De sterneusmol Het is een van de meest verbazingwekkende en fascinerende dieren die je kunt ontmoeten. Als je een afbeelding van deze eigenzinnige exemplaren bekijkt, realiseer je je meteen dat het geen gewoon dier is.
Dit kleine zoogdier leeft in de noordoostelijke delen van Noord-Amerika en, zoals de naam al doet vermoeden, Het belangrijkste kenmerk zijn de klieren die op de snuit overheersen. Deze kleine aanhangsels zijn zo geplaatst dat ze lijken op een veelpuntige ster.
Deze ster bestaat uit 100.000 zenuwuiteinden, wat heeft gediend om te bepalen dat het is het meest gevoelige tactiele orgaan van alle zoogdieren.
Habitat van de sterneusmol
De sterneusmol geeft de voorkeur aan vochtig en laagland, met een voorliefde voor die waar u gemakkelijk nabijgelegen waterbronnen kunt vinden. Tijdens de winter kan hij lusteloos worden aangetroffen in grotten die hij zelf graaft om zichzelf geïsoleerd te houden van de aanval van het weer.
Die ondergrondse tunnels kunnen ook onder water zijn of hun ingang kan zich aan de oevers van rivieren bevinden. Hij wordt beschouwd als een geweldige zwemmer die graag tegen de stroom in rijdt, hoewel dit exemplaar zowel in aquatische als terrestrische gebieden effectief presteert. Zijn weerstand tegen lage temperaturen stelt hem in staat bevroren rivieren te doorboren om hun holen binnen te gaan, als ze onder water zijn.
Wat zijn de mogelijkheden van dit ongewone zoogdier?
Meer dan 25 jaar onderzoek naar de sterneusmol heeft buitengewone informatie opgeleverd over het gedrag van dit dier. Wetenschappers beschrijven het als: een van de vreemdste en meest ongewone soorten op aarde.
Zijn 'ster' wordt beschouwd als de meest gevoelige tactiele ledemaat die ooit in het dierenrijk is gekend. De zenuwvezels zijn vijf keer groter dan die van de menselijke hand. De overgevoeligheid van dit orgaan geeft het verbazingwekkende capaciteiten om zichzelf te voeden, omdat het in slechts twee tienden van een seconde kan lokaliseren en opnemen wat het op zijn pad vindt.
Het dier kan in slechts achtduizendste van een seconde vaststellen of wat het heeft gevonden eetbaar is dankzij de efficiëntie van uw zenuwstelsel, dat informatie doorgeeft aan de hersenen. Deze functie is vergelijkbaar met de fysiologische limiet van onze neuronen.
Een ander bewonderenswaardig kenmerk is de uitzonderlijk vermogen om onder water te ruiken, een vermogen dat geen enkel ander zoogdier bezit. Ondergedompeld in moerassig water, creëren deze mollen bellen erin en ademen ze vervolgens in en ruiken de aanwezigheid van prooien die als voedsel dienen.
Daarnaast is bekend dat de sterneusmol is bijna blind. Het gebruikt echter de bultjes op zijn snuit, net zoals mensen het gezichtsvermogen gebruiken. In het midden van de ster bevindt zich de tactiele fovea, een gebied dat wordt gebruikt voor gedetailleerde scans. Dit gebied organiseert de gegevens neurologisch zoals een verbazingwekkend ontwikkeld visueel systeem zou doen.
Andere kenmerken van deze soort
De sterneusmol geniet van monogamie en kiest de late herfstmaanden om te paren. Na een draagtijd van ongeveer 45 dagen werpt het vrouwtje van deze soort tussen de vier en zes jongen, die met gesloten ogen en oren worden geboren en dat de eerste 15 dagen zo blijven. Ze hebben ook geen haar en de uitsteeksels op de snuit, die later de ster zullen vormen, zijn naar achteren gevouwen.
De jongen worden 30 dagen gezoogd, een stadium waarin ze op veel gebieden onafhankelijk worden en rond de 10 maanden zijn ze al geslachtsrijp. In de winter zwelt de mol tot vier keer zijn diameter op, zodat het voldoende lichaamsvet kan opslaan om het te isoleren tegen lage temperaturen. Hun levensverwachting wordt geschat op ongeveer vier jaar oud.
Ondanks zijn blindheid kiest de mol daglichturen voor zijn jachtactiviteiten, aangezien hun favoriete eten is er in de vroege uurtjes in de buurt van hun hol. Hun dieet bestaat onder andere uit wormen, waterinsecten, kleine ongewervelde dieren en weekdieren.
Gelukkig is dit exemplaar het is momenteel niet met uitsterven bedreigd. De demografische toename in de buurt van de wetlands, waar de sterneusmol leeft, wordt echter beïnvloed door de geleidelijke vernietiging van zijn bioom. Het ecologisch beheren van deze incidenten in de tijd kan het voortbestaan van dit verbazingwekkende zoogdier dienen.