De testudínicos zijn een zeer talrijke familie, die verschillende soorten en soorten presenteert / vertoont. In dit artikel zullen we je vertellen over enkele van de schildpadden die bijna overal ter wereld leven, behalve Oceanië en Antarctica.
Hoeveel soorten schildpadden zijn er?
Momenteel kunnen we bijna 60 soorten schildpadden vinden, allemaal herbivoor. De meest bekende komen overeen met het genre Testudo gekozen als exotische huisdieren. We vertellen je over enkele vertegenwoordigers van deze geweldige familie:
1. Zwarte schildpad
De wetenschappelijke naam is testudo graeca en het is degene die het meest over de hele wereld wordt verspreid: het wordt gevonden in Azië, Europa en Afrika in 16 verschillende ondersoorten. Het is een van de oudste dieren die nog op de planeet leeft, sinds er fossielen zijn gevonden van deze 150.000 jaar oude schildpad.
De zwarte schildpad -foto die dit artikel opent- is vrij langlevend: hij kan 60 jaar worden. Seksueel dimorfisme is in het voordeel van vrouwen, die groter zijn dan mannen: respectievelijk 18 en 15 centimeter.
2. Uitgestraalde schildpad
Het is een van de meest bekende soorten landschildpadden vanwege zijn merkwaardige schelp, waardoor het de bijnaam 'sterrenhemel' of uitgestraald heeft.; dit is donker met gele lijnen. Het is endemisch op het eiland Madagaskar en is door de mens geïntroduceerd in nabijgelegen archipels. Het geeft de voorkeur aan droge en droge gebieden en doornige bossen.
De mannetjesstraalschildpad is groter dan het vrouwtje: hij meet 40 centimeter en weegt 20 kilo (ze bereiken 30 centimeter en 15 kilo). Het voedt zich met planten en fruit en reproduceert in het regenseizoen. Elk seizoen kan de moeder tot 12 eieren leggen, die na 200 dagen uitkomen.
3. Mediterrane schildpad
Dit is weer een van de landschildpadden die tot het geslacht behoren Testudo, van dagelijkse gewoonten en van uitsluitend Europese distributie. De keuze voor dit dier als huisdier heeft geleid tot een afname van wilde populaties.
Afhankelijk van de regio waar de schelp leeft, kan deze van kleur of patroon veranderen. Er zijn drie groepen te onderscheiden: uit Italië, uit Spanje en uit Frankrijk op basis van deze specifieke kwaliteiten. Ze hebben allemaal seksueel dimorfisme en de vrouwtjes zijn groter, met een kleinere staart dan de mannetjes.
4. Argentijnse landschildpad
Hoewel het die naam draagt, is de waarheid dat het in alle droge gebieden en bossen leeft, ook in Paraguay en Bolivia. De vrouwtjes zijn groter dan de mannetjes, de poten bij beide geslachten zijn grijsachtig en het schild is bruin met een zwarte achtergrond.
De Argentijnse schildpad voedt zich met planten, gras, fruit, knollen en groenten. Het wordt in Zuid-Amerika als huisdier gekozen, iets dat zijn levensonderhoud in gevaar brengt: er is er maar één in huis en dat verhindert de voortplanting.
5. Russische schildpad
De laatste van de schildpadden op deze lijst leeft niet alleen in Rusland, maar is ook te vinden in de steppen van Afghanistan, Pakistan, China en voormalige regio's van de voormalige USSR: Oezbekistan, Turkmenistan en Kazachstan.
Vrouwelijke Russische schildpadden zijn groter dan mannetjes; bij beide geslachten is het schild enigszins afgeplat, licht of donkerbruin van kleur. Elke poot heeft vier spijkers, in tegenstelling tot de andere testudos, die er vijf hebben.
Hoewel het misschien niet zo lijkt, hebben landschildpadden een geweldig gezichtsvermogen, ze kunnen vormen en kleuren onderscheiden … En ze herkennen ook mensen! Ze kunnen zich op hun beurt heel goed oriënteren en zijn gevoelig voor grondtrillingen.
