Herten zijn dieren waarop al duizenden jaren wordt gejaagd, maar er is weinig bekend over hun gedrag. Nutsvoorzieningen, Een groep wetenschappers heeft onthuld dat herten zouden kunnen leren om jagers te vermijden. De waarheid is dat het vrouwelijke Canadese herten zijn die de hoofdrolspelers zijn geweest van deze studie, waarin wordt onthuld dat deze dieren tijdens hun groei verschillende strategieën aannemen om jagers te vermijden.
Herten leren jagen te vermijden
Als herten 10 jaar oud zijn, is de kans om gejaagd te worden veel groter. Dit kan zijn omdat de jagers hun prooi selecteren of omdat de herten leren, en het antwoord lijkt de tweede optie te zijn.
Deze hinden gebruiken met name twee basisstrategieën om de jacht te vermijden: minder bewegen en veilige gebieden zoeken, vooral in de buurt van gehumaniseerde omgevingen zoals wegen. Het onderzoek is uitgevoerd op bijna 50 vrouwelijke herten, tussen 1 en 20 jaar oud, die zijn uitgerust met GPS-apparaten.
Het is dus gebleken dat jonge dieren deze strategieën niet, of in ieder geval veel onhandiger, toepassen. Volwassen dieren kunnen zelfs onderscheid maken tussen boogschieten en geweerjacht, aangezien vrouwtjes tijdens het boogschietseizoen steiler terrein lijken te gebruiken, die veel minder afstand vereist.
Het is zelfs niet de eerste keer dat het gedrag van Canadese herten tijdens de jacht is aangetoond. In Yellowstone National Park zorgde de verdwijning van de wolf voor een toename van Canadese herten vanwege het gebrek aan roofdieren, en ze begonnen veel zelfverzekerder te worden, in tegenstelling tot in deze studie.
Canadese herten
Canadese herten, ook wel elanden genoemd, zijn een van de bekendste soorten in Noord-Amerika, hoewel ze ook in Azië wonen. Het wordt beschouwd als een totemdier met een bepaald spiritueel karakter, hoewel het jagen een activiteit is die historisch erg belangrijk is geweest.
Het zijn grote herten, die tot 450 kilogram kunnen wegen. Daarom wordt het na de eland beschouwd als het op één na grootste hert ter wereld. Het is een dier met een bruine kleur, hoewel de ledematen en nek donkerder van kleur zijn.
Wat opvalt is dat ondanks het feit dat een groot deel van hun populaties in de sneeuw leeft, hun vacht in de winter donkerder wordt, iets dat hem niet ten goede komt bij het vermijden van jagers, in tegenstelling tot de eerder genoemde gedragingen.
Normaal gesproken leven Canadese herten het grootste deel van het jaar in kleine groepen, gescheiden door geslacht. Tijdens het brullen van de herten beginnen de herten te brullen om de vrouwtjes aan te trekken, terwijl ze hun gewei scherpen voor grote duels, die na de bronsttijd afvallen.
De rest van het jaar leven de vrouwtjes alleen en zijn ze kuddedieren, daarom werden ze gebruikt voor deze studie, die een ander nieuw monster belicht dat herten, zoals de meeste wilde dieren, leren ze samen te leven met mensen.
