De koboldhaai is een nogal eigenaardige soort: een grote V-vormige snuit is het onderscheidende kenmerk en herinnert ons aan reeds uitgestorven dieren, omdat het bepaalde primitieve kenmerken behoudt. Wil je het weten? We presenteren de belangrijkste kenmerken.
Het is een vis die de lamniforme elasmobranch wordt genoemd en het is het enige levende exemplaar van de familie Mitsukurinidae. Zijn primitieve kenmerken geven het zijn tweede naam: levend fossiel.
Habitat
Er is eigenlijk heel weinig bekend over de koboldhaai, omdat er geen zekerheden zijn over de omstandigheden van zijn leefgebied; we weten echter dat zijn natuurlijke beweging zich in de wateren van Japan bevindt. Ze zijn ook gezien in Australië, India, Frankrijk, Zuid-Afrika en de Verenigde Staten.
Het is een mesopelagische soort die op een diepte van 1.300 meter zwemt, hoewel ze normaal gesproken tussen de 200 en 300 meter zijn gevangen. Van onvoorspelbaar gedrag, de koboldhaai concentreert zich meestal niet in specifieke geografische regio's.
Daarom zijn er geen volledige studies die licht kunnen werpen op de koboldhaai, zijn leefgebied en eigenaardigheden.
Kenmerken
Dit zouden de belangrijkste kenmerken van de koboldhaai zijn:
- Onder zijn onderscheidende kenmerken kunnen we wijzen op zijn eigenaardige snuit, bestaande uit het bovenste deel van het hoofd, en zijn afgeplatte vorm, die eindigt in een V-vorm.
- Hun kaken zijn een compleet stuk dat de koboldhaai toont of intrekt, waardoor zijn snuit de vorm van een grote neus aanneemt.
- Koboldhaaien hebben 26 grote, smalle, priemvormige tandenin de bovenkaak en in de onderkaak 24. Ze hebben drie rijen voortanden aan elke kant van beide kaken.
- Het is een roze-witte soort met blauwachtige vinnen; Het heeft een slap uiterlijk, hoewel het een lagere lob op zijn staartvin mist.
- Het heeft rugvinnen van dezelfde vorm en grootte; hun borstvinnen zijn kort en afgerond, met een anaalvin groter dan de rugvin.
- Wat hun lichaamsgrootte betreft, zijn mannen kleiner dan vrouwen, met een lengte van ongeveer 3 tot 4 meter. Er zijn vrouwtjes die tot 6 meter lang kunnen worden.
- Het gemiddelde gewicht van een volwassen koboldhaai is 210 kg.
- Hij heeft hele kleine ogen omdat hij in heel diep water zwemt, en uw huid wordt beschermd door structuren die dermale denticles worden genoemd.
- Wat hun voortplantingsproces betreft, is het waarschijnlijk dat ze ovovivipaar zijn en bij mannen een geslachtsrijpheid bereiken van ongeveer 2,6 meter lang.
- De gegevens over zijn levensverwachting zijn niet bekend.
Voedingsgewoonten
De koboldhaai gebruikt een zintuig genaamd Lorenzini's Ampoule, gelegen op zijn snuit, om prooien elektronisch te kunnen detecteren. Hun kaken zijn geconditioneerd voor een snelle projectie en vangen zo hun prooi.
De sterke banden in de kaakgewrichten houden ze strak tijdens het zwemmen. Als ze een prooi vinden, de kaak steekt met een katapult naar voren.
Hun dunne en smalle tanden hebben de vorm van een priem en de achterste tanden zijn gespecialiseerd om te slijpen. Dit suggereert dat Ze voeden zich voornamelijk met zachte prooien: kleine vissen, inktvissen, inktvissen en garnalen.
Geografische distributie
Van de koboldhaai is bekend dat hij in diep water zwemt. Zijn aanwezigheid is geregistreerd in de Atlantische Oceaan, voor de kusten van Guyana, Suriname, Frans-Guyana, Frankrijk, Madeira, Senegal, Portugal, de Golf van Guinee en Zuid-Afrika.
Het is ook gevonden in de westelijke Stille Oceaan, voor de kust van Japan, Australië en Nieuw-Zeeland. Kort geleden waarnemingen zijn gemeld op San Clemente Island voor de kust van Californië, evenals ten noorden van de Golf van Mexico.
Andere belangrijke feiten over de koboldhaai
In termen van zijn gebruikelijke gedrag is de koboldhaai erg moeilijk te vangen, omdat het in zeer diepe wateren zwemt. Hun meest intense periodes van activiteit zijn in de middag of heel vroeg in de ochtend.
Ondanks zijn vreemde uiterlijk is de koboldhaai geen agressief dier, aangezien het tot dusver geen enkel gevaar of bedreiging voor de mens vormt. In feite zijn er geen gegevens over aanvallen van koboldenhaaien op mensen.
Tot slot kunnen we benadrukken dat er nog steeds geen beschermingsmaatregelen zijn voor dit dierondanks het feit dat zijn eigenaardige kaak de interesse wekt van verzamelaars en nieuwsgierigen.