring duurt meestal ongeveer 15 minuten. De mannelijke krab gebruikt zijn 'valse poten' op de buik om het sperma te verdrijven dat tot bevruchting zal leiden. Deze cyclus van bevruchting van de eieren vindt een maand na de copulatie plaats.
De paring vindt meestal plaats in de herfst. Tijdens de winter gaat het vrouwtje door een winterslaap en houdt ongeveer 150 eieren die uitkomen in de maanden mei en juni. De moeder is verantwoordelijk voor de verzorging van het nest in ieder geval gedurende de eerste drie weken van het leven.
Jonge rivierkreeften worden rond het derde levensjaar geslachtsrijp. De gemiddelde levensduur van deze schaaldieren wordt geschat op ongeveer acht jaar.
Sommige toepassingen van rivierkreeft
Deze soort wordt meestal verkocht om te worden gebruikt als aas om op sommige soorten te vissen, zoals zwarte baars, meerval of muskies. Deze verschillende exemplaren worden gelokt met de hele krab of alleen met zijn staart.
Deze praktijk is controversieel, aangezien het gebruik van krabben als lokaas veroorzaakt ecologische stoornissen die moeilijk op te lossen zijn. Schaaldieren die als lokaas worden gebruikt, worden bijvoorbeeld in het water gegooid en, als ze overleven, verdringen ze inheemse soorten.
De rivierkreeft wordt ook gebruikt in het dieet van mensen over de hele wereld. Dit dier is meestal de hoofdrolspeler in soepen en andere gerechten. Geheel of alleen hun staarten geserveerd, er zijn recepten voor alle smaken. Er zijn zelfs mensen die zeer voedzame eigenschappen toeschrijven aan de inhoud van het hoofd en het pincet.
In Spanje wordt dit dier in grote hoeveelheden geconsumeerd. Tegenwoordig zijn rivierkreeften echter een beschermde soort. Dit heeft geleid tot zijn vervanging door de rode rivierkrab, waarvan Spanje de derde wereldexporteur is.
