Hoe zagen de paardenwagens eruit?

Inhoudsopgave:

Anonim

Waarschijnlijk,de traditionele paardenwagens van Rome herinneren ons aan zeer beroemde films, zoals Ben Huro. Daarin wordt het personage Judah Ben-Hur, gespeeld door Charlton Heston, gedwongen om zijn vijand, Tribuno Messala, te confronteren in een wagenrace op volle snelheid. Terwijl de personages van de film alles in het zand laten, richten de toeschouwers hun aandacht op wat er rondom het Romeinse circus gebeurt.

Hoewel het een fictie is, geeft de verfilming van de roman van Lew Wallace ons heel waarheidsgetrouw weer hoe de paardenwagens eruitzagen. In tijden van het Romeinse Rijk, Deze sportieve activiteit vormde een van de belangrijkste ontmoetings- en amusementspunten.

Hoe ontstaan paardenwagens?

Volgens Romeinse verslagen, paardenwagenraces dateren uit de tijd van Romulus en Remus, de oprichters van Rome. Volgens de legende verwekte de oorlogsgod (Mars) de tweeling Romulus en Remus in Rea Silvia. Na hun geboorte werden ze in de rivier gegooid om hen te beschermen.

De kleintjes werden gered door een wolvin genaamd Luperca, die ze grootbrengt en zoog op de Palatijn.. Als ze volwassen zijn, zijn Romulus en Remus degenen die de troon teruggeven aan Numitor en Rome vonden op dezelfde plaats waar ze door Luperch waren gered.

De geschiedenis leert ons ook dat Deze activiteit begint te worden uitgevoerd in de Campo de Marte, ter gelegenheid van de viering van de Esquirria en de Consualia. Deze twee jaarlijkse vieringen waren erg populair tijdens het Romeinse Rijk, maar hebben tijdens de moderniteit aan belang ingeboet.

In die tijd werden strijdwagens getrokken door muilezels, die later werden vervangen door paarden, om de races meer snelheid en een betere esthetiek te geven. Niettemin, wagenrennen werd beroemd als populair amusement na de oprichting van de circus.

Wanneer werden er paardenraces gehouden?

In het Romeinse circus werden paardenwagenraces gehouden in het kader van spelen genaamd Ludi circensis. In dit geval werden ook andere activiteiten uitgevoerd zoals voorstellingen van veldslagen, acrobatiek, tentoonstellingen van paardrijden en oefeningen te paard, boksen, enz.

De meeste van deze bezigheden bleken echter na verloop van tijd saai en oninteressant voor de mensen. Dus, wagenrennen en veldslagen werden steeds gewelddadiger om de aandacht van de toeschouwers te trekken.

Om de intensiteit van de strijdwagens te paard in het Romeinse circus te begrijpen, kunnen we ons nog een keer wenden tot de scènes van de film Ben Huro.

Geweld werd de belangrijkste bron om spannendere games te maken en de voorkeur van de mensen te winnen. Bovendien trokken de bloedige races meer weddenschappen aan, wat winstgevend was voor degenen die zich toelegden op het beheer ervan.

Met de groeiende belangstelling de wagens van paarden beginnen te racen in het oudste en belangrijkste amfitheater van het Romeinse rijk, het Circus Maximus. De locatie gaat weer terug op de legende van Romulus en Remus, aangezien het amfitheater in de Murcia-vallei ligt, tussen de Aventijn en de Palatijn.

Het paard in het oude Rome

Het paard dat meer dan 2000 jaar geleden het meest in Rome werd gevondenHet leek erg op het Asturcón-ras, dat we momenteel kunnen vinden in de weilanden van Noord-Spanje, vooral in Asturië.

Dit paardenexemplaar was als een pony (vergeet niet dat de gestalte van de oude Romeinen vrij kort was). Een van de kenmerken van dit paard is een sterk en robuust lichaam, met een brede nek, lange vacht en korte ledematen.

Vandaag de dag we hebben voorbeelden van dit Romeinse ponypaard in het Shetland-ras, de IJslandse, de Portugese Garrano, de Baskische Pottok of de Galicische Phaco. Onder de eigenaardigheden van deze paarden, hun hardheid en weerstand om lange tijd te marcheren zonder moe te worden.

Naast al deze voordelen zijn er ook enkele nadelen. Omdat het korte dieren zijn, ze zijn niet erg effectief om aan te vallen in gevechten tegen gesloten formaties. Onder andere omdat ze niet genoeg gewicht en lengte hebben.

Een andere moeilijkheid om rekening mee te houden bij deze kleine paarden hield verband met hun karakter. Ze hebben een meer rebels karakter dan enig ander paard, en ze zijn niet gemakkelijk te temmen.