De muskusos (Ovibos moschatus) Het is een zoogdier van grote omvang en een overvloedige vacht die genetisch verwant is aan geiten. De bevolking is wereldwijd radicaal afgenomen en is bijna uitgestorven.
Vervolgens nodigen we je uit om meer te weten te komen over deze zeldzame en fascinerende soort muskusos.
Fysieke kenmerken van de muskusos
De muskusos maakt indruk met zijn grootte en robuustheid, die nog duidelijker lijkt dankzij zijn dikke en overvloedige vacht.Volwassen mannetjes kunnen 1,5 meter hoog en 2,3 meter lang worden en tot 400 kilo wegen, terwijl vrouwtjes iets kleiner en lichter zijn dan mannetjes.
Het lichaam van dit indrukwekkende dier past zich perfect aan de vrieskou van de regio's nabij het noordpoolgebied aan, waar ze hun natuurlijke habitat vinden. De vacht bestaat uit twee lagen om warmte vast te houden en te beschermen tegen slecht weer.
De ondervacht is dicht en heeft korte, fijne haren, goed aan elkaar gelijmd. De buitenvacht vertoont lange, dikke, zachte en wollige haren van bruine, zwarte of grijze kleur. Bij volwassen individuen kunnen de haren de benen bijna volledig bedekken; ze kunnen de grond een paar centimeter raken.
Beide geslachten hebben hoorns, hoewel ze bij vrouwen minder ontwikkeld zijn. De afgeplatte basis is gecentreerd op de schedel van het dier, waaruit een gewei wordt geboren dat tijdens het groeien op zijn eigen uiteinde draait.
Ondanks hun naam en uiterlijk vergelijkbaar met ossen, behoren deze zoogdieren tot de onderfamilie Caprinae, waartoe ook schapen, geiten en rammen behoren. In werkelijkheid, de muskusos of muskusos het is een bijzonder geval van evolutionaire convergentie in het dierenrijk.
Natuurlijke habitat en gevaar van uitsterven
De muskusos is een soort afkomstig uit het Europese continent die de Beringstraat is overgestoken en Noord-Amerika heeft bereikt. In feite stierf de populatie in Europa en Azië aan het begin van het Holoceen uit.
Na de migratie zijn deze dierenvind de optimale omstandigheden voor hun ontwikkeling in de regio's met een periglaciaal klimaat in de buurt van het noordpoolgebied.
In Noord-Amerika moesten muskusossen het hoofd bieden aan nieuwe bedreigingen, zoals de uitbreiding van de mens over hun territorium en de jacht. Hun vacht wordt zo gewaardeerd dat in de 20e eeuw de jacht de exemplaren heeft geëlimineerd die in Alaska leefden; de bevolking is alleen teruggebracht tot Canada en Groenland.
Om deze redenen wordt het geclassificeerd als een beschermd dier waarvan de jacht is verboden. Tegelijkertijd heeft in de Verenigde Staten en in Europa een re-integratie van de muskusos plaatsgevonden.
Vandaag de dag,de bevolking groeit wereldwijd, hoewel hun jacht nog steeds illegaal wordt beoefend. De huidige wereldbevolking van muskusossen wordt geschat op 80.000 tot 120.000 individuen.
Voeden
Muskusossen zijn herbivoor zoogdieren die zich voeden met bijna alle soorten kruiden. De verscheidenheid van uw dieet en de hoeveelheid voedsel die wordt gegeten, hangt voornamelijk af van de tijd van het jaar en de beschikbaarheid van voedsel in uw omgeving. Voor de komst van de winter, deze dieren eten meestal in overvloed om energie en voedingsstoffen op te slaan voor het koude seizoen en voedseltekort.
Gedrag, levenscyclus en voortplanting van de muskusos
Muskusossen zijn sociale dieren die in kuddes leven om zichzelf collectief te beschermen. Over het algemeen vormen ze groepen van ongeveer 30 individuen, hoewel ze in de winter kunnen worden gegroepeerd in groepen van maximaal 100 individuen.
Hoewel ze in harmonie naast elkaar bestaan, mannetjes botsen vaak tijdens de paartijd, die plaatsvindt tussen juni en juli. Op deze manier betwisten ze het recht om zich voort te planten met de vrouwtjes van de kudde.
De populaire naam van deze soort is afgeleid van de intense geur die mannetjes afgeven om vrouwtjes aan te trekken en hun territorium af te bakenen tijdens de broedperiode.
Vrouwtjes ervaren een draagtijd van negen maanden en krijgen meestal slechts één kalf per zwangerschap.. Tijdens hun eerste twee levensjaren zijn de jongeren afhankelijk van hun ouders, die hen voorbereiden op het volwassen leven.
Moeders zijn erg beschermend tegenover hun welpen en hebben de neiging agressief te zijn in de aanwezigheid van vreemde individuen in hun territorium.Op tweejarige leeftijd zijn de 'kleine' muskusossen klaar om zelfstandig te overleven.
Ook op deze leeftijd van twee jaar bereiken vrouwen hun geslachtsrijpheid, wat bij mannen gebeurt na vijf jaar. De levensverwachting van de muskusos in het wild ligt tussen de 20 en 25 jaar.
