De olinguito is een soort die een paar jaar geleden is ontdekt door wetenschappers van het Smithsonian Institute in de Andesbossen van Ecuador. Dit exemplaar is al tientallen jaren aanwezig in musea en dierentuinen, maar was niet goed geïdentificeerd.
Ook bekend als cuataquil, is een lid van het olingo-geslacht van dieren en een naaste verwant van wasberen en neusberen. Wetenschappers gingen de verschillende soorten olingo's uitgebreid bestuderen en ontdekten eigenschappen die duidelijk verschilden van andere olingo's, waaronder een kleinere schedel en een langere vacht.
Van daaruit ging het team naar Ecuador in een poging om erachter te komen of deze nieuw op de lijst geplaatste soort nog steeds in het wild gedijt. En inderdaad, ze waren in staat om groepen olinguitos te vinden die in de hoogten van de Andes leefden. Toch blijven er veel vragen over dit prachtige exemplaar.
Morfologie, gedrag en habitat van de olinguito
Het schattigste zoogdier van de laatste tijd het is een dun dier dat tussen de 35 en 50 centimeter lang kan worden. Zijn staart is lang haar, licht geringd, en is 45 centimeter extra. Het heeft een zachte, grijsbruine vacht. De snuit is spits en de oren zijn afgerond, en ze kunnen gemiddeld 900 gram wegen.
De olinguitos wonen in de nevelwouden van Ecuador en Colombia, en ze vestigen hun huizen graag op hoogtes tussen 1.530 en 2.740 meter. Het wordt niet beschouwd als een bedreigde diersoort. Er wordt echter geschat dat zijn leefgebied voor meer dan 40% is ontbost, wat de levensverwachting van dit exemplaar beïnvloedt.
Bron: commons.wikimedia.org
Dit dier is boombewonend en heeft geweldige mogelijkheden om te bewegen door van tak naar tak te springen. Het heeft nachtelijke gewoonten, is vleesetend en wordt beschouwd als een solitaire soort.. Tijdens de duur van de expeditie werd nooit meer dan één persoon waargenomen.
Een geweldige vondst
De ontdekking van deze afstamming werd aangekondigd in augustus 2013, nadat deskundige curatoren van wetenschapsmusea duidelijke verschillen hadden vastgesteld tussen de exemplaren die daar werden bewaard. Ze gebruikten DNA-tests om hun zorgen te bevestigen en ze slaagden erin om de nieuwe soort te bepalen.
Het is de eerste keer in 35 jaar dat een nieuwe soort van een zoogdier van de vleesetende orde is ontdekt in Amerika. De olinguitos worden al tientallen jaren aan het publiek getoond zonder erkend te worden als een nieuwe en andere soort. De dieren waren eerder verward met de olingo's, een vergelijkbare afstamming waarvan ze verwant zijn.
Deze ontdekking laat zien dat de wereld nog niet volledig is verkend.. De meest fundamentele geheimen zijn nog onbekend en er valt veel te bestuderen en te onderzoeken. Dit wordt bevestigd door wetenschappers en wijzen erop dat dit soort gebeurtenissen niet van de ene op de andere dag plaatsvinden. De olinguito-zaak duurde ongeveer 10 jaar en was niet het oorspronkelijke doel van het onderzoek dat toen werd uitgevoerd.
Bron: commons.wikimedia.org
Het eerste onderzoek bestond uit het uitvoeren van een uitgebreide studie van olingo's die in bomen leven, om te begrijpen hoeveel soorten olingo's herkend moesten worden en hoe die soorten werden verspreid. Onverwacht onthulde gedetailleerd onderzoek het bestaan van een soort die niet eerder is beschreven.
Er moet nog veel worden onderzocht
De tot nu toe verkregen informatie is een gezamenlijke inspanning geweest tussen onderzoekers van het Smithsonian Institute, professionals uit Ecuador en bijdragen van bewoners in de buurt van het gebied waar het dier leeft. Er zijn echter verschillende expedities gepland om andere kenmerken van hun gedrag nauwkeurig te beoordelen.
Hiervoor worden reizen gemaakt naar Colombia en Ecuador. Daar hoopt men gegevens te verzamelen die meer kennis over deze soort mogelijk maken.. Ook wordt er contact onderhouden met onderzoekers uit beide landen, die tot taak hebben de studie van het zoogdier te verdiepen.
De inspanningen van deze onderzoeken hebben het mogelijk gemaakt om vooruitgang te boeken in de herkenning van de soort. De vrijwillige bijdragen van de bewoners bestaan uit video's en foto's van het wezen. Dit heeft ons in staat gesteld om meer te weten te komen over dit interessante exemplaar van de natuur.
Een olinguito-baby en zijn nest hoog in het bladerdak zijn al waargenomen. Hiermee wordt het belang van dit feit bewezen en worden meer details van het prachtige dier verwacht.
