Biopsie is een techniek waarbij een weefselmonster wordt genomen voor latere microscopische analyse. Wanneer een hond ziek is, kan de dierenarts bepalen dat het nodig is om naast andere onderzoeken ook een biopsie uit te voeren. In welke situaties wordt een hondenbiopsie aanbevolen? Hoe wordt het gedaan Is het nodig om algemene anesthesie te gebruiken?
Vervolgens zullen we wat informatie zien die zal helpen om deze procedure beter te begrijpen, wat tot bezorgdheid kan leiden bij eigenaren van gezelschapsdieren.
Voor de biopsie
Wanneer een hond ziek is, is het eerste wat de arts zal doen een zo volledig mogelijke medische geschiedenis opstellen om de progressie van de pathologie te analyseren. Deze geschiedenis omvat de leeftijd van het huisdier, informatie over het begin van het probleem, de behandelingen die zijn toegepast en hun effectiviteit..
De dierenarts zal ook een lichamelijk onderzoek uitvoeren, waaronder het controleren van de temperatuur van de hond, palpatie van de buik en auscultatie van het hart en de longslagen.
Afhankelijk van het soort symptomen kunnen enkele tests nodig zijn om de oorzaak van het probleem te achterhalen.. Er kunnen bloedonderzoeken, röntgenfoto's, echo's, CT-scans, enz. worden uitgevoerd.
De resultaten van deze tests kunnen ertoe leiden dat een biopsie moet worden uitgevoerd om een definitieve diagnose te stellen. Deze situatie doet zich vooral voor als de arts een vermoeden van neoplasie heeft.
Soorten biopsieën bij hoektanden
Er zijn verschillende soorten biopsieën bij honden, afhankelijk van de criteria die we gebruiken om te classificeren. De bekendste zijn deze:
- Afhankelijk van het orgaan of weefsel waaruit een monster moet worden genomen voor analyse, zal de techniek anders zijn. Als een klein weefselmonster nodig is, kan een incisiebiopsie worden uitgevoerd.
- Wanneer een tumor in zijn geheel wordt verwijderd, wordt de techniek excisiebiopsie genoemd.. In dit geval moeten ook de buitenste randen van de massa worden verwijderd om ze te analyseren om te bevestigen dat de tumor volledig is verwijderd.
- Een van de meest voorkomende biopsieën bij honden is de huidbiopsie. Deze procedure is vrij eenvoudig, niet-invasief en brengt zeer weinig risico voor het dier met zich mee.
Huidbiopsie wordt over het algemeen gebruikt in gevallen waarin de diagnose niet duidelijk is, of wanneer de toegepaste behandelingen geen positief effect hebben gehad. Met uitzondering van de huidbiopsie, vereisen alle andere soorten biopsie het gebruik van algemene anesthesie.
Hoe een hondenbiopsie uit te voeren?
De techniek die zal worden gebruikt om het weefselmonster of de tumor te verwijderen, is afhankelijk van verschillende factoren, zoals het type orgaan en de locatie. Er zijn hoofdzakelijk vier soorten biopsieën bij honden, als we kijken naar de classificatiecriteria van de gebruikte techniek:
- De eerste is de oriënterende buikoperatie. Deze techniek is zeer invasief, maar kan in bepaalde gevallen essentieel zijn; Het heeft als voordeel dat er monsters -incisiebiopsie- van meerdere organen tegelijk kunnen worden genomen.
- De tweede techniek is de biopsie die wordt uitgevoerd door middel van a endoscopie. Via deze methode kunnen kleine fragmenten van neus-, maag-, darm- of colonweefsel worden afgenomen.; Hoewel het de toepassing van algemene anesthesie vereist, omvat dit type biopsie geen chirurgische incisie.
- De derde methode om een hondenbiopsie uit te voeren is de huidbiopsie. In dit geval worden, afhankelijk van het letsel, verschillende soorten naalden en instrumenten gebruikt. Het is minimaal invasief en kan, afhankelijk van het dier en de procedure, worden uitgevoerd zonder algemene verdoving.
- Ten slotte is het in het geval van botten en beenmerg mogelijk om de biopsie met behulp van speciale naalden.
In alle gevallen is de biopsie erg nuttig, omdat hiermee de ziekte van de hond nauwkeurig kan worden bepaald en de beste opties voor de behandeling ervan kunnen worden bestudeerd.
Monsterbehandeling
Een van de belangrijke stappen bij hondenbiopsie is de manipulatie van het verkregen monster. De betrouwbaarheid van de analyseresultaten, en daarmee de zekerheid van de diagnose, hangt af van een correcte afhandeling..
Het monster moet zo min mogelijk en met extreme delicatesse worden gehanteerd totdat het in de fixeervloeistof wordt geplaatst. Het volume van deze vloeistof, doorgaans 10% verdund formaldehyde, moet voldoende zijn.
Normaal gesproken wordt een hoeveelheid vloeistof aanbevolen die overeenkomt met 10 keer het volume van het monster.. De fixatietijd moet ook strikt worden gerespecteerd en zal variëren afhankelijk van het verwijderde weefsel.