Hoewel het misschien zo lijkt, is het geen steen.Het is een levend wezen dat de vorm aanneemt van een rots en dat boven ieders verwachting pijn kan doen.. Het is de steenvis, een dodelijk gif.webptige soort die zich camoufleert als een grijsachtige of bruine rots.
Mensen die in open zee zwemmen, verwarren het vaak met een kiezelsteen en stappen erop, wat leidt tot levensbedreigende situaties. Op een dier van deze soort stappen is een gevaarlijke onderneming, omdat de druk die erop wordt uitgeoefend ervoor zorgt dat het zijn stekels ontvouwt en een zeer krachtig gif.webp afgeeft.
Het toxine veroorzaakt zo'n ondraaglijke pijn en verlamming dat, als de persoon niet op tijd wordt behandeld, ze de dood van het individu kunnen veroorzaken. Dit exemplaar is niet agressief en valt niet aan tenzij geprovoceerd, en is dat het afweermechanisme wordt geactiveerd als er per ongeluk op wordt getrapt.
Fysiek uiterlijk
Trouw aan zijn naam, steenvis ziet eruit als een knapperige rots of een stuk puin op de bodem van de zee. Maar als je goed kijkt, kun je er enkele interessante functies in vinden.
De meeste steenvissen zijn bruin of grijs van kleur met gele, oranje of rode vlekken op zijn lichaam. Estuariene steenvissen zijn over het algemeen bruin of roodbruin van kleur. De oranje, sponsachtige gezwellen die bij sommige van deze dieren worden aangetroffen, kunnen ervoor zorgen dat het lijkt op een stuk puin op het koraalrif.
Over het algemeen bereikt de grootte een lengte van 35 centimeter, hoewel er gegevens zijn van personen met een grootte van 50 centimeter. Dit dier kan ongeveer 2,5 kilo wegen.
Hun ogen zijn enorm, net als insecten, en hun plaatsing kan helpen onderscheid te maken tussen rif- en estuariene soorten. De ogen van de laatste zijn hoger en gescheiden door een richel, en die van de rifsteenvis worden gescheiden door een diepe depressie.
Een van de belangrijkste kenmerken van deze mariene soort is de gemodificeerde naaldvormige rugvin., aan de basis waarvan drukgevoelige gif.webptige klieren. Het heeft 13 scherpe stekels op zijn rugvin en wanneer het zich bedreigd voelt, heft het ze op om zichzelf te verdedigen.
Samen met de 13 stekels van de rugvin, heeft het twee bekken en drie anale stekels, maar ze blijven begraven in de huid. Deze vis heeft geen schubben; de ingelegde huid geeft het een ruige rotslook.
Habitat en voortplanting
Steenvissen komen voor in de kustgebieden van de Indische en Stille Oceaan en in de wateren van Noord-Australië. De belangrijkste habitat is koraalriffen. Ze zijn echter ook te vinden in de buurt van en onder rotsrichels, modder of zand, bij zeegaten.
Hoewel steenvissen grotendeels marien zijn, kunnen sommige ook in rivieren leven. Zowel rif- als estuariene steenvissen vertonen hetzelfde broedpatroon. Het vrouwtje draagt in haar onbevruchte eieren, die worden losgelaten op de bodem van de zee of op een rotsplateau.
Wanneer de mannelijke vis dat gebied bereikt, strooit hij zijn sperma op de eieren. Na bevruchting komen de eitjes binnen drie dagen uit. Pasgeborenen zijn vaak een gemakkelijke prooi voor andere vissen, dus slechts een paar van hen overleven en bereiken de volwassen leeftijd.
Andere interessante feiten
Steenvis voer voornamelijk kleine vissen en garnalen. Deze soort is een geduldige jager die uren kan wachten tot een prooi binnen bereik is en hem verrast.
Soms wordt het zo in het zand begraven dat alleen de bovenkant van het hoofd en de stekels zichtbaar blijven. Als de prooi zich achter zijn kop bevindt, heft hij zijn ruggengraat op om hem bang te maken en naar de aanvalszone te dragen.
De gif.webpklieren aan de basis van deze stekels bevatten neurotoxines. De steek kan hevige pijn en zwelling veroorzaken. Uiteindelijk kunnen ze weefselsterfte en verlamming veroorzaken, afhankelijk van de penetratiediepte en het aantal doorgedrongen stekels.
Nadat het gif.webp is afgevoerd, duurt het een paar weken voordat de klieren weer zijn gevuld. De hoeveelheid vrijgekomen gif.webp is evenredig met de mate van druk die erop wordt uitgeoefend.