De schoenbekvogel is een zeer nieuwsgierige vogel afkomstig uit Afrika. Een National Geographic-documentaire beschreef de schoenbek als een vogel met ooievaarspoten, pelikaansnavel en adelaarskop. Het is eerlijk gezegd een goede beschrijving. Een schoenbekvogel ziet eruit als iets uit het denkbeeldige wezen van een kind.
De schoenbek is een onmiskenbare vogel die wetenschappers 'walviskopkoning' noemden, of Balaeniceps rex. Deze vogel heeft een bijna prehistorisch uiterlijk en wordt vermeld als kwetsbaar op weg naar uitsterven. Helaas heeft de shoebill een zeer kleine populatie die blijft afnemen.
Sinds de ontdekking in de s. XIX, de schoenbekvogel heeft veel belangstelling gewekt bij de wetenschappelijke gemeenschap. Het zijn zeer grote vogels, hoewel de vrouwtjes altijd kleiner zijn dan de mannetjes.
Een mannelijke schoenbek is tot 150 centimeter lang en de afstand tussen de toppen van zijn vleugels is tussen de 230 en 260 centimeter. Vrouwtjes zijn daarentegen ongeveer 8 centimeter korter dan het gemiddelde mannetje.
Verrassend genoeg kan een schoenbekvogel 50 jaar oud worden, waardoor het een van de langstlevende wilde vogels is.. Door hun langzame ontwikkeling worden schoenbekdieren na vier jaar geslachtsrijp.
Het verenkleed van deze nieuwsgierige vogels is blauwgrijs en as, met een groenachtige tint op de rug. De buik- en staartveren zijn daarentegen bijna wit, terwijl hun ogen geel zijn en ze zwarte poten hebben.
schoenbekdier gedrag
De schoenbekvogel heeft een merkwaardig gedrag. Het zijn zeer solitaire vogels, die de neiging hebben om sedentair te zijn. Ze houden er niet van om gestoord te worden en zijn over het algemeen niet in de buurt van andere schoenbekdieren, behalve als het paartijd is. Maar zelfs in deze situaties zijn er meestal niet meer dan drie nesten per vierkante kilometer.
Zodra een schoenbek een plek vindt die aangenaam lijkt en waar hij voedsel kan vinden zonder grote ongelukken, blijft hij daar meestal lang. Ook al zijn het grote vogels, deze vogels bouwen nesten. De nesten van een schoenbek zijn meestal gemaakt van gevallen riet.
Het voedsel dat schoenbekvogels het meest consumeren, is vis. Onder hen geeft hij de voorkeur aan luipaardlongvissen, Senegal-bichir, meerval en tilapia. Vissen zijn echter niet hun enige voedsel. Een shoebill voedt zich ook met amfibieën, jonge krokodillen, redores, waterslangen en heel af en toe andere watervogels..
Helaas voor toeristen is deze vogelsoort voornamelijk nachtdieren. Het rust meestal overdag verborgen om roofdieren te vermijden, en gaat 's nachts naar buiten om voedsel te halen. Om deze reden zien toeristen ze meestal niet in actie.
Tijdens de broedperiode vormt de schoenbek monogame paren. De ouders leggen de eieren in nesten van vertrapte vegetatie van drie of vier meter breed. Elk paar kan twee of drie eieren hebben, maar slechts één kuiken zal overleven.
Shoebill-pups kunnen slechts twee maanden nadat ze zijn geboren een meter lang zijn. Toch zullen de ouders voor hem zorgen en hem niet te ver van het nest laten dwalen tot hij vijf maanden oud is.
Habitat van de schoenbekvogel
De schoenbekvogel leeft voornamelijk in oostelijk en tropisch Afrika. Dit betekent dat de hoogste concentraties schoenbekvogels van Soedan tot Zambia komen. Tijdens de broed- en opfokperiode leeft de schoenbek meestal in moerassige gebieden met seizoensgebonden overstromingen, zoals Tanzania en Oeganda..
De rest van het jaar wordt het leefgebied van de schoenbekvogel gekenmerkt door zijn ondiepe wateren en schaarse vegetatie.. Vanwege hun grootte worden schoenbekers het liefst gehouden in gebieden waar ze goed zichtbaar kunnen zijn.
Het zuurstofarme water is ideaal voor de schoenbek, omdat de vissen dichter naar de oppervlakte moeten zwemmen, waardoor ze een gemakkelijke prooi zijn voor de schoenbekvogel. In gebieden zoals Soedan voedt de schoenbek zich ook met rijst en andere soortgelijke plantages.
Bedreigingen voor de shoebill
Een van de belangrijkste bedreigingen voor de schoenbekvogel is de vernietiging van zijn leefgebied. De plaatsen die de schoenbek voor de fokkerij heeft gekozen, zijn ook de beste plaatsen om te kweken.
Dus, naarmate het broedgebied wordt aangetast, vormen schoenbekken minder paren en leggen ze minder eieren. Dit zal noodzakelijkerwijs de schoenbekpopulatie in zeer korte tijd verminderen.
Daarnaast is deze soort het slachtoffer van de illegale handel in bedreigde dieren.. Illegale handelaren stelen shoebill-eieren om aan de hoogste bieder te verkopen. In weinig landen is het legaal om op de shoebill te jagen. In Tanzania, een van de plaatsen waar het legaal is, wordt op de schoenbek gejaagd voor voedsel.
Er zijn echter verschillende internationale initiatieven die de schoenbekdier willen beschermen. Er zijn kweekprojecten in gevangenschap om de populatie van deze vogels te vergroten. We hebben er alle vertrouwen in dat er de komende jaren meer gratis en beschermde schoenen zullen zijn.