Ze zingen en bieden ons een zeer karakteristiek zomergeluid. En ze doen het omdat ze willen paren of omdat het warm is. Ze kondigen de komst van de zomer aan, de heetste tijd van het jaar, wanneer de zon het helderst schijnt. Hoe klinkt het lied van de cicade en zijn kenmerken als insect?
Een spannende levenscyclus
De levenscyclus van de cicade puzzelt en fascineert wetenschappers en natuurliefhebbers. Deze leeft tussen velden en bossen, hellingen en vlakten van alle continenten, met uitzondering van Antarctica. Nimfen leven tot 17 jaar onder de grond; de volwassenen in de bomen, voor een zeer korte tijd, slechts een paar weken.
Ondanks zijn enorme omvang, die wel zes centimeter kan bereiken, is het observeren van een cicade met het blote oog moeilijk. Het slaagt erin zichzelf te camoufleren door zijn tonen die lijken op die van takken en bomen; als ze geen geluid maken zijn ze praktisch onzichtbaar.
De cicade heeft een robuust lichaam, brede kop en twee grote ogen. Met hun zuigmondapparaat kunnen ze door de schors van bomen dringen en zich voeden met hun sap. De transparante en goed ontworpen vleugels hebben een soort aderen en 11 zwarte vlekken; hun vormen en kleuren variëren afhankelijk van de soort.
Een grote familie
Deze hemiptera-insecten maken deel uit van de familie Cicadidae. Ze zijn onderverdeeld in subfamilies bestaande uit stammen. de onderfamilieCicadinae, van doorschijnende krekels, het bestaat uit 12 stammen.
Zeven soorten vormen de onderfamilieTibiceninae of krekels met een verborgen pauk. De Raucous Cicaden zijn georganiseerd op basis van 12 stammen in de onderfamilieTettigadinae; 12 zijn ook de stammen die deel uitmaken van de onderfamilieCicadettinae, of krekels met een zichtbare timbaal.
De cicade heeft sinds de oudheid verschillende namen gekregen. Het staat bekend als chicharra, coyuyo, cocora, tococo, chiquilichi, cycad en enkele andere namen. Er zijn mensen die hen beschouwen als een symbool van wedergeboorte en goed nieuws.
Het zijn voorbeelden van dagelijkse, eenzame en sedentaire gebruiken. Ze voeden zich met planten en struiken, waardoor ze een soort van epifytische en boombewonende insecten zijn. De jongen of nimfen voeden zich met het sap van de wortels.
Ontdek het lied van de cicade
Het lied van de cicade is een krijsend geluid, en voor velen een irritant geluid, uitgezonden in de ochtend en avond, ook in de heetste uren. Het zijn de mannetjes die zingen of striduleren. Ze roepen vrouwtjes om te paren en kunnen dit ook doen om territorium te markeren of als een rode vlag.
Het geluid wordt geproduceerd in de buik, waar de mannelijke cicade een stridulerend orgaan heeft, de timbaal genaamd, dat uit membranen bestaat. Het is een soort luchtzakken die opblazen en leeglopen; twee holtes vormen de klankkast die het geluid versterkt.
Bij vrouwen bevindt zich ook een trommelvlies in de buik. Hierdoor kunnen ze het lied of de stridulus van de mannetjes op meer dan een kilometer afstand horen.
In de schors van de bomen
De vrouwelijke cicade reageert. Dankzij de oviscapto legt hij tussen de 400 en 600 eieren in gaten die hij doorboort in de bast van bomen. Wanneer ze in de herfst uitkomen, vallen de jongen of nimfen op de grond, waar ze galerijen graven tot ze wortels vinden waarop ze zich zullen voeden. Daar kunnen ze tussen de 2 en 17 jaar leven en tot vijf levenscycli doormaken.
Kort leven buitenshuis
Wanneer de larven de grond verlaten, vindt de denkbeeldige verandering plaats, waardoor ze volwassen worden met vleugels en geslachtsdelen die geschikt zijn voor reproductie. Het is een korte levenscyclus buiten, van slechts een paar weken; in die tijd klimmen ze in bomen, veranderen ze van huid, zingen, vliegen en paren.
Deze insecten hebben enkele vitale risico's: vrouwtjes sterven na reproductie. Mannetjes kunnen sterven aan de geluidsdruk van hun stridulatieapparaat.
Zo gaat het mysterieuze schouwspel van krekels verder, een raadselachtige levenscyclus die biologen, entomologen en natuurliefhebbers aantrekt. Wanneer het lied van de cicade wordt ontdekt, een schel die de hele zomer aanhoudt, je leert over een unieke levenscyclus in het dierenrijk.
Het lange bestaan van de cicade onder de grond en een korte volwassen fase van vlucht, zang en dood, hebben hem tot de hoofdrolspeler van fabels en verhalen gemaakt. Ook in gewoontekarakter in de geschiedenis en tradities van verschillende landen.
