De term rivierkreeft wordt gebruikt om te verwijzen naar verschillende soorten zoetwaterschaaldieren die tot de orde behoren Astacidea. Ondanks zijn naam, Deze specifieke dieren lijken meer op bovagantes of kleine kreeften.
Vervolgens nodigen we u uit om meer te leren over de rivierkreeft, zijn kenmerken, gewoonten en levenscyclus.
Morfologische kenmerken en taxonomie van de rivierkreeft
Rivierkreeften zijn tienpotige schaaldieren, zoals kreeften, garnalen, krabben en spinkrabben. Zoals alle leden van deze orde, zijn lichaam is verdeeld in twee hoofddelen, de buik en de cephalothorax; op hun beurt worden 19 lichaamssegmenten gevormd.
Afhankelijk van de soort, een paar aanhangsels wordt waargenomen die voortkomen uit elk van deze segmenten. Bij veel soorten rivierkreeften zijn deze aanhangsels echter verminderd.
De schaal heeft twee longitudinale hechtingen die goed van elkaar zijn gescheiden. Zoals de meeste kreeftachtigen ondergaat de rivierkreeft het afstoten van zijn exoskelet.
Het lichaam van de rivierkreeft is merkbaar meer langwerpig dan de meeste zoet- en zoutwaterkrabben.. In hun volwassen fase kunnen deze kreeftachtigen tussen de 17 en 18 centimeter meten. Om deze reden zijn ze vergelijkbaar met het blote oog met bovagantes of kleine kreeften.
Een van de meest opvallende kenmerken zijn de ruwe klauwen, die een witte kleur vertonen op het ventrale gezicht.. Ook de afwezigheid van carpoditos (of ‘poppen’) valt op.
De ventrale delen van de poten begeleiden het patroon van de klauwen, wit van kleur. Al op hun lichaam kunnen rivierkreeften verschillende tinten vertonen van bruin, grijs, groen, blauw en zwart.
Natuurlijke habitat en voedsel
De verschillende soorten rivierkreeften bewonen de zoete wateren van alle continenten, met de logische uitzondering van Antarctica. Over het algemeen vermijden ze deeg dat in de winter integraal bevriest. Ze houden ook niet van snelle stromingen, hoewel ze die tijdens de migratiefasen gebruiken.
De meeste rivierkreeften zijn erg gevoelig voor: vervuild water, hoewel sommige soorten kunnen overleven in niet zo gezonde omstandigheden. Daarom wordt de aanwezigheid ervan meestal als een goed teken van de kwaliteit van zoet water beschouwd.
Deze kreeftachtigen onderhouden een zeer gevarieerd dieet:Ze consumeren vrijwel elk type organisch materiaal dat in hun omgeving beschikbaar is. Ze worden ook vaak bejaagd door veel roofdieren, van insecten tot vogels en waterzoogdieren.
Bovendien, rivierkreeften worden ook vaak gevangen voor commercialisering van zijn vlees in de internationale gastronomie. China, de Verenigde Staten en Turkije zijn enkele van de belangrijkste exporteurs van deze schaaldieren naar de wereld.
Gedrag en voortplanting van de rivierkreeft
De rivierkrab handhaaft nachtelijke gewoonten, juist vanwege de overvloed aan roofdieren in zijn leefgebied.. Tijdens de nachten en vroege ochtenden gaan ze naar buiten om te eten en te paren wanneer de reproductieperiode aanbreekt.
Omdat ze niet kunnen overleven in zeer koude of bevroren wateren, veel soorten rivierkreeften worden in de winter gedwongen te migreren. Om zich gemakkelijker te verplaatsen, profiteren ze van de snelle stromingen, die hen naar de warmere wateren in de buurt van de tropen leiden.
Wat betreft de reproductie ervan, Deze soorten zijn opmerkelijk voor het handhaven van een vrij agressieve copulatie. Voor het paren verwikkelen het mannetje en het vrouwtje zich vaak in een soort gevecht dat dodelijke verwondingen kan veroorzaken.
Pas als het mannetje erin slaagt het vrouwtje neer te halen, vindt er copulatie plaats en daaropvolgende bevruchting. Vervolgens gebruikt het zijn pleopoden (valse poten) in zijn buik om het sperma te verdrijven.
De copulatie van rivierkreeften duurt meestal ongeveer 15 minuten en vrouwtjes ervaren een draagtijd van 60 dagen. Daarna kan elk vrouwtje tot 900 eieren per paarperiode leggen.
Het kan tot drie weken duren voordat eieren uitkomen en nieuwe krabben vormen. Het vrouwtje is verantwoordelijk voor de zorg voor de eieren en voor het jong houden van de eerste twee tot drie weken van haar leven. Rivierkreeften zijn echter pas volwassen als ze drie jaar oud zijn.
het zou genoteerd moeten worden dat elke krabsoort kan variaties vertonen in de manier waarop ze paren, in de tijd van de dracht en de ontwikkeling van hun jongen.
