Antibioticaresistentie is een probleem dat elke dag meer zorgen baart op gezondheidsniveau, dus het wordt beschouwd als een primair probleem in de volksgezondheid. Alleen al in Spanje wordt geschat dat 2500 sterfgevallen per jaar worden veroorzaakt door resistentie tegen antibiotica, en de verwachting is dat deze cijfers dramatisch kunnen stijgen.
Wat is antibioticaresistentie?
Om dit probleem te begrijpen, we moeten ons realiseren dat antibiotica van nature door veel bacteriën worden geproduceerd, dus ze zijn een wapen dat door veel soorten micro-organismen wordt gebruikt, net zoals er afweermiddelen tegen bestaan, zoals resistentie tegen antibiotica.
De introductie tijdens de Tweede Wereldoorlog van antibiotica als medicijn in de menselijke geneeskunde heeft de hoeveelheid antibiotische stoffen waar bacteriën mee te maken krijgen enorm doen stijgen, wat brute natuurlijke selectie veroorzaakt.
Kortom, wat er gebeurt, is dat antibiotica die bacteriën doden die niet resistent zijn tegen het gebruikte antibioticum. Het gebruik van de juiste doses bij de juiste ziekte maakt het mogelijk om praktisch 100% van de bacteriële populatie te elimineren, maar fouten in medicatie kunnen leiden tot het overleven van een percentage bacteriën met meer of minder weerstand.
Namelijk, door de verkeerde antibioticabehandelingen te geven, stimuleren we resistente bacteriën om te overleven. Deze bacteriën kunnen de genen die hen helpen om medicijnen te weerstaan, doorgeven aan hun nakomelingen en aan andere bacteriën, en opeenvolgende verkeerde behandelingen kunnen deze bescherming verder verbeteren, waardoor multiresistente bacteriën ontstaan.
Antibioticaresistentie in de diergeneeskunde
De menselijke gezondheid heeft een grote rol gespeeld bij het verspreiden van antibioticaresistentie: Het behandelen van virale ziekten met antibiotica -wanneer deze bedoeld zijn voor bacteriële ziekten- of het niet respecteren van de richtlijnen of het gebruik van oude pillen van andere behandelingen zijn praktijken die dit hebben bevorderd.
Het is echter zo dat antibioticaresistentie ook een veterinaire oorsprong heeft, zowel bij huisdieren als vooral bij vee, en is dat? sommige industrieën hebben de neiging om preventief antibiotica toe te dienen aan de hele kudde.
Het is mogelijk om infecties en andere ziekten bij runderen met grotere voorzichtigheid te behandelen, en Spanje is, samen met Cyprus en Italië, een van de landen die de meeste antibiotica aan runderen toedient.
Er zijn meerdere verdedigingsinstrumenten die zijn ingevoerd, zowel op het niveau van de menselijke gezondheid als de veterinaire gezondheid als het gaat om het bestrijden van antibioticaresistentie. Van het in Madrid opgerichte antimicrobiële resistentienetwerk voor veterinaire bewaking tot het nationale antibiotische resistentieplan of PRAN, samen met instanties zoals het ECDC, de WHO of de EFSA.
Deze instellingen en strategische plannen proberen zowel de humane als de diergeneeskunde te leiden tot een rationeler antibioticagebruik, door samenwerking tussen dierenartsen en artsen.. In de eerste plaats wordt het van vitaal belang geacht om het gebruik van deze geneesmiddelen in zowel de menselijke geneeskunde als de diergezondheid te monitoren, naast het optreden van antimicrobiële resistentie.
Aan de andere kant pleiten organisaties zoals de WHO voor de identificatie van kritieke antibiotica, diegene die belangrijk zijn voor de behandeling van multiresistente bacteriën, en het gebruik ervan beperken wanneer ze niet strikt noodzakelijk zijn.
De beheersing van deze resistenties gebeurt vanuit meerdere fronten: laboratoriumnetwerken, het promoten van identificatie, diagnostische en gevoeligheidstests of het creëren van gidsen voor goede praktijken. Verbetering van de hygiëne en bioveiligheidsmaatregelen zouden infecties verminderen, wat het gebruik van antibiotica zou optimaliseren.
Daarom is het de taak van het grote publiek om bewust te zijn van verantwoord gebruik, en respecteer zowel de richtlijnen van onze artsen bij de behandeling van ons als die van onze dierenartsen bij de behandeling van onze huisdieren. En val vooral niet in pseudowetenschappen zoals homeopathie, die geen weerstand veroorzaken omdat ze geen effect hebben.
