De ecosystemen van de planeet herbergen honderdduizenden soorten die in perfecte harmonie naast elkaar bestaan. Dit is mogelijk dankzij het feit dat er relaties worden gevormd tussen levende wezens van verschillende soorten om het evenwicht van al deze dieren in dezelfde regio te bereiken.
De concurrentie tussen soorten
Sommige van deze relaties tussen levende wezens zijn negatief voor beide deelnemers. In dit geval zeggen we dat wanneer beide soorten strijden om dezelfde hulpbronnen, heeft dit negatieve gevolgen voor beide.
In theorie zou tussen twee concurrerende soorten de ene beter zijn dan de andere, maar dankzij het bestaan van ecologische niches de relaties tussen levende wezens van competitieve aard beletten niet dat beide in dezelfde habitat samenleven.
Eten of gegeten worden
Een andere vorm van relatie is predatie en herbivorie: we hebben het over relaties tussen levende wezens die negatief zijn voor een van de deelnemers en positief voor een ander. Bijvoorbeeld, de leeuw die op een gazelle jaagt, heeft veel te winnen, maar de gazelle heeft er geen baat bij.
Bij herbivoren is de relatie op ecologisch vlak hetzelfde, al komt het voor dat herbivorie in veel gevallen niet leidt tot de dood van het dier. Ook al, Het consumeren van planten kan ervoor zorgen dat bepaalde dieren als natuurlijke verspreiders werken.
De gevreesde parasieten
In dit soort relaties maakt een parasiet misbruik van een geparasiteerd levend wezen. Wij praten over relaties tussen levende wezens die, net als predatie, negatief zijn voor de ene deelnemer en positief voor de andere. In dit geval leven beide wezens echter in een hechte relatie of symbiose.
In veel gevallen hebben parasieten complexe cycli die door verschillende gastheren gaan. Parasieten veroorzaken negatieve effecten door hun dichtheid, overleving of reproductie te veranderen. Sommige parasieten zoals toxoplasma veranderen zelfs het gedrag van hun gastheren.
Een andere parasiet die het gedrag van zijn gastheer verandert, is: Leukochloridium, een worm die zijn larven op de 'hoorns' van de slak legt, die bewegen en de aandacht van vogels trekken, die andere gastheren van de worm zijn.
Deze slakken zijn nachtdieren, dus door momenteel weinig bestudeerde mechanismen, deze slakken beginnen hun activiteitenpatroon te veranderen en worden gedurende de dag actiever.
Mutualisme
Sommige relaties tussen levende wezens zijn positief voor beide deelnemers: we hebben het over mutualisme, waarbij beide soorten onderhouden een symbiotische relatie die beide dieren ten goede komt.
Bijvoorbeeld, korstmossen zijn complexe organismen waarbij een alg suikers ontvangt van een schimmel en hierdoor kan de alg overleven in een beschermde habitat. Veel soorten korstmossen zouden niet langer kunnen leven zonder deze relatie van mutualisme. Een ander voorbeeld van verplicht mutualisme zijn termieten en de organismen die in je spijsverteringsstelsel leven en waarvan de enzymen je in staat stellen hout te verteren.
Er zijn andere voorbeelden van mutualisme zijn de relatie tussen sommige Afrikaanse bomen en mieren: deze bijten en ergeren grote herbivoren, die zich verwijderen van de bomen waar ze leven en hun nectar consumeren.
Commensalisme en amensalisme
Commensalisme is een relatie tussen levende wezens waarbij de ene voordeel heeft en de andere geen effect heeft. In het geval van amensalisme spreken we van een relatie waarin, in plaats van te profiteren, het andere dier wordt geschaad.
Een voorbeeld van commensalisme zijn enkele algen die in de schaal van de onechte karetschildpad en andere zeeschildpadden leven, hoewel Het is niet bekend of deze relatie de schildpadden schaadt door hun absorptie van zonlicht te verminderen of door camouflage te bieden. Een ander voorbeeld van commensalisme is de relatie van de veereiger met grote herbivoren.
Een voorbeeld van amensalisme is dat giraffen kleine grassen vertrappen terwijl ze bomen zoals acacia proberen te bereiken, of de schaduw van deze boom die deze kleine planten schaadt.
Complexe relaties tussen levende wezens
Hoewel dit een didactische manier is om ernaar te kijken, de relaties tussen levende wezens zijn zeer complex en vaak overlappen ze elkaar. Hoewel de giraf bijvoorbeeld de acacia eet en de planten eromheen vertrapt, bemest hij ook de grond, verspreidt hij zijn zaad en zorgt hij ervoor dat deze meer nectar produceert.
Deze nectar wordt gebruikt door mieren, dus bomen die beschermd zijn tegen giraffen hebben deze kleine insecten meestal niet. Interessant is dat er andere mieren zijn die niet afhankelijk zijn van nectar en die boominfectie bevorderen, zodat de afwezigheid van giraffen hen uiteindelijk schaadt. Dit laat ons zien hoe complex de relaties tussen levende wezens in de natuur zijn, en het gevaar dat mensen deze relaties wijzigen.
