Dat apen stelen als ze de kans krijgen, lijkt in de collectieve verbeelding gegrift te staanDe waarheid is echter dat dit gedrag vooral voorkomt in gebieden met totaal ongecontroleerd toerisme, waar de mens de belangrijkste oorzaak is van dit gedrag, wat ernstige gevolgen kan hebben.
Apen beroven toeristen
Het zien van apen en andere primaten in het wild is iets dat veel mensen aantrekkelijk vinden. Het is een zeer populaire groep dieren, dus iedereen die naar bepaalde delen van Zuid-Amerika, Afrika of Zuidoost-Azië reist, wil met deze dieren in contact komen.
Dit is door veel mensen en bedrijven gebruikt. Daarom wordt dit soort gedrag in veel toeristische gebieden gepromoot door mensen voedsel voor apen te verkopen of door dit soort activiteiten niet te reguleren. De realiteit is dat in plaatsen als Gibraltar of Thailand veel mensen met voedsel naar plaatsen gaan waar gewend geraakte wilde primaten zijn, dus het is normaal dat ze voedsel associëren met de mens.
Wij primaten zijn zeer intelligente en zeer flexibele dieren, dus we staan te popelen om nieuwe hulpbronnen, zoals toeristen, te exploiteren. Het is daarom die primaten die in toeristische omgevingen leven, hebben de neiging om veel minder tijd te besteden aan eten, omdat ze hypercalorisch voedsel consumeren dat door en voor mensen is geproduceerd.

De gevaren van ongecontroleerde interacties met primaten
Onder primaten delen we de basis van taal: apen en mensen gebruiken gezichtsgebaren om op een zeer complexe manier te communiceren, iets dat nauwelijks kan worden gezien in andere groepen van het dierenrijk, zoals vogels en reptielen. Desalniettemin, Net zoals een Zweed en een Nigeriaan elkaar nauwelijks zouden begrijpen, hoewel ze allebei gesproken taal gebruiken, is de waarheid dat hetzelfde tussen ons gebeurt.
Een duidelijk voorbeeld is de menselijke glimlach, zo uitgebuit in de filmwereld: veel niet-menselijke primaten, zoals de beroemde koppige kapucijnaap, zijn getraind om dit gezicht te trekken. Het probleem is dat het bij primaten meestal een gezicht van onderwerping en angst vertegenwoordigt, wat meestal optreedt na agressie of conflicten.
Dit betekent dat veel dieren met angst worden getraind om dit gezicht te trekken, en ook dat de mens dit gezicht associeert met iets vriendelijks als dat niet het geval is. Dat is de reden waarom aanvallen van apen op mensen vaak voorkomen, aangezien ze meer dan 20% van de dierenbeten vertegenwoordigen. Bij veel gelegenheden denken we dat een aap ons kusjes stuurt of naar ons glimlacht en ons in feite bedreigt, dus het teruggeven van het gebaar uit onwetendheid kan duur zijn.
Een aanval door een van deze dieren vertegenwoordigt niet alleen een risico gemeten in beten, maar ook in ziekten.
Hoewel de overdrachtscapaciteit van veel virale ziekten onbekend is, is de waarheid dat: We delen ziekten zoals aids, ebola, hondsdolheid of sommige dodelijke herpesvirussen met de rest van de primaten.
Bedreigingen voor primaten door interacties met mensen
Het probleem is dat deze activiteit zichzelf voedt, en hoe meer toeristen deze dieren gaan irriteren, hoe meer de apen stelen, tot het punt dat ze als gevaarlijk worden beschouwd. In Gibraltar zijn dieren geofferd omdat ze huizen binnendrongen, iets wat onaanvaardbaar is bij een soort als de Gibraltar makaak, die met uitsterven wordt bedreigd.

Natuurlijk heeft de consumptie van menselijke voeding ernstige gevolgen voor de gezondheid van deze dieren: een duidelijk voorbeeld is wat er gebeurde met de vreedzame bavianen. Een groep van hen stierf door het eten van menselijk voedsel. Daarnaast kan de mens ook ziektes op deze dieren overdragen, zoals verkoudheid en verkoudheid op soorten als de berggorilla.
Als we deze dieren in hun leefgebied gaan bekijken, moeten we dat voorzichtig doen en niet vervallen in ons verlangen om met ze om te gaan. We moeten naar verantwoorde reservaten gaan waar deze dieren niet worden uitgebuit, wat in de verte perfect te zien is door het gebruik van verrekijkers en camera's.
Op deze manier kunnen we het veelgebruikte cliché dat apen stelen tegengaan en kunnen we genieten van hun natuurlijke gedrag, zelfs als ze ons niet toestaan om een coole foto te maken.